Στουρνάρας, ο ακούραστος μαχητής

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΟΥ… ΞΕΦΤΙΛΙΖΕΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΚΟΠΩΣΗ! ΑΝΕΜΙΖΕΙ ΤΟ ΣΠΑΘΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΙΤΣΙΛΗΣΕΙ ΤΑ ΜΑΝΙΚΕΤΟΚΟΥΜΠΑ ΤΟΥ ΜΕ «ΑΙΜΑ». ΤΟ ΦΡΟΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΣΕ Η ΚΡΙΣΗ. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΑΠΕΙΛΕΙ ΤΟΝ ΤΟΜΣΕΝ ΜΕ ΜΟΥΦΑ-ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΚΑΙ ΕΜΑΣ ΜΕ ΠΕΙΝΑ 

Άρθρο του HARDDOG

Στουρνάρας, ο τσιφλικάς τής κυβερνητικής αυθαιρεσίας. Ο ακούραστος που μπαίνει στο νοσοκομείο (σε ιδιωτικό βεβαίως!) με αδιαθεσία, διαγιγνώσκουν υπερκόπωση, του συστήνουν να παραμείνει για νοσηλεία, ή τουλάχιστον να οικουρήσει, αλλά εκείνος ξεχύνεται με το σπαθί στη μάχη. «Έχει πόλεμο έξω, μάνα»! Δεν είναι ώρα για λιποψυχία ούτε για ανάπαυση. Έχει να κόψει έξοδα, δικαιώματα, επιδόματα, αξιοπρέπειες και «κεφάλια». Την τσάκισε την Υπερκόπωση, την ξεφτίλισε…

Στουρνάρας, το είδος τού φρούτου που ωρίμασε με την Κρίση: το φρούτο του τεχνοκράτη πολιτικού. Πρώτα ο Παπαδήμος, ύστερα μερικοί άλλοι και μετά ο Στουρνάρας. Ο «άνθρωπος των τραπεζών», όπως τον χαρακτήρισε στέλεχος της Ν.Δ., ο Νικήτας Κακλαμάνης και – κυριολεκτικά – ο άνθρωπος της τελευταίας στιγμής: παραιτήθηκε ο Ράπανος από υπουργός Οικονομικών πριν προλάβει να ορκιστεί και ο νέος τοκετός έβγαλε Στουρνάρα. Ο Ράπανος υπάκουσε στις εντολές τών γιατρών, έμεινε στο νοσοκομείο και δεν δέχτηκε για λόγους υγείας (και πιθανόν όχι μόνο) να αναλάβει. Αλλά ο Στουρνάρας είναι ψηλής καρυδιάς καρύδι, πιο σκληρό, και υπακούει στη φωνή τής συνείδησής του.

«Γιάννη θα αποτύχεις», του έγραψε τότε (έτσι, ή κάπως έτσι) ο Βαρουφάκης. Αλλά ο Γιάννης ήταν έτοιμος για όλα. Ο πρώτος καβαλάρης, το πρώτο σπαθί στην τρικομματική. Δράση με ηρεμία και αποφασιστικότητα.

Στουρνάρας, το άκαμπτο χαμόγελο του αποφασισμένου, η ευγένεια και η ηρεμία τού ταγμένου, το ύφος του εξολοθρευτή που δεν αγριεύει, δεν ανεβάζει τον τόνο της φωνής, δεν εκτρέπεται σε άπρεπες φράσεις. Μόνο «σφάζει» προσπαθώντας να μην πιτσιλίσει με αίμα τα γιάπικα μανικετόκουμπά του. Ενίοτε απειλεί: «Θα πεινάσει κόσμος αν δεν ψηφιστούν μέτρα» (προσέξατε; «Θα πεινάσει κόσμος», όχι «θα πεινάσουμε»). Επικοινωνεί τον τσαμπουκά του με τον Τόμσεν. Τον διοχετεύει στις εφημερίδες. «Να σηκωθείτε να φύγετε», φέρεται να φωνάζει στον αρχιτροϊκανό. Και ακόμα ότι «έχω μείνει μόνος, δεν το βλέπεις;» (αλλά, φυσικά, ΔΕΝ είναι ΚΑΘΟΛΟΥ μόνος).

