Παρακάτω σταχυολογήσαμε μερικά αποσπάσματά της:
** «Αισθάνθηκα προσωπικά άβολα με το σκίτσο κατά του Μωάμεθ που δημοσίευσε το γαλλικό περιοδικό Charlie Hebdo. Όχι φυσικά, ούτε κατά διάνοια, ότι δικαιολογούνται οι δολοφονίες των σκιτσογράφων, αλλά τα θρησκευτικά θέματα είναι πάντα πολύ ευαίσθητα. Και είναι πολύ παρακινδυνευμένο το οποιοδήποτε σχόλιο για οποιαδήποτε θρησκεία (...) Όπως σας είπα, τα θρησκευτικά θέματα είναι πολύ παρακινδυνευμένα. Στην Γαλλία τότε ενοχλήθηκαν οι Μουσουλμάνοι. Τώρα με το σκίτσο του Ηλία Μόσιαλου κάποιοι Χριστιανοί!»
** «Το κοινό έχει την τάση να ανεβάζει κάτι καινούργιο, πρωτότυπο, σατιρικό και έξυπνο. Και μετά αφού τους φτάσει στην κορφή έχει επίσης την τάση να τους αποκαθηλώνει. Ίσως πάλι πολλές φορές και αυτή η απότομη δόξα σε κάνει να ξεφεύγεις…»
** «Αντιδράσεις έχω δεχθεί περισσότερες για όσους δεν σχολιάζω, πάρα για όσους σχολιάζω. Βλέπετε ένα σχόλιο ειδικά για κάποιον πολιτικό, είναι πάντα και μια έμμεση διαφήμιση του ονόματος του».
** « Η Ελλάδα είναι ο Παράδεισος του σκιτσογράφου! (...) Με ρωτούν πολλοί τι κάνω όταν μια μέρα δεν μου έρχεται θα ιδέα για σκίτσο. Μα στην Ελλάδα, πριν στεγνώσει το μελάνι του προηγούμενου σκίτσου, έχει σκάσει καινούρια είδηση για σάτιρα».