Ποιους φωτογενείς, αυτάρεσκους και τηλεδιάσημους εννοεί η Καθημερινή

Θα μπορούσες να το πεις και νιάου νιάου στα κεραμίδια για το  ποιον/ποιους φωτογραφίζει η Καθημερινή στο σημερινό πρωτοσέλιδο σύντομο κύριο άρθρο της. Βέβαια, προφανώς για ξεκάρφωμα, το γενικεύει όταν  αναφέρει ότι «όλα τα κόμματα διαλέγουν υποψήφιους ανάλογα με τη φωτογένειά τους». Δεν είναι όλα –και ας τα κοιτάξουμε ένα προς ένα για να δούμε πού θα  βρούμε ή δεν θα βρούμε «ωραίους που επελέγησαν  για την ομορφιά τους». Το άρθρο έρχεται δυο 24ωρα μετά από τη «θύελλα Μπογδάνου», ο οποίος και φωτογενής είναι, αλλά και τηλεδιάσημος —ένα ακόμα  κριτήριο που επικαλείται η εφημερίδα για την επιλογή υποψηφίων. 

Το ότι τα κόμματα υπηρετούν (ορισμένους λέμε εμείς) «αυτάρεσκους πολιτευτές και όχι οι πολιτευτές κόμματα» δεν αμφισβητείται.  Τους ανεβάζουν, τους εκτοξεύουν, αυγατίζουν την εκλογική τους πελατεία και μετά δεν τους μαζεύουν. Ούτε από τις τηλεοράσεις ούτε από τις πράξεις και τα λόγια που προκαλούν. 

Για την ακρίβεια το άρθρο της Καθημερινής αναφέρει: 

«Όλα τα κόμματα, όταν διαλέγουν υποψήφιους, μετρούν τη φωτογένεια. Όλα θηρεύουν τηλε-διασημότητα. Όταν όμως το κριτήριο αυτό "καταπίνει" όλα τα υπόλοιπα, τα κόμματα καταλήγουν να υπηρετούν τους αυτάρεσκους πολιτευτές και όχι οι πολιτευτές τα κόμματα. Ποτέ δεν είναι αργά για να αποκτήσουν οι πολιτικοί οργανισμοί νέα φίλτρα για τη στελέχωσή τους. Ποτέ δεν είναι αργά για συνειδοτοποιήσουν τη χρεοκοπία τους».

Για την αποθράσυνση ορισμένων είναι πολύ αργά. Υπηρετήθηκαν από κόμματα και μεγάλωσαν πολύ.