Δηλώνει ότι δήθεν θα παραιτηθεί και μετά – σαν να τρόμαξε από τα λόγια του – ξεχύνεται με μεγαλύτερη ορμή στο έργο. Υποβαθμίζει τις διαφορές με την τρόικα, λέει ότι αυτά που μας χωρίζουν πλέον είναι «περί όνου σκιάς», αλλά αργότερα αποκαλύπτεται το χάσμα που μέσα του μπορεί να καταβαραθρωθεί η κυβέρνηση.

Γιάννης Στουρνάρας, ο αποτελεσματικός, ο αποφασιστικός, ο αδυσώπητος και ο άτεγκτος. Δεν θα μπορούσαν να βρουν καλύτερο.

** Το μπλογκ δεν θα ενημερώνεται όσο διαρκέσουν οι επαναλαμβανόμενες απεργίες που κήρυξαν οι Ενώσεις του Τύπου για το νέο ανδραγάθημα της τελευταίας στιγμής (και απροειδοποίητα) τού Γιάννη Στουρνάρα: να εντάξει τα δημοσιογραφικά ταμεία στον βυθιζόμενο ΕΟΠΥΥ, προσβλέποντας στη μεγάλη τους προίκα – έστω και φαγωμένη από προηγούμενο «προικοθήρα». Δηλαδή τα αποθεματικά και το αγγελιόσημό τους.

Τα κεφτεδάκια του Βενιζέλου, o Μπάμπης Τακούνας και το Σχηματάρι

Ο ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΚΑΙ Η ΟΜΑΔΑ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΤΟΠΙΚΟΥ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ ΣΤΗΝ Α' ΕΘΝΙΚΗ 

Γράφει ο BADDOG 

 O αστικός μύθος το έχει χρεώσει στον Νίκο Αλέφαντο, όμως στην πραγματικότητα ο προπονητής - πρωταγωνιστής ήταν ο Μπάμπης Τακούνας, παλιός γκολκίπερ του Απόλλωνα και καλτ φιγούρα των πάγκων αργότερα. Αναφέρομαι σ’ ένα περιστατικό του παρελθόντος, ευρέως διαδεδομένο, όπου η ομάδα βρίσκεται για φαγητό σε κάποια ταβέρνα και ο κόουτς αρχίζει να διδάσκει τακτική επάνω στο τραπέζι, με τα ακροβολισμένα κεφτεδάκια να είναι οι υποτιθέμενοι ποδοσφαιριστές. Όμως, τα… τσογλάνια που περιτριγυρίζουν τον Μπάμπη αρχίζουν και καταβροχθίζουν τα κρεατοσφαιρίδια και οι «παίκτες» σιγά - σιγά λιγοστεύουν… +/- Δείτε τη συνέχεια

Μία ιστορία που φέρνει προς Ευάγγελο Βενιζέλο, Βαγγέλη για τους φίλους (δηλαδή, ελάχιστους!…). Ενώ καταστρώνει τα σχέδια επί της λαδόκολλας, με την «ενδεκάδα νίκης» σε πλήρη (μεγάλη δημοκρατική) παράταξη, τον έναν «κεφτέ», τον Λοβέρδο, τον τρώει… η μωροφιλοδοξία. Πηγαίνει για δικό του κόμμα, οπότε ένας λιγότερος. Τον άλλον «κεφτέ», τον Πάγκαλο, τον τρώει η… ανάγκη πολιτικής επιβίωσης (Τόσο ώριμο και μεγάλο αρχηγό δεν θεωρεί τον Σαμαρά ούτε η πιο ξανθιά ΔΑΠίτισσα!). Τον τρίτο «κεφτέ», τον Χρυσοχοΐδη, τον τρώει κι αυτόν η πολιτική επιβίωση, αφού όπως μαρτυρά στη Στάη... Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ είναι το ίδιο, οπότε κίνησε κι αυτός κατά 'κει.

Κάτι άλλους «κεφτέδες», όπως τον Σκανδαλίδη, τον Κασσή, τον Κεγκέρογλου, τους τρώει η όψιμη πρεμούρα μη τυχόν τους κατηγορήσουν για εχθρούς του λαού… Φαντάζομαι ότι ο φουκαράς ο Μπάμπης ο Τακούνας, όταν προ αμνημονεύτων ετών, αποφάσιζε να γίνει προπονητής, ονειρευόταν πως κάποια στιγμή θ' αναλάβει ομάδα Α’ Εθνικής. Δούλεψε, όντως, μια φορά στην Α’ Εθνική, κάποτε στον Εθνικό επί προεδρίας Νίκου Μισίδη, αλλά ως προπονητής τερματοφυλάκων. Μέχρις εκεί. Μετά ξαναγύρισε σε συλλόγους όπως το… Σχηματάρι (αν θυμάμαι καλά, μολονότι δεν έχει τόση σημασία το όνομα).

Εντέλει, τον πήραν και τα χρόνια, αποσύρθηκε. Έτσι και ο Ευάγγελος. Έφτασε υπουργός, αλλά ποτέ πρωθυπουργός. Και όταν πλέον καθοδηγείς ομάδα μεγέθους Σχηματαρίου, πόσες ελπίδες έχεις; Όσο ρευστό και αν είναι τοπίο, όσες ευκαιρίες και αν γεννά η κρίση, όσες αναδιαρθρώσεις και αν γίνουν, το πολύ το… Σχηματάρι να γίνει Αναγέννηση Καρδίτσας.

Ζητώ συγγνώμη από τον Μπάμπη Τακούνα, αυτόν τον καλό καγαθό βιοπαλαιστή της μπάλας, που τον παραλλήλισα με τον Βενιζέλο. Βιοπαλαιστή, τουλάχιστον, δεν τον λες τον Ευάγγελο...

Ο άνθρωπος των τραπεζών

«Αν δεν ληφθούν αυτά πίσω, ας έρθει ο κ. Στουρνάρας και οι φίλοι του οι τραπεζίτες να ψηφίσουν στη Βουλή». «Ο κ. Στουρνάρας ήταν πάντα με την πλευρά των τραπεζών. Τραπεζίτης ήταν ο άνθρωπος. Να τα λέμε αυτά». «Δεν μπορεί να κάνει του κεφαλιού του· είναι διορισμένος από μια κυβέρνηση».

 Νικήτας Κακλαμάνης (δήλωση στις 11 Οκτωβρίου)

Μπλόφα με ανοικτά χαρτιά

Πρωί πρωί ο Δημήτρης Χατζησωκράτης βγήκε στα ερτζιανά (Σκάι) και με ύφος ψυχρού πόκερσταρ, που έχει αδιαπέραστη κρούστα νηφαλιότητας στο πρόσωπο, είπε: «Η ΔΗΜΑΡ επιδιώκει ελεγχόμενη τεχνητή κρίση στα εργασιακά ώστε να υπάρξει ουσιαστικότερη διαπραγμάτευση με την τρόικα». Δηλαδή «έχω ζεύγος εφτάρια αλλά σας λέω ότι κρατάω φλος ρουαγιάλ». Μερικές ώρες αργότερα ο Σαμαράς δήλωσε ότι το παιχνίδι (οι συζητήσεις) με την τρόικα τελείωσε. Κρίμα την μπλόφα.

Τα μάθατε, συνάδελφοι; Και ο ΕΔΟΕΑΠ στον ΕΟΠΠΥ.

14900: όχι το ραντεβού με το γιατρό μας, αλλά το ραντεβού με το «θάνατό» μας...

Γιάννης Μπίλιος (επιλογές από το fb)

Ουρές για το βιβλίο τού Λοβέρδου...

ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ ΚΑΙ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΚΟΜΜΑ. «ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ, ΤΑΜΕΝΟ ΣΕ ΕΧΕΙ Η ΜΑΝΑ ΣΟΥ;». ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΗΣ «ΕΠΟΧΗΣ ΤΗΣ ΠΑΤΑΤΑΣ»

Από το πρωί τεράστιες ουρές, που θυμίζουν την «Εποχή της Πατάτας», σχηματίζονται έξω από τα βιβλιοπωλεία. Ανυπόμονοι πολίτες κάθε ηλικίας, μόρφωσης και τάξης προσπαθούν να προμηθευτούν αντίτυπα (ή ένα τουλάχιστον) από το νέο βιβλίο του Ανδρέα Λοβέρδου «Θέσεις για τη Νέα Ελληνική Ανόρθωση». Για το πόνημά του έδωσε χθες συνέντευξη Τύπου με συγκλονιστικές αλήθειες, καταγγέλλοντας μεταξύ άλλων τις κυβερνήσεις Παπανδρέου, Παπαδήμου (των οποίων υπήρξε μέλος), αλλά και και την τρικομματική, ότι δεν έκαναν τα αναγκαία για την ανάσχεση της ύφεσης. +/- Δείτε τη συνέχεια

Ο αναμορφωτής τής Υγείας και αρχιτέκτονας του πολυεπίπεδου, πολυώροφου, πολυταμειακού και πολυχρεωμένου ΕΟΠΥΥ, πρόβλεψε πως αν δεν αντιμετωπίσουμε από σήμερα την ύφεση «είτε θα πτωχεύσουμε και θα φύγουμε από το ευρώ είτε θα μείνουμε ακόμη στο ευρώ, αλλά σε συνθήκες φτώχειας»– χάνοντας προφανώς της «συνθήκες ευμάρειας και πλούτου» που απολαμβάναμε επί των ημερών τής υπουργίας του, αλλά και της πολιτικής του ζωής γενικότερα.

Συγκινητικές ήταν οι στιγμές κατά τις οποίες γηραιές κυρίες κρατώντας έμπλεες συγκίνησης το βιβλίο που μόλις είχαν αποκτήσει, ασπάζονταν τον συγγραφέα, πολιτικό και εργολάβο κατεδαφίσεων, ζητώντας του ταυτόχρονα ένα ψηφοδέλτιο για το νέο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, τη συγκρότηση του οποίου προανάγγειλε κατά τη διάρκεια της συνέντευξης.

Ηλικιωμένος κύριος, που επίσης ζητούσε μετά επιτάσεως και με φορτικότητα ψηφοδέλτιο, ευχαρίστησε με δάκρυα στα μάτια τον πρώην υπουργό Υγείας επειδή πλέον μπορεί να ζει με την στηθάγχη του, το ζάχαρό του, την υπέρτασή του και το όψιμο πάρκινσόν του χωρίς να χρειάζεται φάρμακα! «Είστε θαυματοποιός!» του είπε με ανυπόκριτο θαυμασμό.

Εκτός πνεύματος, αδαές θρασύ και αχάριστο, εμφανίστηκε αχαρακτήριστο θλιβερό γερόντιο που απευθυνόμενο σε ήπιο αλλά σταθερό τόνο στον κ. Λοβέρδο του είπε: «Παιδί μου, φεύγεις που φεύγεις από το ΠΑΣΟΚ, γιατί δεν φεύγεις και από την πολιτική; Ταμένο σε έχει η μάνα σου;»

Ο τυφώνας των δολαρίων

Πριν περάσει η Σάντι από τις ΗΠΑ, έβγαλαν τα κομπιουτεράκια και τους ηλεκτρονικούς εγκεφάλους ειδικών εταιριών μέτρησης καταστροφών (!) και άρχισαν τους υπολογισμούς: πόσα δέντρα θα κοπούν, πόσοι δρόμοι θα χαλάσουν, πόσα σπίτια θα πλημμυρίσουν, πόσες εγκαταστάσεις θα καταστραφούν, πόσα ασφαλιστήρια συμβόλαια θα διεκπεραιωθούν και τι θα στοιχίσουν όλα αυτά. Η καταστροφή καταγράφεται, έγκαιρα, μα συνεχείς υπολογισμούς, σε δισ. δολάρια προτού καν έρθει! Αλλά οι ψυχές που θα χαθούν – όπως το ’05 στην Ορλεάνη – σε δεύτερο επίπεδο. Είμαι εγώ παράξενος ή αυτοί κυνικοί;

