Θεματάρα το «Βήμα»

Το ηλεκτρονικό «Βήμα» έβγαλε θεματάρα που, πιθανότατα, πήρε από το «Πρώτο Θέμα» καθώς το ανέβασε με διαφορά περίπου μιας ώρας. Είναι το βίντεο-ντοκουμέντο (έτσι το προβάλλει) από το επεισόδιο με τον Βαρουφάκη και κουκουλοφόρους σε εστιατόριο των Εξαρχείων. Υποτίθεται ότι ακούγονται θόρυβοι, βρισιές, σπάσιμο γυαλιών κλπ, αλλά ο θησαυρός είναι ολίγον ομιχλώδης και πολύ… άνθραξ. Σεβαστή η προσπάθειά του, πάντως, να βρει παραταξιακό αντίδοτο στους προπηλακισμούς παλαιοτέρων κυβερνητικών και να πάρει εκδίκηση για τα αντίστοιχα βίντεο με «ημετέρους» που έχουν δημοσιοποιηθεί. Αλλά οι υπερπαραγωγές του είδους με τον Άδωνη πρωταγωνιστή είναι ασυναγώνιστες. Σαν να συγκρίνεις τη Μέτρο Γκουλντουίν Μάγερ με την Κλακ Φιλμς .
Υστερόγραφο: Είναι τόσο ενθουσιασμένοι με το οπτικό υλικό τους, που στο ίδιο άνοιγμα έχουν αναρτήσει το βίντεο δυο φορές (το ένα απλώς είναι λίγα δευτερόλεπτα μεγαλύτερο). Ένα ντοκουμέντο στερεοφωνικό.   

Δημοσιογραφική μετανάστευση ιστοσελίδων ή... απολύσεις!

Θα μεταναστεύσουν ελληνικές ιστοσελίδες για να αποφύγουν την υπερφορολόγηση που, σύμφωνα με τη Haffington Post, φημολογείται για τα ελληνικά online media;
Αυτό το θέμα βάζει (και το συγκεκριμένο ερώτημα προκύπτει) το νέο στην Ελλάδα σάιτ, που τον τελευταίο καιρό γίνεται όλο και περισσότερο σκληρό απέναντι στην κυβέρνηση. Γράφει μεταξύ άλλων:
«Πλέον και για λόγους και μόνο βιωσιμότητας, είναι φυσικό και επόμενο πολλά ελληνικά online media, για να αποφύγουν την άδικη φορολόγηση να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό και το κράτος να μην μπορέσει να εισπράξει τα επιδιωκόμενα. Ενώ όσες επιχειρήσεις επιμείνουν ελληνικά θα αναγκαστούν για να ισοσταθμίσουν τα έξοδα λειτουργίας, να προχωρήσουν σε απολύσεις εργαζομένων, που με ευθύνη του κράτους και λόγο νομικού κενού, στερούνται ουσιαστικά ασφαλιστικά δικαιώματα, καθώς τα ελληνικά online media, δεν αναγνωρίζονται ως δημοσιογραφικά μέσα». Διαβάστε εδώ ολόκληρο το θέμα της Haffington Post.

Ρε Άννα, τι το αφήνεις στη μέση;

Η Άννα Βαγενά κατευθύνθηκε απειλητικά στη (λυμφατική) πτέρυγα των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ (που θορυβούσαν κατά τη διάρκεια της ομιλίας βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ) και τη συγκράτησαν, λέει, λίγο πριν επιτεθεί στον Ανδρέα Λοβέρδο. Α ρε Άννα, άμα ξεκινάς κάτι με το αφήνεις στη μέση.

Κανένα άλλοθι για τις δημοσιογραφικές «εκκωφαντικές σιωπές»

Η παρέλαση συνεχίστηκε και χθες στην Ευελπίδων. Παρέλαση χωρίς σημαιοφόρο. Κομπότης, Κουρίδης, Σταθόπουλος και εκπρόσωπος του Μαρινάκη προσήλθαν με συντονισμένο βήμα, ο πρώτος για να απολογηθεί και οι άλλοι για να παραλάβουν τα κατηγορητήρια. Ναι, τώρα υπάρχουν κατηγορητήρια και τα ονόματα λέγονται… με το όνομά τους! Κανένα άλλοθι για τις δημοσιογραφικές «εκκωφαντικές σιωπές». Πλέον όποιος θέλει – όποιος υπηρετεί την Ενημέρωση – γράφει, μιλάει, μεταδίδει αλλά οπωσδήποτε ΔΕΝ δικάζει, ΔΕΝ καταδικάζει και ΔΕΝ αθωώνει. +/- Δείτε τη συνέχεια

Το αν η Δικαιοσύνη βρει την άκρη του νήματος και το μετατρέψει σε φιτίλι που θα ανατινάξει στεγανά (όπου υπάρχουν φυσικά) είναι μια άλλη ιστορία. Θα το δείξει ο χρόνος. Προσωπικά – το έχω ξαναγράψει – κρατάω μικρό καλάθι για μικρούς καρπούς και όχι καρότσι για μεγάλους. Αν η υπόθεση γινόταν στην Ιταλία τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά, έστω ως προς την ταχύτητα των διαδικασιών. Και κάποιοι (μπορεί λίγοι) θα ήταν ήδη στη φυλακή.

Προς το παρόν η Δικαιοσύνη στο μέτρο που της επιτρέπει ο νόμος αποδομεί. Καθαρίζει με το νυστεράκι τις πληγές που έχουν κακαδιάσει. Χθες ο ειδικός ανακριτής διαφθοράς στέρησε το ποδόσφαιρο από τις πολύχρονες και πολύτιμες υπηρεσίες του Γιάννη Κομπότη. Πλήγμα! Πλήγμα το οποίο είχε αποφύγει το ποδόσφαιρο και στην υπόθεση του 2011, αλλά και λίγο παλιότερα όταν ο τερματοφύλακας των Τρικάλων Χρήστος Πουρής κατήγγειλε απόπειρα δωροδοκίας του παραμονές του αγώνα με τον Λεβαδειακό. Κάτι που δεν είχε συνέχεια ελλείψει επαρκών στοιχείων.

Εκείνες τις μέρες ο σημερινός έκπτωτος των ποδοσφαιρικών δικαιωμάτων, είπε πως «αυτά είναι αθλιότητες», απείλησε να στείλει κόσμο στη φυλακή και ζήτησε επέμβαση του αθλητικού εισαγγελέα επειδή θεωρούσε ότι δυσφημήθηκε το άθλημα. Το οποία πέρασε νέα δυσφήμιση πέρσι το φθινόπωρο με νέα «αθλιότητες», αυτή τη φορά από τον Ολιβιέ Καπό (δεξιά στη φωτό), που μίλησε για «απειλές θανάτου» και για πολλά άλλα συνταρακτικά, ρίχνοντας και αυτός τη λάσπη του στα αμόλυντα ελληνικά γήπεδα. Κατά σύμπτωση, ο Καπό υπήρξε ποδοσφαιριστής τού Λεβαδειακού και ενέπλεξε την ομάδα του. Αλλά είπαμε: αθλιότητες.

Τελικά, για να σοβαρολογήσουμε: Με αυτήν την τεράστια δικαστική έρευνα καλό θα ήταν να είχαν ανοίξει και το(ν) Καπό με μια μαρτυρική κατάθεση. Οψόμεθα.

Διον. Βραϊμάκης

(Το άρθρο δημοσιεύεται στη Live Sport της Τρίτης με τίτλο «Κάποιος να ανοίξει και το(ν) Καπό»)

Οι απαγορευμένες λέξεις για το ΠΑΣΟΚ

Πολλές λέξεις θα πρέπει να είναι απαγορευμένες για το ΠΑΣΟΚ. Η λέξεις αλήθεια, αξιοπιστία, σοσιαλισμός, συνέπεια, ενδοτικότητα, εξαπτέρυγο και πλήθος άλλων. Ανάμεσά τους και η λέξη «ευνουχισμός». Γιατί τον υπέστη κατά κόρον για να μείνει στην εξουσία. Έγινε δεκανίκι, εγκατέλειψε τις (κάποτε) αριστερόστροφες θέσεις του, ΕΥΝΟΥΧΙΣΤΗΚΕ. Και ας μη μιλάει τώρα για ευνουχισμό του Βαρουφάκη. Εκτός και αν δεν το ενοχλεί πλέον ο αυτοεξευτελισμός 

Χίλιες φορές Grexit!

Η ερώτηση που πρέπει πρώτα από όλα να απαντηθεί από όλους όσοι εκφράζουν προβληματισμούς και ενστάσεις για ένα ενδεχόμενο Grexit στο ποδόσφαιρο είναι μια και μοναδική: Μεταξύ ενός πρωταθλήματος όπως είναι δομημένο και διεξάγεται σήμερα κι ενός Grexit, τι διαλέγουμε; Η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι μια και μοναδική: Ασφαλώς Grexit! Φυσικά, η ιδανική λύση θα ήταν να βρεθεί η χρυσή τομή, όλοι οι εμπλεκόμενοι να βάλουν νερό στο κρασί τους και να φτιαχτεί από την αρχή ένα πρωτάθλημα αξιόπιστο, χωρίς φαινόμενα βίας, χωρίς εγκληματικές οργανώσεις, δίχως χειραγωγημένους αγώνες, χωρίς διαιτησίες που προκαλούν, χωρίς ομάδες – δορυφόρους. Ένα πρωτάθλημα που να μπορεί να το απολαμβάνει ο απλός φίλαθλος, μακριά από τυφλούς φανατισμούς και ακρότητες. +/- Δείτε τη συνέχεια

Πιστεύει κανείς πως όλα αυτά θα μπορούσαν να εφαρμοστούν με τα εκατομμύρια του Τσάμπιονς και του Γιουρόπα Λιγκ να “χορεύουν” γύρω από τους μεγάλους του ελληνικού ποδοσφαίρου; “Είναι πολλά τα λεφτά Άρη”, που έλεγε και ο αείμνηστος Σπύρος Καλογήρου, για να τα “θυσιάσει” ο ένας ή ο άλλος πρόεδρος στο βωμό της εξυγίανσης του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ας πάμε, λοιπόν, σε ένα Grexit, να ξεκαθαρίσει μια και καλή το τοπίο και να ξαναρχίσουμε από την αρχή. Είναι βέβαιο πως οι ομάδες θα βρουν τον τρόπο να επιβιώσουν. Και το πρωτάθλημα δεν πρόκειται να πάψει να υπάρχει. Κάθε άλλο...

Κι επειδή μάλλον έχουμε ξεχάσει για ποιο ακριβώς πράγμα μιλάμε, απλά να υπενθυμίσω πως σήμερα, αυτή τη στιγμή που μιλάμε, ο πρόεδρος της Super League και καμιά δεκαριά μέλη της ΕΠΟ κατηγορούνται για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση και ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ ΚΑΝΕΙΣ! Ούτε ένας! Στην πορεία μπορεί να αθωωθούν όλοι. Και μακάρι να αποδειχτεί πως τζάμπα ασκήθηκαν εις βάρος τους διώξεις. Αλλά μέχρι να συμβεί αυτό, κι από τη στιγμή που είναι κατηγορούμενοι, θα έπρεπε να είχαν πάει σπίτι τους. Αρνούνται πεισματικά να το κάνουν. Ε, ας πάνε μια και καλή με τον νόμο Κοντονή. Το μείζον είναι να ξεβρομίσει ο τόπος και όχι αν θα αποκλειστούν οι ελληνικές ομάδες από τα ευρωπαϊκά Κύπελλα. Αλλά φαίνεται πως στην Ελλάδα του απόλυτου παραλογισμού, ούτε για τα αυτονόητα δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε...

Γιάννης Μηνδρινός 

(Το άρθρο δημοσιεύεται στη Live Sport της Κυριακής)

Η Huffington Post και το ναρκοπέδιο ενημέρωσης των σάιτ

Η κινδυνολογία πέντε χρόνων έχει διαβρώσει το μυαλό και το νευρικό μου σύστημα. Πέντε χρόνια, 1825 ημέρες! Νιώθω πως πάω κόντρα με την (κατά το δυνατό) αντιυγραντική λογική μου σε έναν ποταμό πληροφοριών που στην καλύτερη περίπτωση είναι υπερβολές και στη χειρότερη – τις περισσότερες φορές – υποβολιμαία ψεύδη από δημοσιογράφους ταγμένους όχι στην ενημέρωση αλλά στην εξυπηρέτηση πολιτικών, συχνά και συμφερόντων.
Συστοιχίες από τηλεοπτικά δελτία, ραδιοφωνικές προπαγάνδες και έντυπες πλύσεις εγκεφάλου με πυροβολούν μέσα στο σπίτι μου, στο αυτοκίνητό μου, στο γραφείο μου, στο δρόμο που περπατάω με τα ακουστικά για το ραδιόφωνο του κινητού στ’ αυτιά. Όσο αλεξίσφαιρος, πυρίμαχος και πυράντοχος να είσαι δεν μπορείς να σταθείς. Πήδηξα στο αμυντικό όρυγμα των σάιτ για να σωθώ και έπεσα σε ναρκοπέδιο. Τα περισσότερα που κλικάρω κρύβουν μια έκρηξη τρόμου. Σαν τις «ναυμαχίες», εκείνες με τα κουτάκια, που παίζουν τα παιδιά. Όταν βγήκε στον αέρα η Huffington Post έλπιζα σε αυτήν και το είχα γράψει: Τι περιμένω από τη Huffington Post (δείτε εδώ). Έγινε το βασικό καθημερινό μου κλικ. Τελευταία έχω την αίσθηση πως έβαλε και αυτή νάρκες στο δημοσιογραφικό της οικόπεδο. Δεν ξέρω πια πού να πατήσω για να διατηρήσω την ψυχική μου αρτιμέλεια.

Εθισμένος στην εξουσία ο Μπένι

Πεθύμησε κυβερνητική καρέκλα ο εθισμένος στην εξουσία Βενιζέλος και πέταξε στους κυβερνητικούς «αν δεν μπορείτε να κυβερνήσετε να μας το πείτε». Για να κυβερνήσει πάλι αυτός μαζί με τους άλλους, όλους τους επιτυχημένους.

Χειρουργείο πάνω από τα ρούχα

Για να κάνεις μια επανάσταση χρειάζεσαι λαό. Επανάσταση χωρίς λαό είναι επιχείρηση-οπερέτα. Μιλώντας για το επαναστατικό εγχείρημα του Σταύρου Κοντονή, όπου «λαός» βάλτε τις ΠΑΕ, τους προέδρους, τις Ενώσεις. Βάλτε, μερικώς, και τον κόσμο που μπορεί να φωνάζει στις αναμπουμπούλες «πάρε τη ομάδα και φύγε», αλλά αυτό έως τα πληκτρολόγια του facebook.Ο Κοντονής δεν έχει «λαό» για να προχωρήσει. Δεν έχει καν τον Παναθηναϊκό που θα μπορούσε να γίνει πρωτοσπαθάριός του στην προσπάθεια να ταρακουνηθεί ο ποδοσφαιρικός μας μικρόκοσμος. Αντ’ αυτού τη μια φωνάζει για κάθαρση και την άλλη επιτίθεται στον υφυπουργό και μιλάει για τον ποδοσφαιρικό Μεσαίωνα που θα έρθει αν περάσει ο νόμος του. +/- Δείτε τη συνέχεια

Χθες ο Γιάννης Αλαφούζος μετά την επίσκεψή του στον Κοντονή αναγνώρισε ότι η κυβέρνηση «βγάζει στην επιφάνεια κάποια πράγματα που μέχρι τώρα ήταν κάτω από το χαλί». Αλλά έτσι δεν γίνεται δουλειά. Δεν γίνεται να είσαι και με τον χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ και με τον λιμενοφύλαξ!

Πλέον έχει έρθει η ώρα να αποφασίσει ο καθένας αν θέλει να γίνει κατεδάφιση της κάθε είδους αλουμινοκατασκευής, καλύβας, παράγκας ή αίθριου για να κτιστεί κάτι νέο και υγιές. Ακόμα και ο ΠΑΟΚ που παίζει φουλ Κοντονή, είπε χθες δια του εκπροσώπου του (Κυριάκος Κυριάκος) ότι για να ξυπνήσεις τις ΟΥΕΦΑ και ΦΙΦΑ «χρειάζεται να ρίξεις πυροτεχνήματα». Καλά διαβάσατε: πυροτεχνήματα, όχι πραγματικά πυρά!

Και ενώ έχει αφηνιάσει η κινδυνολογία για ολική καταστροφή αν γίνει νόμος το τόλμημα του Κοντονή, βλέπουμε να στάζει συνεχώς το βουρκάρι στη λερωμένη ποδοσφαιρική ηθική. Και καθημερινά ξαφνιαζόμαστε με αποκαλύψεις (που μένει να αποδειχτούν βέβαια) όπως η χθεσινή για το «καθίστε να χάσετε» και μάλιστα με over!

Παρόλα αυτά, πολέμιοι της διαφθοράς αμφιταλαντεύονται και ζητούν από τον Κοντονή να χειρουργήσει τον ασθενή πάνω από τα ρούχα. Γιατί δεν θέλουν να απεκδυθεί το ποδόσφαιρο από έντονα αμφισβητούμενες ομοσπονδίες, λίγκες, Ενώσεις, μηχανισμούς και μετά να γίνει νέα αρχή. Γι’ αυτό δεν θα φτιάξει ποτέ τίποτα. Και, ακόμα, γι αυτό δεν θα γίνει πράξη το «καλύτερα ένα άθλιο τέλος παρά η αθλιότητα δίχως τέλος». 

Διον. Βραϊμάκης 

(Το άρθρο δημοσιεύεται στη Live Sport της Παρασκευής)

Ο Αλαφούζος, η «ντροπή για τη σαπίλα» και ο χαμένος, έτσι και αλλιώς, Κοντονής

Ο Κοντονής είναι μόνος. Ένας επαναστάτης με αιτία που δύσκολα θα επιβάλει την επανάστασή του. Ο υφυπουργός οδεύει σε μετωπική με τρένο που σέρνει πολλά βαγόνια. Στον συρμό προσδέθηκαν και δυνάμεις που θα μπορούσαν να σταθούν πλάι του, αλλά στην κρίσιμη στιγμή βρέθηκαν απέναντί του. Εννοείται πως εννοώ, κυρίως και πρωταρχικά, τον Παναθηναϊκό. Που μόλις είδε το πρώτο μακρινό σύννεφο του μπουρινιού από UEFA-FIFA, το ξέκοψε με ανακοίνωσή του. Πιθανός αποκλεισμός του Παναθηναϊκού από την Ευρώπη, είπε, «θα μοιάζει με ξερίζωμα της ιστορίας μας». +/- Δείτε τη συνέχεια

Ο Παναθηναϊκός μπήκε και αυτός στις γραμμές του συνετού λόγου (όπως ο Ολυμπιακός και όπως σχεδόν ολόκληρη η Σούπερ Λίγκα), αλλά την ίδια ώρα κρατάει για τον εαυτό του το δικαίωμα, να καταγγέλει και να ζητάει κάθαρση: «Η Πολιτεία δεν ντρέπεται να ανέχεται όλη αυτή τη σαπίλα;» τουιτάρει ο Γιάννης Αλαφούζος.

Έτσι, ο Κοντονής καλείται να φτιάξει ομελέτα με άθικτα αυγά, να ανοίξει στεγανά με το κουτάλι τής σούπας και να απαλλάξει τον στάβλο από τις σβουνιές με στεγνό καθάρισμα. Την ίδια ώρα το Σύστημα οργανώνεται, συμμαχεί και κλείνει ερμητικά σαν τεράστιο όστρακο. Διαρροές περί παραιτήσεων, ανακοινώσεις νουθεσίας, ορισμοί σε αγώνες υπόδικων διαιτητών και διατήρηση του αυτοδιοίκητου της ΕΠΟ που σημαίνει ότι μένει στο απυρόβλητο και συνεχίζει να υπάρχει μέσα από διάτρητες εκλογικές διαδικασίες.

Σε αυτό το περιβάλλον δεν βλέπω τον τρόπο με τον οποίο ο Κοντονής δεν θα βγει χαμένος – και στη μία και στη άλλη περίπτωση:

** Αν επιμείνει στην ψήφιση του νόμου θα τον κατηγορήσουν ως καταστροφέα του ποδοσφαίρου και ως τον άνθρωπο που το απομόνωσε διεθνώς.
** Αν κάνει πίσω θα είναι ο κύριος «μία από τα ίδια» με τους προηγούμενους.

Έτσι και αλλιώς, δηλαδή, το Σύστημα θα θριαμβεύσει και υφυπουργός θα είναι ο «λογάς», ο «κιοτής», αλλά μαζί και αυτός που θα πρέπει να… ντρέπεται γιατί «ανέχεται όλη αυτή τη σαπίλα».

Τα γενέθλια 
Η Live Sport σβήνει σήμερα τα τρία κεράκια των γενεθλίων της, αλλά κρατάει το φλόγα για να συνεχίσει στο δρόμο της επιτυχίας. Να είναι πολλά, και πάντα χωρίς δεσμεύσεις, τα χρόνια της.

