της Ευγενίας Χριστοπούλου*
Κάποτε ήταν μεγάλη υπόθεση να δουλέψεις στο Συγκρότημα (έτσι λέγαμε οι παλιοί τον ΔΟΛ). Ωστόσο εγώ δούλεψα στη Χρήστου Λαδά. Αρχικά στην Ομάδα (η πρώτη γυναίκα αθλητικογράφος-αφήστε με να ξιπαστώ λίγο) και αργότερα στο Βήμα (η ύψιστη καταξίωση τότε) πριν περάσω από Γνώμη, Ειδήσεις και Έθνος+Tv μέχρι να τα εγκαταλείψω όλα (από σιχασιά κι όχι μόνο) και να πάω
«πίσω από τις κάμερες» να κάνω άλλα τηλεοπτικά πράγματα. Ένα όμως έμεινε πάντα απωθημένο ζωής: να δουλέψω στην Ελευθεροτυπία. Προσπάθησα. Ίσως όχι όσο θα έπρεπε, είχα αρχίσει κιόλας να ξερνάω από μέσα μου το επάγγελμα. Δεν τα κατάφερα. Ζηλεύω πάντα τους συναδέλφους της Λευτέρως (όπως τη λέγαμε). Γιαυτό με συγκίνησε ο Ξανθάκης (*). Για το δικό μου «γαμώτο» αλλά και για το γαμώτο μιας εφημερίδας που όμοιά της καμιά δεν υπήρξε, ακόμα και στις χειρότερες ώρες της. Εμείς ξέραμε που να ψάξουμε, ποιους να διαβάσουμε. Γαμώτο...
* Η Ευγενία Χριστοπούλου έφυγε από τη ζωή την περασμένη Πέμπτη. Ο Harddog για να τιμήσει τη μνήμη της αναδημοσιεύει 2-3 από τα κείμενά της, από τα αρκετά που είχε δημοσιεύσει με τη συναίνεσή της, παίρνοντάς τα από αναρτήσεις στο fb. To συγκριμένο φιλοξενήθηκε στο μπλογκ στις 4 Νοεμβρίου 2015 - Το κείμενο του Χρήστου Ξανθάκη, που αναφέρει η Ευγενία (τίτλος του «Τα ορφανά της ''Ελευθεροτυπίας''»), υπάρχει στους Zoornalιstas και θα το βρείτε εδώ
«πίσω από τις κάμερες» να κάνω άλλα τηλεοπτικά πράγματα. Ένα όμως έμεινε πάντα απωθημένο ζωής: να δουλέψω στην Ελευθεροτυπία. Προσπάθησα. Ίσως όχι όσο θα έπρεπε, είχα αρχίσει κιόλας να ξερνάω από μέσα μου το επάγγελμα. Δεν τα κατάφερα. Ζηλεύω πάντα τους συναδέλφους της Λευτέρως (όπως τη λέγαμε). Γιαυτό με συγκίνησε ο Ξανθάκης (*). Για το δικό μου «γαμώτο» αλλά και για το γαμώτο μιας εφημερίδας που όμοιά της καμιά δεν υπήρξε, ακόμα και στις χειρότερες ώρες της. Εμείς ξέραμε που να ψάξουμε, ποιους να διαβάσουμε. Γαμώτο...
* Η Ευγενία Χριστοπούλου έφυγε από τη ζωή την περασμένη Πέμπτη. Ο Harddog για να τιμήσει τη μνήμη της αναδημοσιεύει 2-3 από τα κείμενά της, από τα αρκετά που είχε δημοσιεύσει με τη συναίνεσή της, παίρνοντάς τα από αναρτήσεις στο fb. To συγκριμένο φιλοξενήθηκε στο μπλογκ στις 4 Νοεμβρίου 2015 - Το κείμενο του Χρήστου Ξανθάκη, που αναφέρει η Ευγενία (τίτλος του «Τα ορφανά της ''Ελευθεροτυπίας''»), υπάρχει στους Zoornalιstas και θα το βρείτε εδώ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ ΣΤΟΝ HARDDOG:
