Φέτος η απόφαση να γίνει η Ανάσταση στις 9 το βράδυ, και όχι στις 12, προκάλεσε αντιδράσεις. Οι μεγαλύτερες από τον μητροπολίτη Κυθήρων. Θα αναστήσει, λέει, στις 5 τα ξημερώματα γιατί τότε αναστήθηκε ο Χριστός και οποιαδήποτε άλλη απόφαση προσβάλλει το δόγμα! Αλλά είναι γνωστό ότι παλιότερα στην Ελλάδα, αλλά ακόμα και σήμερα, σε κάποια χωριά η Ανάσταση γινόταν νωρίτερα, σε διαφορετικές ώρες, για να προλάβει ο μοναδικός ιερέας μιας περιφέρειας να επισκεφθεί όλες τις εκκλησίες που βρίσκονταν στα δικά του καθήκοντα.
Ο Νίκος Καζαντζάκης στη «Αναφορά στον Γκρέκο» περιγράφει μια τέτοια Ανάσταση σε διαφορετικές ώρες. Ο Κρητικός παπα-Καφάτος έτρεχε να προλάβει το Χριστός Ανέστη στον τελευταίο ναό της περιοδείας του, όπου οι πιστοί περίμεναν με αναμμένα κεριά. Ο ιερέας έφτασε λαχανιασμένος:
«(...) Όλοι πετάχτηκαν έξω· ρόδιζε πιά η ανατολή, ο ουρανός γελούσε. Βαριά ανάσα ακούστηκε, τα τσοπανόσκυλα γάβγισαν χαρούμενα· κι ολομεμιάς, πίσω από ένα σγουρό πουρνάρι, ξεστηθωμένος, συνεπαρμένος από τους πολλούς Χριστούς που ’χε αναστήσει, πετάχτηκε μαύρος, απόκοντος, με ξέπλεκα μαλλιά, ο γερο-παπα-Καφάτος.
Τη στιγμή εκείνη πρόβαινε από το φρύδι του βουνού ο ήλιος· έδωκε ένα σάλτο ο παπάς, βρέθηκε ομπρός στους χωριανούς, άνοιξε τις αγκάλες:
- Χριστός ανέστακας, μωρέ παιδιά! φώναξε.
Η γνώριμη πολυτριμμένη λέξη: ανέστη του φάνηκε ξαφνικά μικρή, φτενή, μίζερη· δεν μπορούσε να χωρέσει τη Μεγάλη Αγγελία· πλάτυνε η λέξη, θέριεψε στα χείλια του παπά {...}»