Διον. Βραϊμάκης 

(Το άρθρο δημοσιεύεται στη Live Sport της Πέμπτης με τίλο «Ο Κοντονής χαμένος έτσι και αλλιώς»)

Φανατικός θαυμαστής του Άδωνη ο Κυριάκος

Άδωνις Γεωργιάδης εν ώρα παραστάσεως στη Βουλή. Ο θεατής Κυριάκος Μητσοτάκης απαθανατίζει τη σκηνή για το φωτογραφικό του αρχείο. Είναι φανατικός θαυμαστής τού Αδώνιδος, άλλωστε. Αξιωματική αντιπολίτευση 2015. 

Να υποβάλει σε εξετάσεις και νυν μέλη η ΕΣΗΕΑ!

Η ΕΣΗΕΑ καλεί 37 υποψήφια μέλη για γραπτές και προφορικές εξετάσεις (διαβάστε στους Zoornalistas). Το θέμα είναι να καλέσει για το ίδιο μερικές δεκάδες νυν μέλη. Να δούμε πόσοι θα υποβιβαστούν σε επίπεδο συντάκτη (εφημερευόντων) φαρμακείων.
Υστερόγραφό 1: Να εξετάσει και τον δημοφιλή, διάσημο, πολυγραφότατο, πολυπράγμονα, λαλίστατο και παντογνώστη τηλεραδιοφωνικοεφημεριδά συνάδελφο που λέει «τα πλέι οφ στο μπάσκετ συμφέρουν τον οπαδό τού διαρκές εισιτηρίου».
Υστερόγραφο 2: Εντάξει, είμαι λίγο δηκτικός ή... δεικτικός, όπως θα έγραφαν μερικοί από τις δεκάδες, αλλά με υποχρεώνουν να τους δείξω, έστω και ανωνύμως). 

Πόσο πιο πολύ να φωνάξει ο καημένος ο ΔΟΛ;

Κανάκη, συνεχίζεις να τους προβάλεις;

Το έπαιζε και το παίζει τρελός και δίνει υλικό σε εκπομπές του είδους «Αρβύλα» και «Ολα». Ο γραφικός του χώρου, λέγαμε, ακίνδυνος και γαργαλιστικός - «σιγά τα πράγμα». Επενδύει στον αυτοεξευτελισμό του και οι εκπομπές μεγάλης θεαματικότητας κάνουν τη δουλειά τους: τον ανασύρουν από την τηλεοπτική χωματερή και τον μετατρέπουν για λίγα λεπτά ανακυκλωμένο χρήσιμο σκουπίδι. Με αυτά και με τούτα, έγινε ευρέως γνωστός. Και σιγά σιγά το εκμεταλλεύεται. Μαζί και αποκαλύπτεται. Πρώτα ύποπτος, τώρα κατάμαυρος. Κανάκη, θα συνεχίσεις να προβάλεις τέτοιους τύπους στο όνομα της πλάκας;

Στον «αέρα» πάλι η Βούλτεψη

Τελείωσε το στοκ με τα χαρτιά υγείας και η Βούλτεψη άρχισε να ξαναβγαίνει στα μικρόφωνα.

Το γενετήσιο μόριο του Άδωνη

Μαύρο δάκρυ, με χίλιους βαθμούς υποκρισίας, χύθηκε για την εισβολή στο προαύλιο της Βουλής αντιεξουσιαστών που πέταξαν προκηρύξεις. Αλλά κανένα δάκρυ για την εισβολή της χυδαιότητας του Άδωνη μέσα στον «ναό της Δημοκρατίας», όταν έφτασε στο σημείο να συστήσει στους κυβερνητικούς «πρέπει να προσέχετε πού βάζετε την υπογραφή σας και το γενετήσιο μόριό σας». Ξέρει από αυτά ο Άδωνις. Άλλωστε γνωρίζει να υπογράφει βεβαιώσεις πολιτικής πίστης όπως «Για να τελειώσει το παραμύθι: κανένας βουλευτής του ΛΑΟΣ δεν πρόκειται να πάει στη Νέα Δημοκρατία. Πάρτε το είδηση, χωνέψτε το: κα-νε-νας» (δείτε το εδώ). Όπως ξέρει πολύ καλά από γενετήσια μόρια. Το έχει διαβεβαιώσει και η κυρία Ευγενία αποκαλύπτοντας ότι ο «Άδωνις είναι ο καλύτερος εραστής στην Ελλάδα» και ότι «όταν πέφτουν στο κρεβάτι σείονται οι πολυέλαιο». Γι’ αυτό γνωρίζει πού τα βάζει ο περισπούδαστος

Σιγανό ποταμάκι

Διαψεύδει το Ποτάμι τα περί μυστικής συνάντησης Σταύρου Θεοδωράκη με Σαμαρά–Βενιζέλο. Σιγανό ποταμάκι. (Και σιγανοπαπαδίτσα).  

Το πολύ να γίνει «Πάγκαλος Νο2» στο Βήμα FM ο πρωταθλητής της αποτυχίας

Ανδρέας Λοβέρδος, Κυριακή πρωί σε χείμαρρο χολής κατά Βαρουφάκη. Ο πρωταθλητής της αποτυχίας σε όποιο υπουργείο πήγε, ο εργολάβος κατεδαφίσεων εργασιακών και υγειονομικών ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ του λαού, ο άνθρωπος που μέσα σε ελάχιστο χρόνο φτιάχνει κόμμα του 1% για να ξαναγυρίσει στο 3% του προηγούμενου (αλλά κατηγορεί τον Γ. Παπανδρέου που έφτιαξε κόμμα για να ξαναγυρίσει και αυτός στο ΠΑΣΟΚ όταν αλλάξει ηγεσία), ο υπουργός Παιδείας που περίμενε να τον ειδοποιήσουν ότι πρέπει να πάει στην εκκλησία το πρωί εθνικής εορτής, αυτός ο άνθρωπος που σέρνει ακόμα στην πολιτική ζωή το ελάχιστο ποσοστό αποδοχής του, εξακολουθεί να βρίσκει βήμα για να δείχνει την εμπάθειά του χαρακτηρίζοντας ένα κυβερνητικό στέλεχος που ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΕΤΑΙ αυτήν την ώρα με τους ξένους, κλόουν!  Και δεν διανοείται ότι πλησιάζει η μέρα που δεν θα τον ακούει κανείς. Το πολύ πολύ να βρει κάποια εκπομπή στο Βήμα FM και να γίνει ο Πάγκαλος Νο2 του σταθμού. (Αν και πρέπει να φάει πολλά ψωμιά για να εξελιχθεί σε Πάγκαλο στην αμετροέπεια και να βγάζει την ασυναγώνιστη παγκάλεια ιλαρότητα).

Δημοσιογραφική έκρηξη θράσους από άρθρο του Καρακούση στο «Βήμα»

Πρώτο θέμα στο ηλεκτρονικό «Βήμα» το καταστροφολογικό άρθρο του Αντώνη Καρακούση («Το τέλος των ψευδαισθήσεων») με τη θεαματική εικονογράφηση. Τη βλέπεις ανοίγοντας το σάιτ και σε πιάνει η καρδιά σου. Μεταφυσικό! Αναρωτιέσαι αν είσαι στον ουρανό, αν πέθανες και δεν το έχεις καταλάβει. Το άρθρο είναι ένας δημοσιογραφικός πίδακας θράσους που εκτοξεύεται στον ουρανό. Φτάνει στο σημείο ο Καρακούσης να γράφει ότι «η νέα κυβέρνηση, παρά την κατάχρηση προπαγάνδας, μετρά απώλειες, αισθάνεται τη δυσπιστία και την αμφισβήτηση των πολιτών». Μάλιστα, καλά το διαβάσατε: +/- Δείτε τη συνέχεια

ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ! Μιλάει για προπαγάνδα ένας εκπρόσωπος του ΔΟΛ. Και για μια κυβέρνηση που βάλλεται από ΟΛΑ τα κανάλια και από το 90% της έντυπης δημοσιογραφίας. Και υποστηρίζει ότι αυτή η κυβέρνηση «αισθάνεται τη δυσπιστία και την αμφισβήτηση των πολιτών». Λες και αυτός ζει σε ένα παράλληλο σύμπαν. Δεν βλέπει, δεν ακούει, δεν διαβάζει τις δημοσκοπήσεις. Εκτός και αν συμπεραίνει τη «δυσπιστία και την αμφισβήτηση» από το πλήθος των σχολίων κάτω από τα πολιτικά άρθρα του σάιτ. Βγαλμένα από μυαλά του ίδιου καλουπιού.

Αγώνες στα κολαστήρια των τηλεοπτικών στούντιο

Οι μεταλλωρύχοι διαδήλωσαν ελεύθεροι στο κέντρο της Αθήνας, μαζικά, πορευόμενοι ανεμπόδιστα στη λιακάδα, πρώτη μούρη στα κανάλια, με διασκεδαστές στην πορεία, έχοντας στο πλάι τους έναν πολιτικό από χρόνια μαχητή στους ταξικούς αγώνες, δοσμένους στα κολαστήρια των τηλεοπτικών στούντιο (απέναντι σε αδίστακτους καταπιεστές τύπου Παπαδάκη). Όλα αυτά ειρηνικά. Καμιά ενόχληση.

Σε αντιδιαστολή με τους τόνους χημικών που καταναλώθηκαν πάνω σε κατοίκους των Σκουριών και σε αντίθεση με το άφθονο ξύλο γερόντων, παιδιών, γυναικών - φυσικά και ανδρών. Αυτό και μόνο (μαζί με πολλά άλλα) δείχνει ότι κάτι έχει αλλάξει. Και ας ουρλιάζουν όσο θέλουν οι ξεβολεμένοι, αυτοί που μας παράδωσαν στους εταίρους-αφεντικά για να μας σέρνουν πάνω σε δρόμους με σπασμενα γυαλιά.

Μπροστινοί ενός σκοτεινού παρασκηνίου

«Αντιεξουσιαστές». Ένας ψευδεπίγραφος χαρακτηρισμός. Πάντα - και χρόνια ολόκληρα - με ύποπτα κίνητρα. Το πιθανότερο, οι περισσότεροι (ή κάποιοι) μπροστινοί ενός σκοτεινού παρασκηνίου. Αυτοί που φοβίζουν τον κόσμο να κατέβει στις διαδηλώσεις. Αυτοί που δίνουν την ευκαιρία στην αντίδραση να μιλήσει. Με προσεκτική επιλογή του χρόνου που θα χτυπήσουν. Μεθοδικοί και αποτελεσματικοί στον στόχο. Και σχεδόν πάντα απρόσωποι. Με ό,τι σηματοδοτεί η κουκούλα στη μνήμη του Έλληνα. 

Ορυχείο γέλιου ο Άδωνις

Μεταλλωρύχος με γραβάτα, κουστούμι, σκαρπίνι και κράνος. Φιγούρα Δελφιναρείου. 

