«Αισθητικά, μέχρι τα μέσα του 1990 τα περισσότερα περίπτερα διατηρούσαν στοιχεία από την αρχική τους δομή, η οποία πήγαινε αρκετές δεκαετίες πίσω. Βέβαια, η χρόνια χρήση και οι κατ’ ανάγκη παρεμβάσεις των περιπτεράδων τούς προσέδιδαν πολλές ιδιαιτερότητες που καθιστούσαν κάθε περίπτερο μοναδικό. Άλλο είχε κόκκινο τηλέφωνο, άλλο είχε ακόμα το παλιό γκρι βακελιτένιο Siemens, άλλο είχε σκαφτή ξύλινη βάση για να δέχεται τα κέρματα, άλλο τη νεότερη γυάλινη με κάποια διαφήμιση επάνω. Οι ιδιόχειρες σημειώσεις των περιπτεράδων θα μπορούσαν να στηρίξουν μια υπέροχη έκθεση από μόνες τους. Η λαογραφική αξία αυτών των περιπτέρων είναι ανεκτίμητη».
**Αποσπάσματα από το θέμα της Lifo (και του lifo.gr) για τα παλιά περίπτερα που έγιναν μινιατούρες από τον Ανδρέα Finch. Ο ίδιος μιλάει και αναλύει στο περιοδικό δια χειρός Γιώργου Ψωμιάδη. Οι υπογραμμίσεις είναι δικές μας. Ολόκληρο το θέμα εδώ.
