Βρικόλακες...

Μόνο από πολλή ασύγγνωστη αφέλεια θα πίστευες ότι η Χρυσή Αυγή (και η ακροδεξιά γενικότερα σε οποιαδήποτε φασιστική μορφή και μόρφωμα) τελείωσε όταν εξωπετάχηκε από τη Βουλή και ότι απομονώθηκε όταν οι κεφαλές και τα πρωτοπαλίκαρά της πήγαν φυλακή. Η Χρυσή Αυγή λούφαξε και περίμενε. Δεν ήταν σταγονίδια αυτά που βυθίστηκαν στη σιωπή και στην ακινησία. Ήταν νερό, και το νερό δεν κοιμάται. Περιμένει και αναζητεί διεξόδους. Μόλις τώρα βρήκε μια τρύπα στη Σταυρούπολη για να περάσει. Μέσα από ένα Λύκειο. Πλάι σε μαθητές και μαθήτριες. 

Οι βρικόλακες ξαναβγήκαν στο φως με λοστούς, καδρόνια και με μαχαίρια-σκυτάλες που ξεκίνησαν από το χέρι του Ρουπακιά, στη Νίκαια, και έφτασαν ως τη Σταυρούπολη.  Όπου έσκασαν μύτη νέα φιδάκια, με χαμηλές ηλικίες. Φυντάνια έτοιμα και για μετασχολική δράση.

Η Χρυσή Αυγή υπάρχει, ανανεώνεται με «μαχητές»-τραμπούκους και παραμένει πάντα με οπλισμένο χέρι που μπορεί ακόμα και να σκοτώσει πάλι, αν δεν την εξουδετερώσουν. Αποφασιστικά, όμως, και όχι με μισά λόγια.