Η Ελλάδα, η Τανζανία και η δίκη

Τέσσερα και πλέον χρόνια! Τόσα χρειάστηκαν για να κατατεθεί χθες η πρόταση για τους κατηγορούμενους και τους απαλλασσόμενους γύρω από την υπόθεση των στημένων του 2011. Τέσσερα χρόνια! Για τη δικαστική πρακτική μια τετραετία σημαίνει «χθες». Για όλους τους άλλους, για όσους περιχυθήκαμε τη βρωμιά από τους διαλόγους που είχαν διαρρεύσει και έσκασαν τότε σαν χρωμοβόμβες, ισοδυναμεί με αιώνα. +/- Δείτε τη συνέχεια

Μέσα από την πρόταση του εισαγγελέα εφετών (3.100 σελίδων!) η Δικαιοσύνη καλείται να βρει τις άκρες. Που, φυσικά, είναι μπλεγμένες και θα μπλεχτούν περισσότερο από την υπερασπιστική γραμμή βασικών κατηγορούμενων. Οι οποίοι από την πρώτη στιγμή ισχυρίστηκαν ότι οι διάλογοι αποτελούν παράνομο προϊόν υποκλοπής – δεν έχουν τον επίσημο χαρακτήρα του επόμενου ποδοσφαιρικού σκανδάλου με την «εγκληματική οργάνωση».

 Ήδη από το 2011 εμπλεκόμενοι στην πολύκροτη υπόθεση υποστήριζαν πως οι περίφημες κασέτες «είναι συρραφή λέξεων και φράσεων» και ότι η υπόθεση κατασκευάστηκε από σκοτεινό εγκέφαλο. Μέσα σε αυτό το θολό τοπίο περιμένουμε με ανυπομονησία να μάθουμε αν είναι πραγματική η απειλή στον Δαλούκα ότι από τη στιγμή που δεν τηρούσε την υπόσχεσή του «θα έρθουν Ρώσοι και Βούλγαροι», αν ισχύει αυτό που είχε πει ο Κούγιας απευθυνόμενος στον Μπέο («αν ακουστούν οι κασέτες θα φύγεις από την Ελλάδα») και αν πείθουν οι συζητήσεις για παρεμβάσεις σε συγκεκριμένους αγώνες.

Υπομονή! Ο δρόμος είναι μακρύς και οι αλήθειες κρυμμένες σε στροφές και αφανή σημεία τής διαδρομής. Απομένει να δούμε αν η Δικαιοσύνη βρει υπαίτιους ή αν θα υπερισχύσει το επιχείρημα του Αχιλλέα Μπέου σε μια (τηλεοπτική εκείνη) Δίκη. Ότι το ηχητικό υλικό που υπάρχει είναι κατασκεύασμα εργαστηρίων και γι’ αυτό «ούτε στην Τανζανία θα το ελάμβαναν υπόψη τους». Για να δούμε πόσο απέχουμε από τους Τανζανούς.

** Ο Ολυμπιακός καθάρισε εύκολα μια από τις τρεις, έως χθες, αήττητες έδρες του πρωταθλήματος και απέναντι σε μια ομάδα που είχε να δεχτεί πάνω από ένα χρόνο τρία γκολ στο γήπεδό της για τη Σούπερ Λιγκ. Ήταν ένας ερυθρόλευκος ανοιξιάτικος περίπατος χωρίς, αυτή τη φορά, τη γνωστή βαριεστιμάρα που πιάνει τον πρωταθλητή κάθε χρόνο τέτοια εποχή.

Διον. Βραϊμάκης 

(Το άρθρο δημοσιεύεται στη Live Sport της Πέμπτης)

Ακούς, βλάκα;

Ο Σόιμπλε βγάζει αφρούς και μερικοί στην Ελλάδα θα ήταν πρόθυμοι να του σκουπίσουν τα σάλια. Είναι αυτοί που ενοχλούνται από την «κυβερνητική διγλωσσία», αλλά όχι από το μαστίγιο και καρότο των «εταίρων» σε βάρος μας. Εμείς φοβόμαστε για τα μελλούμενα – όχι άδικα – αλλά και οι Ευρωπαίοι είναι πανικοβλημένοι. Παίζουν με τις απειλές τους σε όλη την κλίμακα των εκβιασμών, αλλά υπάρχουν και δικές τους φωνές, δικών τους ανθρώπων, που τους λένε ότι θα υποστούν και αυτοί μεγάλη ζημιά αν πέσει η Ελλάδα. +/- Δείτε τη συνέχεια

Το μέγεθος της διγλωσσίας (που δεν ενοχλεί τους Έλληνες επικριτές) βγαίνει από τις δηλώσεις δυο στελεχών του ΔΝΤ με λίγες ώρες διαφορά μεταξύ τους. Το πρωί διαβάζαμε ότι ο επικεφαλής οικονομολόγος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Ολιβιέ Μπλανσάρ, δήλωσε ότι «η ευρωζώνη είναι σήμερα καταλληλότερα προετοιμασμένη» και ότι θα μπορούσε να αντιμετωπίσει τη νέα πραγματικότητα καταγράφοντας «πρόοδο προς μια δημοσιονομική και πολιτική ένωση».

Και το βράδυ μας ήρθε η δήλωση του επικεφαλής της Διεύθυνσης Νομισματικής Πολιτικής του ΔΝΤ Χοσέ Βινιάλ, ότι οι συνέπειες ενός Grexit «θα είναι τρομερές» και ότι «για την ευρωζώνη θα μπορούσε να υπάρχει θέμα επίδρασης (από το Grexit) που δεν πρέπει να υποτιμάται».

Από αυτό και μόνο βγαίνει ότι και εκείνοι (όπως και εμείς) έχουν λερωμένα τα σώβρακά τους από τον φόβο. Και ότι αν ασκούσαμε μια πολιτική εθνικής αξιοπρέπειας από νωρίς, πριν οργανωθούν οι τράπεζές τους, η πίεση απέναντί τους θα ήτα μεγαλύτερη. Ακούς, βλάκα Έλληνα – εσύ που τόσα χρονιά έλεγες «ναι σε όλα»;

Τζήμερος στο πλευρό του Ντράγκι

Απορώ πώς δεν βγήκε ακόμα ο Άδωνις και ο Θάνος Τζήμερος να καταδικάσουν την επίθεση κατά του Ντράγκι με χαρτοπόλεμο από ακτιβίστρια; (Η ίδια απορία και για τον Θάνο Αθανασίου, τον ανταποκριτή από τις Βρυξέλλες).

Πιάνουμε πάτο και στα ριφιφί!

Ριφιφί στη Λάρισα. Όχι σε κοσμηματοπωλείο, αλλά σε ψιλικατζίδικο! Πόσο πιο χαμηλά θα πέσεις, Ελλάδα;

Αίσθηση από μια σημαντική δημοσιογραφική μεταγραφή

Αίσθηση προκάλεσε η μετακίνηση του Τάσου Νικολογιάννη από τη SportDay του Δημήτρη Κοντομηνά στην «Πράσινη» του Δημήτρη Γιαννακόπουλου. Ο Νικολογιάννης υπήρξε βασικό στέλεχος στη SportDay από την πρώτη ημέρα της έκδοσής της και είναι ένας από τους πιο γνωστούς και επιτυχημένους συντάκτες στον χώρο του παναθηναϊκού ρεπορτάζ. Το διαζύγιο με τη SportDay έρχεται σε μια εποχή αλλαγών στην εφημερίδα και πριν από την αναμενόμενη ανασύνταξη για να κερδίσει τη χαμένη της κυκλοφορία. +/- Δείτε τη συνέχεια

Η «Πράσινη» διανύει και αυτή περίοδο αναδημιουργίας. Αν και παράλληλα μείωσε δραστικά το κόστος έκδοσης, έχει αλλάξει αισθητά τη δημοσιογραφική της φιλοσοφία, δεν είναι εμπρηστική – στον βαθμό που είναι συνήθως τα συλλογικά έντυπα –, βγάζει θέματα, συνεντεύξεις και είναι πιο δημοσιογραφική με το νέο διευθυντικό της δίδυμο (Πανορμίτης Κωνσταντινίδης, Νίκος Συρίγος).
Η μετακίνηση του δημοσιογράφου ήταν γνωστή τις τελευταίες ημέρες, αλλά μόλις σήμερα η «Πράσινη» την ανάγγειλε με έντονο πρωτοσέλιδο «χτύπημα» ως «μεταγραφή της χρονιάς».

Πορτρέτο ενός πατέρα που έφυγε νωρίς

Ο άνθρωπος της φωτογραφίας βαφτίστηκε -αν θυμάμαι καλά- Στασινός. Δεν του άρεσε, ορθώς, και το έκανε Αναστάσιος. Για τους φίλους Τάσσος (με δύο "σ"), για μένα "μπαμπάς". Αποτέλεσμα, ως προς τη μέρα εορτασμού της ονομαστικής του εορτής, το ίδιο: Ανήμερα την Ανάσταση, όποτε αυτή θέλει να εορτάζεται κάθε χρόνο. Θεωρητικώς αριστερός παλαιάς κοπής, και πρακτικώς ο ορισμός του αστού, εξίσου παλαιάς κοπής. "Ευτυχώς που δεν πρόλαβε την πτώση του τείχους", έλεγε η σύζυγός του και μαμά μου μετά το θάνατό του, που συνέβη τον Οκτώβριο του Σωτήριου (κυριολεκτικώς) έτους 1981. Άθεος, με βαριά άποψη και σημαντική επιχειρηματολογία. Παρ' όλα αυτά, κάθε Κυριακή πρωί έψελνε, καθώς ξυριζόταν, ακούγοντας ευλαβικά τη Θεία Λειτουργία στο ραδιόφωνο. "Σπουδαία η Βυζαντινή Μουσική"... +/- Δείτε τη συνέχεια

Παραδοσιακός από οικογένεια, ριζοσπαστικός από παιδεία και χαρακτήρα. Μποέμ στην ιδιοσυγκρασία, οικογενειάρχης στην πράξη. Καλός και στα δύο. Άριστος θα έλεγα. Ο συμβιβασμός του ασυμβίβαστου, γενικώς, θέλω να πιστεύω ότι ίσως αυτό και να τον έστειλε στον τάφο μια ώρα αρχύτερα, ή ίσως και η συνήθειά του να καπνίζει απανωτά τσιγάρα -με πίπα πάντα- σε συνδυασμό με την εσωστρέφειά του. Αυτό που τα θέματά μας τα κρατάμε μέσα μας και τελικά μας τρώνε... Μάλλον το δεύτερο.

