(Ο στίχος του Τάσου Λειβαδίτη, από τη «Γέννηση», που αποστέλλεται για ευχή: «Ένα άλλο βράδυ τον άκουσα να κλαίει δίπλα/ Χτύπησα την πόρτα και μπήκα. Μου 'δειξε πάνω στο κομοδίνο ένα μικρό ξύλινο σταυρό/ "Είδες – μου λέει – γεννήθηκε η ευσπλαχνία"!/ Έσκυψα τότε το κεφάλι κι έκλαψα κι εγώ. Γιατί θα περνούσαν αιώνες και αιώνες και δε θα ’χαμε να πούμε τίποτα ωραιότερο απ’ αυτό»).
