Γυναίκας πόδια (10)

Υμνώ τα πόδια που δεν αγγίζουν λες τη γη/ σαν να ήσανε αέρινα, τις γάμπες σαν σπαθιά/ που σκίζουνε στα δυο και το πιο βαθύ σκοτάδι/ τ' ασυμβίβαστα γόνατα, τους γλυπτούς μηρούς/ που προλειαίνουν ως τα κατάβαθα τις
συνερεύσεις/ τους διπλοθόλωτους γλουτούς, τη χαραγή τους/ το σχίσιμο του κόλπου, το κλειδί της ηδονής. Τίτος Πατρίκιος («Υμνώ το σώμα»)