Ήθελε αγόρι. Προφανώς. Προφανώς δηλαδή εκ μέρους του αποτελέσματος, δηλαδή εμένα, καθώς εγώ είμαι μέρος του αποτελέσματος. Από τις πρώτες κοινές μας δραστηριότητες που θυμάμαι, ας πούμε: Γήπεδο, Λεωφόρος, Ελλάς-Σοβιετική Ένωση, Σεπτέμβρης του '79. Πάντα σαν αγόρι με αντιμετώπιζε, εκτός από την πρώτη φορά που "τσεκάρισε" πραγματικό αγόρι να με φλερτάρει. Τότε έγινε θηρίο, κι εγώ έγινα αμέσως κορίτσι. Πάνε τα ποδόσφαιρα, πάνε και όλα... Τέλος πάντων.

"Διαβασμένος" άνθρωπος, που λέμε. Πολύ διαβασμένος. Υπερβολικά ίσως. Καλός άνθρωπος, για να πω την αλήθεια, δεν ξέρω αν ήταν, πώς να το ξέρω άλλωστε, αυτά είναι λεπτές γραμμές που σπανίως περνούν τα μέλη μιας οικογένειας μεταξύ τους, εκτός αν οι γραμμές είναι προφανείς. Εμένα ήταν ο μπαμπάς μου, άρα δεν εξέτασα ποτέ σοβαρά το ενδεχόμενο να μην ήταν καλός άνθρωπος. Ξέρω ότι ήταν δύσκολος άνθρωπος, γεγονός που δεν δικαιούμαι να του το προσάψω ιδιαίτερα, καθώς το ίδιο -ίσως και χειρότερο- είμαι κι εγώ. Ξέρω επίσης ότι ήταν πολύ γοητευτικός άνθρωπος, τη γοητεία του την ασκούσε αβίαστα σε όλους.

Μετά τον αιφνίδιο και πρόωρο θάνατό του, τρεις άνθρωποι, η μητέρα μου, η αδελφή μου κι εγώ, ζήσαμε αρκετό καιρό στη σκιά του κάπως μυστηριώδους αυτού ανθρώπου. Υπό μία έννοια, θεωρώ ότι καθεμία με τον τρόπο της δεν το(ν) ξεπεράσαμε ποτέ. Κακό αυτό για μας, πιστέψτε με. Η μητέρα μου τον έκανε τοτέμ, εμείς, πάλι, κάναμε διάφορα: Τον "παντρευτήκαμε" (σε ρέπλικα), τον απομυθοποιήσαμε (ή τουλάχιστον προσπαθήσαμε), τον ξεχάσαμε (ή τουλάχιστον προσπαθήσαμε), του αποδώσαμε ευθύνες, εγώ τον έβλεπα για χρόνια στον ύπνο μου να επιστρέφει και αγωνιούσα αν ήμουν up to the expectations, γενικώς ό,τι μπορούσαμε κάναμε για να φύγουμε από τη σκιά του, ή από τη σκιά της απουσίας του. Έτσι πάνε αυτά τα πράγματα.

Γιατί τον θυμήθηκα τώρα, έτσι "φωναχτά", τον μπαμπά μου; Δεν ξέρω στ' αλήθεια να σας πω. Σπανίως μου συμβαίνει. Είναι ίσως που καμιά φορά θέλεις να αποβάλεις τα ανιόντα για να συγκεντρωθείς καλύτερα στα κατιόντα; Είναι που τρώμε "φλασιές' οι άνθρωποι καμιά φορά; Είναι που... τίποτα; Κάτι ήταν, τώρα, που μου ήλθε και το 'βγαλα από μέσα μου και ησύχασα. Ή, έτσι θέλω να νομίζω...

Μαρία Δεδούση 

(Εξαιρετικό κείμενο από την εξαιρετική δημοσιογραφική πένα της φίλης Μαρίας. Αναρτήθηκε στη σελίδα της στο fb, και αναδημοσιεύται με τη συναίνεσή της - όπως έχει συμβεί και με άλλα κείμενά της - στο μπλογκ)

Η Κύρτσος, ο Κλιντ Ίστγουντ και πώς εξηγεί την κυβερνητική δημοφιλία

Γιώργος Κύρτσος, εκδότης εντύπων που ζουν με φτηνά δημοσιογραφικά χέρια και διαφημιστικούς πακτωλούς - μη εξαιρουμένης τής κρατικής διαφήμισης. Κάποτε αριστερός, κάποτε πολέμιος της Νέας Δημοκρατίας και τώρα ευρωβουλευτής της. Από τους πιο πολυεμφανιζόμενους πανελίστες, επί παντός του επιστητού γνώστης, με γνώμη για όλα - άρα κατατασσόμενος στο σημείο του σώματος όπου κατατάσσει τις γνώμες, γενικά, η γνωστή θρυλική φράση του Κλιντ Ίστγουντ στον επιθεωρητή Κάλαχαν. Απαραίτητες αυτές οι συστάσεις πριν διαβάσουμε το απόσπασμα του άρθρου του στη Huffington Post. Γράφει ο πρώην αριστερός, πρώην πανελίστας, πρώην αντιπολιτευόμενος τη ΝΔ, νυν υψηλά αμειβόμενος ευρωπατέρας: +/- Δείτε τη συνέχεια

«Η υψηλή δημοτικότητα που καταγράφει ακόμη η σημερινή κυβέρνηση οφείλεται και στην αποδοχή της από τους εκφραστές της κεντροδεξιάς σχολής των αραχτών. Βασικοί εκπρόσωποι της τελευταίας διέπρεψαν την περίοδο 2004-2009, πραγματοποιώντας ταυτόχρονα ρεκόρ στην αύξηση των δημοσίων δαπανών και ρεκόρ αδιαφορίας στην αντιμετώπιση προβλημάτων μεγάλης σημασίας, όπως ήταν ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός και η μαζική παράνομη μετανάστευση»

 Α ρε, Κλιντ, πόσο δίκιο είχες με τη θεωρία σου περί της γνώμης μερικών.

Το ερώτημα του Πάσχα

Η αδημονία για το Πάσχα που έρχεται είναι πιο μεγάλη από τη μελαγχολία του Πάσχα που πέρασε; Αναπάντητο το ερώτημα παιδιόθεν, πάντα τα βράδια της πασχαλιάτικης Κυριακής.

Οι καμένοι πολιτικοί δεν ανασταίνονται

ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΕΙΣ ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΟΝΤΑΙ - Η ΚΡΙΣΗ ΜΑΣΟΥΛΑΕΙ ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ, ΑΔΙΑΚΟΠΑ, ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΚΑΤΑΠΙΕΙ ΟΛΟΤΕΛΑ 

Η ημέρα είναι από τις λίγες του χρόνου που σε μια αθλητική εφημερίδα δεν σου κάνει καρδιά να γράψεις για αθλητικά! Όχι τόσο γιατί στις γιορτές στεγνώνει η επικαιρότητα. Όσο επειδή αυτές τις ημέρες το κλίμα αλλάζει, σου δημιουργεί συναισθήματα, σκέψεις και προβληματισμούς πέρα από τα πλέι οφ που έρχονται, τη διαιτησία που πέρασε, τα δικαστικά που φουντώνουν. Ειδικά η Ανάσταση έχει συνδυαστεί συνειρμικά στη λαϊκή συνείδηση με την αλλαγή στη ζωή ανθρώπου. Κάτι που μένει ως ευσεβής πόθος, ένας συμβολισμός που περιμένει την επόμενη Ανάσταση, την άλλη Άνοιξη, για να επανέλθει με ευχές και ελπίδες. +/- Δείτε τη συνέχεια

Για την Ελλάδα του μνημονίου το «Καλή Ανάσταση» είναι, εδώ και πέντε χρόνια, ευχή που ξεπερνάει την τυπικότητα. Μια ευχή πλήρης περιεχομένου και πλήρως ανεκπλήρωτη. Πέντε χρόνια! Ένας ανήφορος που άρχισε του 2010, ένα φορτίο αμπαλαρισμένο με το ειδυλλιακό φόντο του Καστελόριζου, και με τις γελοίες υποσχέσεις της προσωρινότητας που τις ακούμε από ’10 έως το ’15, απαράλλαχτα επαναλαμβανόμενες. Και αυτό, την ώρα που ο οικονομικός βομβαρδισμός της Ελλάδας μεγαλώνει την τάξη των νεόπτωχων μιας χώρας που συνεχώς αποστεώνεται.

 Η Κρίση μασουλάει ξανά και ξανά τον Έλληνα, τον μηρυκάζει αδιάκοπα πριν τον καταπιεί ολότελα, και δημιουργεί μια γενιά πολιτικών – από ευρύ κομματικό φάσμα και όχι περιορισμένο – που δεν αντέχεις να τους ακούς ΑΛΛΟ, δεν υποφέρεις να τους βλέπεις περισσότερο να περιφέρουν τον κυνισμό τους (ορισμένοι και τη γελοιότητά τους) στα κανάλια. Πολιτικοί-καμένα χαρτιά. Που δεν πείθουν, δεν εμπνέουν, δεν τους εμπιστεύεσαι ό,τι και να γίνει. Θέλεις να τους δεις να αποσύρονται. Στα σπίτια τους, στα πανεπιστήμιά τους (αν βρεθεί φοιτητής να μπει σε μάθημά τους) στους φίλους τους, στις συντάξεις τους, στις επιχειρήσεις τους. Και εύχεσαι μαζί με τη θρησκευτική Ανάσταση, την παλινόρθωση της Πολιτικής, την έλευση μιας νέας γενιάς πολιτικών από όλους – από ΟΛΟΥΣ! – τους κομματικούς χώρους.

Δύσκολο έως απίθανο γιατί τα κομματικά μαντριά βγάζουν γαλουχημένους με το ίδιο γάλα που «ανέστησε» και προηγούμενες μεταπολιτευτικές γενιές. Παρόλα αυτά, κόντρα τις ρεαλιστικές διαπιστώσεις, δεν μας μένει παρά να ελπίζουμε. Και να επιμένουμε ευχόμενοι:
Καλή Ανάσταση!

Διον. Βραϊμάκης 

(Το άρθρο δημοσιεύεται στη Live Spot του Μεγάλου Σαββάτου με τίτλο «Η επιμονή μιας ευχής»)

Ο μαχαιρωμένος χιονάνθρωπος

Ο χειμώνας αντιστέκεται λίγο πριν φτάσει η Ανάσταση. Με αέρα, βροχή, κρύο, χιόνια στα βουνά. Με απογορευτικά για τα πλοία στις εξόδους και με τα καλοριφέρ αναμμένα στον ταξιδιάρικα αυτοκίνητα στο δρόμο για την Ύπαιθρο. Όπου, σε κόντρα των καιρών, η Άνοιξη ανθίζει. Η βαρύς, μακρύς φετινός χειμώνας θα λυγίσει και θα πλαγιάσει αύριο-μεθαύριο σε καταπράσινη γη. Και θα ξυπνήσει όταν θα πρέπει να ξανάρθει στην ώρα του. Προς το παρόν κάνουμε χάζι με την ευρηματικότητα του διαδικτύου και τον μαχαιρωμένο χιονάνθρωπο!

Τα μονόστηλα δεν κρύβουν τις αλήθειες (ή Γεια σου, ρε Live!)

Εντάξει, εμπεδώσαμε τα μαθήματα νομικής περί τεκμηρίου αθωότητας, αλλά ώσπου να αρχίσει η δίκη και να φτάσουμε στην πιθανή αθώωση (εξέλιξη που ουδείς δικαιούται να αποκλείσει) πείτε/γράψτε μας την είδηση:
** ότι υπάρχει κατηγορία,
** ότι υπάρχουν καταγεγραμμένοι διάλογοι – καθόλου αθώοι,
** ότι χρησιμοποιούνταν τρόποι επικοινωνίας (πακιστανικά-κινέζικα τηλέφωνα) που δείχνουν ότι κάποιοι (πολλοί κάποιοι) ήθελαν κάτι να κρύψουν και κάπως να κρυφτούν,
** ότι τελικά διέρρευσαν τα ονόματα και οι ΕΠΙΣΗΜΕΣ κατηγορίες, όχι οι καφενειακές. 
Το «πείτε/γράψτε» απευθύνεται σε εκείνη τη μερίδα του Τύπου που σιγεί και υποβαθμίζει. Και η οποία πιθανόν πιστεύει ότι οι σχέσεις με τους ισχυρούς ωριμάζουν και διατηρούνται στη σιωπή. Ωστόσο, η αλήθειες δεν κρύβονται σκεπασμένες με μονόστηλα που ελαχιστοποιούν μεγάλα γεγονότα. +/- Δείτε τη συνέχεια

Κοιτάξτε τον χθεσινό Τύπο, αθλητικό και πολιτικό, και δείτε πόσες εφημερίδες (και πώς) κάλυψαν πρωτοσέλιδα το πόρισμα Κορέα που διέρρευσε με θόρυβο ποταμού, αλλά από μερικούς παρουσιάστηκε σαν ρυάκι, ενώ από άλλους αγνοήθηκε σε βαθμό απόλυτης εξαφάνισης.

Γενικά, απέναντι στο ουρλιαχτό αυτών των γεγονότων ο Τύπος μοιάζει να είναι σε κατάσταση ύπνωσης – σε εκείνην την κατάσταση που ούτε μπορείς κοιμηθείς ούτε να ξυπνήσεις ολότελα. Χωρίς καμιά ανησυχία για τη συγγένεια του ποδοσφαίρου με τη διαφθορά, χωρίς καμιά διάθεση αυτός ο Τύπος να αντιμετωπίσει την επικαιρότητα με τις παλιές ξεχασμένες αξίες της δημοσιογραφίας. Μία από τις οποίες είναι το ρεπορτάζ. Όπως είναι η αποκάλυψη, η ανάλυση, η δημοσίευση αυτού που ξέρεις και το οποίο, αν είναι δημοσιεύσιμο, δεν το παίρνεις μαζί σου στο μαξιλάρι όπως έκανε σε μια άλλη είδηση η γνωστή τηλεπερσόνα-πολιτικός. Μιλάμε για στοιχεία που όλο και περισσότερο υποχωρούν αφήνοντας χώρο στα non paper, στην εξυπηρετική πληροφορία, στον προπαγανδισμό, στην εκδούλευση και όχι στη δημοσιογραφική δουλειά.

Γι’ αυτό χαίρομαι εκείνα τα Μέσα που εξακολουθούν να διατηρούν – μέσα σε τεράστιες δυσκολίες – ένα μίνιμουμ από τις αρχές της Δημοσιογραφίας. Όπως χαίρομαι που τούτη η εφημερίδα δημοσιεύει στη σωστή τους διάσταση αυτά που αλλού συρρικνώνονται σε ελάχιστες αράδες. Χαίρομαι και δεν μπορώ να μη τη χαιρετήσω:
– Γεια σου ρε Live!

Διον. Βραϊμάκης 

(Το άρθρο δημοσιεύεται στη Live Sport της Μεγάλης Πέμπτης)

«Θα με αφήνεις και εμένα πού και πού;»

Διαβάζοντας τον τόμο του εισαγγελέα Κορέα (170 τόσες σελίδες) για τη σήψη και διαφθορά στο ελληνικό ποδόσφαιρο, τις μαφιόζικες μεθόδους και τα αθέμιτα μέσα που μετέρχονταν συγκεκριμένοι ποδοσφαιροπαράγοντες για να επιβάλουν τοn νόμο του εκφοβισμού και να κυριαρχήσουν ολοκληρωτικά, στάθηκα στη σελίδα 60 όπου υπάρχει ένα sms προς τον πρόεδρο του Ολυμπιακού. Του γράφει στις 10 Μαiου 2012 ο άγνωστος αποστολέας: +/- Δείτε τη συνέχεια

«Καλημέρα πρόεδρε. Ευχαριστούμε πολύ για χθες. Συγχαρητήρια για ακόμα μια φορά, να είσαι καλά να σηκώνεις κούπες να χαιρόμαστε και να γλεντάμε μαζί σου (όταν όμως αναλάβω ομάδα ΑΕΚ θα μ' αφήνεις και μένα καμία πού και πού). Κανόνισε να βρεθούμε σήμερα ή αύριο να δούμε τι θα γίνει με το λογαριασμό σου...».

 Άνθρωπος, λοιπόν, που είχε σκοπό να αναλάβει την ΑΕΚ, δήλωνε την υποταγή και δουλοπρέπεια του στον πρόεδρο του Ολυμπιακού. Του ευχόταν να σηκώνει κούπες και επειδή ήθελε κι αυτός να γλείψει κανένα κοκαλάκι, ζητούσε να τον αφήνει (ο πρόεδρος του Ολυμπιακού) να σηκώνει κι αυτός καμία κούπα. «Πού και που» (ας πούμε κάθε 7 χρόνια).
 Είναι εφιάλτης και τρόμος το σενάριο που θα γραφόταν για την ΑΕΚ, αν είχε μαζέψει 3-4 πόντους παραπάνω την άνοιξη του 2013 και γλίτωνε την κατηγορία...

Γιάννης Ξενάκης

(Δημοσιογράφος και φίλος, από ανάρτησή του στο fb)

Ντέρμπι!

H Σκορδά δηλώνει ότι θέλει και τρίτο παιδί. Ντέρμπι πάει να το κάνει με τη Μενεγάκη

Έντεκα «όχι» στον Κουρή

Νέα συνάντηση των συντακτών του «Φιλάθλου» που βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας έγινε στα γραφεία της ΕΣΗΕΑ τη Δευτέρα. Στην προηγούμενη είχε ζητηθεί από τη Ένωση (δείτε εδώ) να διερευνήσει αν η πρόταση της εργοδοσίας για συμβιβασμό, με την καταβολή στον καθένα από τους 35 εργαζόμενους ποσού 4.000 ευρώ, θα έπρεπε να γίνει αποδεκτή απ' όλους ή αν εφόσον υπήρχαν διαφωνίες θα μπορούσε ο συμβιβασμός να προχωρήσει μονωμένα. Η απάντηση, όπως αναμενόταν, ήταν ότι η πρόταση ισχύει μόνο αν υπάρχει συνολική αποδοχή, κάτι που δεν μπορεί να συμβεί. Από τους 35 οι 24 δέχονται τον συμβιβασμό, ενώ έντεκα αρνήθηκαν την πρόταση, θεωρώντας πολύ μικρό το ποσόν που τους προσφέρει η εργοδοσία για να την απαλλάξουν από τις υποχρεώσεις της απέναντί τους.

Τι τραγουδούν τώρα στα «Νέα»

Θυμάστε το πρωτοσέλιδο λέι άουτ που είχαν «Τα Νέα» και «Το Βήμα» αμέσως μετά την εκλογική νίκη του Σύριζα; Εκείνο το λέι άουτ που σου έφερνε στο μυαλό και τραγουδούσες το «Βάλε το κόκκινο φουστάνι, εκείνο που σε κάνει να μοιάζεις πυρκαγιά». Τώρα το πράγμα άλλαξε. Άλλωστε εδώ και δεκαετίας όλα, όλο αλλάζουν στη Μιχαλακοπούλου και παλιότερα στη Χρήστου Λαδά. Και εσχάτως οι χρωματική αισθητική των πρωτοσέλιδων ευθυγραμμίζεται με την κατεύθυνση της πολιτικής γραμμής που μετακινείται σαν τα νερά του Ευρίπου.
Έτσι πλέον κυριαρχεί διαφορετικό χρώμα στις πρώτες σελίδες, με αποκορύφωμα τη σημερινή έκδοση των «Νέων». Τα οποία καθημερινά επιτίθενται από παντού (από το πρωτοσέλιδο άρθρο, από το οπισθόφυλλο, από τις εσωτερικές σελίδες) στο κυβερνητικό όλον. Το φάσμα των  επιθέσεων αρχίζει από τους «ακροδεξιούς ΑΝ.ΕΛ» έως τα ροζέ ή στα κατακόκκινα στελέχη της κυβέρνησης. Πάει το μετεκλογικό κόκκινο, εξαφανίστηκε! Τώρα το τραγούδι και ο στίχος άλλαξαν: «Μπλε μπλε μπλε, μπλε μπλε μπλε, πώς του παν’ καλέ τα μπλε»! 

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Τώρα που το βλέπω, το μόνο σταθερό στο πρωτοσέλιδο (και στη γραμμή) των «Νέων», κόκκινων ή μπλε, είναι η διαφήμιση της Τράπεζας Πειραιώς στα κατωπόδαρα.

Μου αρέσει! (...η ήττα του χειμώνα)

Μου αρέσει που ο χειμώνας αντιστέκεται στο τέλος της περιόδου που είχε μεγαλύτερη διάρκεια από κάθε άλλη πρόσφατη. Αλλά περισσότερο μου αρέσει που πλησιάζει η ήττα του, ό,τι και να κάνει. Χθες και σήμερα άναψαν πάλι τα (όσα είχαν πετρέλαιο) καλοριφέρ, πήραν μπρος τα ερκοντίσιον ρυθμισμένα στο ζεστό, τα παπλώματα ξανααντικατέστησαν τις κουβέρτες, αλλά η βασιλεία του στο τέλος της εβδομάδας τελειώνει. Ο κουραστικός ανήλιαγος χειμώνας φθίνει. Για να μιλήσουμε πολιτικά, πιάνει μετεωρολογικά ποσοστά ΠΑΣΟΚ – που δεν μπορούν να το κάνουν πιο δυνατό οι δυνατές φωνές και τα ουρλιαχτά του Βενιζέλου στη Βουλή. Και αυτό (μου) αρέσει περισσότερο.

Περιμένοντας να καθαρίσει ο λασπότοπος του ποδοσφαίρου

Το ελληνικό ποδόσφαιρο προχωράει συντεταγμένα προς τα δικαστικά έδρανα. Μόνο που αυτή η προωθητική κίνηση μοιάζει με παρέλαση που κρατάει χρόνια. Μια παρέλαση-λούπα, σαν να κάνει αενάως τον γύρο τής ίδιας πλατείας, επανέρχεται στο ίδιο σημείο και παιανίζει τον ίδιο ρυθμό στον στίχο «Το μαχαίρι στο κόκαλο».
Η χρονική απόσταση 2011-2015 είναι πολύ μεγάλη για να δείξεις κατανόηση αποδεχόμενος ότι γίνεται ερευνητική δουλειά σε βάθος στην ιστορία των στημένων και γι’ αυτό η τόσο μεγάλη καθυστέρηση – κυρίως όταν σε αυτή τη διαδικασία έχουν αλλάξει τρεις ανακριτές. Χθες βγήκε ότι ο εισαγγελέας εφετών Παναγιώτης Πούλιος κατέθεσε στην Εισαγγελία πρόταση για την υπόθεση των στημένων και ότι ο αριθμός των κατηγορουμένων έχει εκτοξευτεί στους 160! Εντυπωσιακό νούμερο, αλλά και εντυπωσιακή η περίπου τετραετία από τότε που σηκώθηκε ο κουρνιαχτός και μετά η σκόνη κατακάθισε σαν πιτυρίδα στο σακάκι της μνήμης. +/- Δείτε τη συνέχεια

Από την άλλη, η περιβόητη υπόθεση της «εγκληματικής οργάνωσης» όλο έρχεται και όλο την περιμένουμε στην αφετηρία. Τα ρεπορτάζ προδίκαζαν ότι από Σεπτέμβριο θα υπήρχαν εξελίξεις, μετά ότι από τον Οκτώβριο θα είχαμε απόδοση κατηγοριών, ύστερα η αναμονή μετατέθηκε για μετά τις γιορτές. Υποθέταμε ότι τα ρεπορτάζ εννοούσαν τις γιορτές των Χριστουγέννων, αλλά το πράγμα μοιάζει να αφορά τις γιορτές του Μιλένιουμ 2100.
Όταν θα έχουμε καταδικαστικές ή αθωωτικές αποφάσεις, είναι άγνωστο πόσοι από εμάς θα υπάρχουμε, πόσοι θα θυμόμαστε και πόσοι θα ενδιαφερόμαστε πλέον να μάθουμε τι γίνεται σε αυτόν τον σκατοχώρο που λέγεται βαθύ παρασκήνιο του ποδοσφαίρου. Όταν στο παρελθόν αυτού του χώρου έχουν περάσει ανώδυνα καραμπινάτες υποθέσεις διαφθοράς – και αναφέρομαι σε βάθος δεκαετιών, όχι μόνο στις πρόσφατες υποθέσεις – είναι φυσικό να προβληματίζεσαι αν και οι καινούργιες θα ολοκληρωθούν χωρίς παρεμβάσεις και ότι θα έχουμε σε ένα λογικό χρονικό διάστημα απαντήσεις που θα πείθουν.
Αυτή τη φορά, ωστόσο, περιμένουμε υπομονετικά και καλόπιστα την απόδοση ευθυνών με το καθάρισμα του λασπότοπου ή την αποκατάσταση σπιλωμένων αθώων. Αφήνουμε ανοικτά όλα τα ενδεχόμενα και παρακαλούμε να είμαστε όλοι καλά όταν θα έρθει η ώρα των αποφάσεων. Εντάξει, εντός του αιώνα, ποιο Μιλένιουμ;

Διον. Βραϊμάκης 

(Το άρθρο δημοσιεύεται στη Live Sport της Τρίτης)

Διέκοψε από το Sport24 Radio ο Ανδρέας Δημάτος

Δεύτερη αποχώρηση (αυτή απολύτως αναμενόμενη) τού Ανδρέα Δημάτου από δημοσιογραφική εργασία, σε διάστημα περίπου δύο μηνών. Η πρώτη ήταν από τη διεύθυνση της Goal News και η δεύτερη, μόλις χθες, από την καθημερινή μεσημεριανή εκπομπή του στο Sport24 Radio. Ήταν μια προδιαγεγραμμένη εξέλιξη από την στιγμή που έγινε γνωστό ότι αναλαμβάνει υπεύθυνος επικοινωνίας της ΠΑΕ ΑΕΚ (διαβάστε εδώ). Ο Α. Δημάτος αποτελούσε ραδιοφωνικό δίδυμο στον νέο σταθμό με τον Θέμη Καίσαρη, τον οποίο πλαισιώνει πλέον από χθες, Δευτέρα, ο Σταύρος Γεωργακόπουλος, ένας από τους πιο αξιόλογους ρεπόρτερ για τον Ολυμπιακό.

Από την Κάντζα η SportDay της Τρίτης

Ολοκληρώθηκε τη Δευτέρα η μετακόμιση της Sport Day από την Καλλιθέα στην Κάντζα, στο κτίριο του Alpha. Οι πρώτες μεταφορές γραφείων είχαν γίνει την Παρασκευή και χθες συντελέστηκε το σημαντικότερο μέρος της μετακίνησης. Έτσι, η έκδοση της Τρίτης είναι η πρώτη  από τα νέα γραφεία.
Πρόβλημα δημιουργείται με τους δημοσιογράφους που δουλεύουν παράλληλα στον Sport Fm. Πλέον εφημερίδα και ραδιόφωνο δεν ανήκουν στην ίδια ιδιοκτησία, αλλά ούτε στεγάζονται σε κοινές κτιριακές εγκαταστάσεις. Έως τώρα οι παραγωγοί του Sport Fm που ανήκαν και στο δυναμικό τής SportDay άλλαζαν απλώς όροφο για να πάνε από τη μία στην άλλη δουλειά, ενώ τώρα πρέπει να αλλάζουν Δήμο...

Ξέβαψε στη βροχή των Ιωαννίνων η ωραιοποιημένη εικόνα του Περέιρα

Ο Ολυμπιακός του Περέιρα αποδείχτηκε ότι δεν είναι παντός καιρού και παντός γηπέδου. Στην καταρρακτώδη βροχή της Θράκης γλίτωσε τη δοκιμασία στον άθλιο αγωνιστικό χώρο τού γηπέδου της Κομοτηνής, μπήκε στο αεροπλάνο χωρίς να περιμένει τα τυπικά της επόμενης ημέρας και έφυγε αυθημερόν. Στην καταρρακτώδη βροχή της Ηπείρου, έμεινε, έπαιξε και πνίγηκε στα αβαθή ενός αγωνιστικού χώρου που άντεξε στους τόνους τού νερού και διατήρησε μια ποιότητα που άλλες χρονιές ήταν τελείως άγνωστη στους Ζωσιμάδες. +/- Δείτε τη συνέχεια

Μετά από τρεις συνεχείς αγώνες για το πρωτάθλημα στο Φάληρο και ισάριθμες νίκες, οι βιαστικές κρίσεις έβγαλαν το συμπέρασμα ότι «ο Περέιρα άλλαξε την εικόνα του Ολυμπιακού». Προπετείς απόψεις με μπόλικα θαυμαστικά λες και ήταν ριγμένα στα κείμενα με αλατιέρα (ή… θαυμαστιέρα για την περίσταση). Χθες αυτή η «αλλαγμένη εικόνα», που υποτίθεται ότι έφτιαξε στον πρωταθλητή ο Πορτογάλος, ξέβαψε από τη βροχή στα Γιάννενα.

Ήταν η δεύτερη συνεχής εκτός έδρας ήττα τού Περέιρα για το πρωτάθλημα και η τρίτη έξοδός του που δεν είχε νίκη: ΠΑΟΚ 0-0, Παναθηναϊκός 1-2, Γιάννινα 1-3. Αυτά τα τρία παιχνίδια – και ιδιαίτερα τα δυο τελευταία – είναι το σκούρο φόντο στην εικόνα της ωραιοποίησης που επιχειρήθηκε. 
Ο ΠΑΣ πραγματοποίησε για μια ακόμα φορά αυτό που ξέρει πολύ καλά να κάνει φέτος, αλλά που δεν φρόντισε να μάθει ο Πορτογάλος αναμορφωτής, ο άνθρωπος που κλήθηκε να αντιστρέψει το κλίμα που είχε δημιουργηθεί επί των ημερών Μίτσελ – ενός από τους πιο επιτυχημένους προπονητές (βάσει αποτελεσμάτων) στη νεότερη ποδοσφαιρική ιστορία της Ελλάδας. Δηλαδή, ο ΠΑΣ όπως πάντα έλεγξε αμυντικά το παιχνίδι του και χτύπησε στο κόντρα. Τρία γκολ σε βάρος μιας ομάδα που είχε ανέπαφη την εστία της στα τέσσερα προηγούμενα ματς (περιλαμβανομένου και εκείνου για το Κύπελλο) είναι ένας καταπληκτικός απολογισμός. Όπως καταπληκτική είναι και η πορεία του ΠΑΣ, μιας ομάδας-λατρεία για ολόκληρη γεωγραφική περιοχή δυτικά τού χάρτη.

Το ωραίο είναι – ωραίο τρόπος του λέγειν, δηλαδή – ότι ο Περέιρα θα «συμμάζευε» τον Ολυμπιακό από το άναρχο επιθετικό παιχνίδι τού Μίτσελ, θα τον θωράκιζε αμυντικά και πάνω εκεί θα έχτιζε. Αυτή η «συμμαζεμένη», υποτίθεται ομάδα, εκτελέστηκε χθες από τις φαρμακερές γιαννιώτικες κόντρες. Και εξουθενώθηκε από τις πατητές στα βροχόνερα.

** Κατά τα αλλά προχθεσινός Παναθηναϊκός ήταν για να τον λυπάσαι. Αλλά αυτά, έχουμε ολόκληρη εβδομάδα για να τα πούμε από την καθημερινή ακρούλα μας στη 2η σελίδα της Live. 

Διον. Βραϊμάκης 

(Το άρθρο δημοσιεύεται στη Live Sport της Κυριακής)

Η Βίκυ Σταμάτη προτείνει

Διαβάστε στο τεύχος που κυκλοφορεί: Ιδέες για πασχαλινές αποδράσεις Γράφει η Βίκυ Σταμάτη.
Νίκος Σαρίδης (από το fb)

Δημοσιογραφικό ήθος; Πού πουλιέται;

«Κάποιοι εσκεμμένα» φρόντισαν να αναδείξουν κάποιες πτυχές από την απάντησή του σε ερώτηση σχετικά με το ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδος από το ευρώ, δήλωσε ο πρόεδρος τη Κύπρου Νίκος Αναστασιάδης. Η πλήρης απάντησή του ήταν ότι θεωρεί απίθανο «να επισυμβεί οτιδήποτε το κακό ή το χειρότερο που να φτάνει μέχρι Grexit». Οι κοπτοραπτάδες της ενημέρωσης (ευθυγραμμισμένοι με τους κοπτοραπτάδες της πολιτικής) απομόνωσαν μερικές λέξεις που, σε γενικές γραμμές, ανέφεραν ότι «η Κύπρος είναι έτοιμη για να αντιμετωπίσει ένα ελληνικό Grexit». Ο Αναστασιάδης τοποθετήθηκε σχετικά δηλώνοντας ότι «χρειάζεται περισσότερο ήθος από κάποιους δημοσιογράφους, εννοώ εκείνους που διαστρεβλώνουν ή απομονώνουν για να προκαλέσουν πρόβλημα».
Πώς το είπες, πρόεδρε; Ήθος από κάποιους; Πού πουλιέται το (δημοσιογραφικό) ήθος για να το αγοράσουν έτοιμο σε πακέτα; Γιατί το δικό τους το ψάχνουν και δεν το βρίσκουν. Κάποιοι μπορεί και να το έχουν πουλήσει, κιόλας, με... μετακλητά ανταλλάγματα.  

Ποτέ δεν είναι νωρίς για μεταγραφές...

Ο Ολυμπιακός είναι ήδη πρωταθλητής Ελλάδος, για μια ακόμη χρονιά, κι όπως είναι φυσικό άρχισαν ήδη να κάνουν την εμφάνισή τους τα πρώτα δημοσιεύματα για πιθανούς μεταγραφικούς στόχους. Γεγονός που προκάλεσε και την πρώτη αντίδραση της διοίκησης: «Είναι νωρίς για μεταγραφές» ήταν το σχόλιο – τοποθέτηση από την πλατεία Αλεξάνδρας. Η αλήθεια είναι πως αν ρίξει κανείς μια ματιά στο ημερολόγιο (5 Απριλίου, σήμερα), ίσως και να συμφωνήσει με την άποψη της ΠΑΕ Ολυμπιακός. Στην ουσία, όμως, στις μεταγραφές δεν υπάρχει «νωρίς». Υπάρχει αναζήτηση 365 μέρες το χρόνο, υπάρχει προγραμματισμός, υπάρχει στόχευση. Και οι συμφωνίες κλείνονται καθ΄ όλη τη διάρκεια της σεζόν. Ανεξάρτητα από το πότε θα ισχύσουν! +/- Δείτε τη συνέχεια

Αυτές τις μέρες -το ίδιο ακριβώς χρονικό διάστημα στο οποίο μπήκε η ταμπέλα του «νωρίς»- στην Ισπανία η διοίκηση της Ρεάλ Μαδρίτης υλοποιεί τον μεταγραφικό της σχεδιασμό μέχρι κεραίας. «Έσκασε» 31 εκατομμυριάκια στην Πόρτο για την απόκτηση του 23χρονου δεξιού οπισθοφύλακα, Ντανίλο, και ήδη στρέφεται προς τους επόμενους στόχους που είναι ο ταλαντούχος αριστερός μπακ της Βαλένθια, Γκαγιά, και ο εξαιρετικός επιθετικός της Βιγιαρεάλ, Βιέτο. Θέλετε ηλικίες; 19 ο Γκαγιά, 21 ο Βιέτο! Και λέγεται πως ετοιμάζεται να τα «σκάσει» και στη Γιουνάιτεντ για τον γκολκίπερ Ντε Χέα. Αν συνυπολογιστεί πως έχουν ήδη αποκτηθεί οι ταλαντούχοι μέσοι Έντεγκορντ, Λούκας Σίλβα και Ασένσιο, καταλαβαίνει κανείς πως η «βασίλισσα» είναι πολύ πιθανό να ολοκληρώσει τις κινήσεις της πριν καν λήξει το πρωτάθλημα.

«Χτίζοντας» την ομάδα της επόμενης δεκαετίας, όπως εύκολα μπορεί κάποιος να συμπεράνει από τον μέσο όρο της ηλικίας των ποδοσφαιριστών που αποκτά. Θα μου πείτε: «Αλλο Ρεάλ, άλλο ελληνικό ποδόσφαιρο». Διαφωνώ. Το να έχει κανείς συγκεκριμένο πλάνο και στόχευση σε θέματα μεταγραφικού προγραμματισμού δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το επίπεδο του ενός ή του άλλου πρωταθλήματος. Είναι θέμα νοοτροπίας και μόνο. Όπως θέμα νοοτροπίας (κακής!) είναι να στοχεύεις τον παροπλισμένο Ρομπίνιο π.χ. και όχι κάποιον ταλαντούχο νεαρό που θα εξελιχθεί και θα σου γεμίσει τα ταμεία... Και για να μην παρεξηγηθώ: Δεν είμαι αντίθετος με περιπτώσεις τύπου Τζιοβάνι, ή Ριβάλντο. Κάθε άλλο... Αλλά τι σχέση έχει με αυτούς ο Ρομπίνιο;

Γιάννης Μηνδρινός 

(Δημοσιεύεται στη Live Sport της Κυριακής)

Τι χάνουν τα «Νέα», τι ο Χατζόπουλος

Ο σκιτσογράφος Δημήτρης Χατζόπουλος παραιτήθηκε από «Τα Νέα», λόγω διαφωνίας, όπως διαβάζω στους Zoornalistas. Σίγουρα χάνει η εφημερίδα που δεν θα έχει πλέον τις υπηρεσίες μιας τόσο αντιδραστικής γελοιογραφικής ματιάς, χάνει και ο Χατζόπουλος στον οποίο θα λείψει ένα τόσο πρόσφορο αντιδραστικό βήμα. Για όλους τους άλλους υπάρχει κέρδος. 

Εισβολή: ο Τύπος τότε (Πεντάγωνο) και ο Τύπος τώρα (Βουλή)

Τότε η εισβολή, σε μιάμιση
στήλη στη βάση της σελίδας 

ΟΙ ΣΤΡΑΤΗΓΟΙ ΔΕΝ ΡΙΧΝΟΥΝ ΦΕΪΓ ΒΟΛΑΝ - ΤΙ ΕΓΡΑΦΑΝ ΟΙ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ  ΤΟ 2011 ΚΑΙ ΤΙ ΓΡΑΦΟΥΝ TO 2015 ΓΙΑ ΤΗ ΒΛΑΚΩΔΗ «ΜΠΟΥΚΑ»

του ΝΙΚΟΥ ΣΑΡΙΔΗ

Στις 30 Σεπτεμβρίου 2011, εκατοντάδες απόστρατοι αξιωματικοί έκαναν «ντου» στο σιδερόφρακτο Πεντάγωνο. Προκάλεσαν φθορές στην είσοδο, έσπασαν μια τζαμόπορτα του κεντρικού κτιρίου και κατέβηκε ο ίδιος ο τότε Α/ΓΕΣ, Φραγκούλης Φράγκος, για να συζητήσει μαζί τους. Δεδομένης αυτής της επεισοδιακής συμπεριφοράς, αλλά και με γνώμονα ότι το Πεντάγωνο –είτε της Αθήνας είτε της Ουάσιγκτον είτε της… Πνομ Πενχ- αποτελεί, υποτίθεται, το μεγαλύτερο άβατο του κράτους (για ευνόητους λόγους), θα έπρεπε και τα… ντεσιμπέλ των εκ πεποιθήσεως ή εκ του πονηρού οπαδών της «zero tolerance» να είναι ανάλογα. +/- Δείτε τη συνέχεια

Περισσότερα, εν πάση περιπτώσει, σε σχέση με την αντίδραση για την πρόσφατη –ειρηνική, αν και πολιτικά βλακώδη, κατά τη γνώμη μου- είσδυση, μετά ρίψεως φέιγ βολάν, καμιά δεκαπενταριά αντιεξουσιαστών στον αύλειο χώρο της Βουλής. Συνέβη, πράγματι, έτσι; Ας δούμε ενδεικτικά πώς υποδέχθηκε στα πρωτοσέλιδά του ο ημερήσιος Τύπος, οι αυτοπροσδιοριζόμενες ως μη κομματικές εφημερίδες, τους μεν και τους δε.
-«Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» (1/10/2011): «Πρωτοφανής εισβολή». Στο σημερινό της φύλλο: «Αναταράξεις μετά την εισβολή», με υπότιτλο: «Ρήγμα Μαξίμου με Κωνσταντοπούλου».

Η εισβολή τώρα, δεύτερο θέμα

-«ΤΑ ΝΕΑ» (1/10/2011): Καμία αναφορά στην πρώτη σελίδα για τα γεγονότα στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Πρώτο θέμα στο φύλλο της 2ας Απριλίου 2015, υπό τον τίτλο: «Σε κατάσταση πολιορκίας;». 
-«ΕΘΝΟΣ» (1/10/2011): «Εισβολή αποστράτων στο Πεντάγωνο». Σήμερα: «Εισβολή – πρόκληση». ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ Τύπος» (1/10/2011): «Έφοδος απόγνωσης στο Πεντάγωνο». Σήμερα: «Μπούμερανγκ για την κυβέρνηση το σχέδιο ‘’εξαφάνισης’’ της ΕΛΑΣ».
 -«ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» (δεν κυκλοφορούσε τον Οκτώβριο του 2011) σήμερα: ««Έπεσε η Βουλή».

Για τα κανάλια δεν είμαι βέβαιος, αλλά όσο μπορεί να με βοηθήσει το μνημονικό μου, δεν θυμάμαι να είχε απαιτήσει κανένα τη σύλληψη των αποστράτων. Ούτε θυμάμαι, επίσης, να είχαν… ερημώσει οι δρόμοι του Παπάγου εκείνη τη μέρα, λόγω προσαγωγής των αποστράτων στη ΓΑΔΑ. Αν δεν καταλάβατε, λοιπόν, μεγαλύτερη σημασία έχει ποιος είναι ο εισβολέας, πόθεν έλκει την κοινωνική και πολιτική του καταγωγή. Όχι το πώς και πού εισβάλλει. Και, βεβαίως, σημασία έχει ποιος παραδίδει (στον εισβολέα) «τα άγια τοις κυσί»…

Μετακομίζει η SportDay

Σήμερα, εκτός απροόπτου, μετακομίζει η SportDay στην Κάντζα, στις εγκαταστάσεις του Alpha, αν κάτι δεν αλλάξει την τελευταία στιγμή. Η αθλητική εφημερίδα - μια από τις πλέον επιτυχημένες εκδόσεις των τελευταίων χρόνων -, μετά την αλλαγή ιδιοκτησίας αλλάζει στέγη. Μαζί γυρίζει σελίδα για να μπει σε νέο δημοσιογραφικό δρόμο με στόχο την κυκλοφοριακή ανάκαμψη σε μια εποχή που (και) ο αθλητικός Τύπος βρίσκεται σε κάθετη πτώση.