«Θα φωνάξουμε τη Χρυσή Αυγή»

Η απειλή «θα φωνάξουμε τη Χρυσή Αυγή» απλώνεται, υψώνεται και βαθαίνει στην ελληνική κοινωνία. Την εκστόμισαν παραμονή της εθνικής επετείου στα Φάρσαλα και μαθητές επαγγελματικού Λυκείου, όταν απαίτησαν να μην κρατήσει τη σημαία της παρέλασης Αλβανίδα συμμαθήτριά τους – φυσικά με την κορυφαία βαθμολογία στο Λύκειο αφού είχε αυτό το δικαίωμα. Όπως γράφει το «Πρώτο Θέμα» οι μαθητές έκαναν επιτακτικό το αίτημά τους στο διευθυντή του σχολείου, με την απειλή ότι σε διαφορετική περίπτωση θα καλούσαν τη Χ.Α. Το θέμα έφτασε στη διεύθυνση της δευτεροβάθμιας εκπαίδευση Λάρισας που απάντησε ότι «πρέπει να εφαρμοστεί ο νόμος», δηλαδή η σημαία να βρίσκεται στα χέρια τής πρώτης μαθήτριας. Από το αδιέξοδο (και την πιθανή ειδοποίηση της Χ.Α.) έβγαλε το σχολείο η ίδια η Αλβανίδα, που σύμφωνα με την εφημερίδα είπε ότι την παραδίδει επειδή σέβεται τη σημαία, τον διευθυντή, τους καθηγητές και τους συμμαθητές της κι όχι επειδή φοβάται.

Απειλεί να ανατιναχθεί στην Ηρώδου!

Απόγνωση; Τρέλα; Ή και τα δύο μαζί: "τρέλα" από απόγνωση; Όπως και να έχει, αυτήν την ώρα άνδρας που υποστηρίζει ότι είναι ζωσμένος με εκρηκτικά βρίσκεται στην οδό Ηρώδου του Αττικού και απειλεί ότι θα τα πυροδοτήσει για να ανατιναχθεί! Άνδρες της αστυνομίας και ψυχολόγοι τού σώματος έχουν αποκλείσει την περιοχή και προσπαθούν να διαπιστώσουν αν είναι πραγματικότητα τα περί εκρηκτικών. Όπως και να έχει, στον καιρό της ανεπανάληπτης κοινωνικής καιν εθνικής κατηφόρας, βλέπουμε και αυτό!

Κατά Σχορτσιανίτη 450.00 Έλληνες!

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΚΑΝΕΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΚΡΙΣΗ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΚΙΑ ΜΑΓΙΣΣΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ. Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΡΟΣ, ΚΑΙ Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ, ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΟΣΟΥΣ ΤΟΝ ΨΗΦΙΣΑΝ.  ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΒΑΖΟΥΝ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥΣ

Γράφει η ΜΑΡΙΑ ΔΕΔΟΥΣΗ 

Χθες το βράδυ παρακολούθησα στην ΕΤ1 τον ιατρό Λεβί από τα Γιάννενα, επιζώντα τού Ολοκαυτώματος και τρόφιμο του Άουσβιτς κατά την περίοδο '43-'45, να διηγείται με λεπτομέρειες την εμπειρία του. Η διήγησή του ήταν ψύχραιμη και είχε αδιάκοπη ροή και καθαρότητα μνήμης -παρ' ότι ο συγκεκριμένος πρέπει να ήταν πάνω από 80 ετών όταν έγινε η συνέντευξη- που ήταν πραγματικά ανατριχιαστική. Στο τέλος της συνέντευξης ο γιατρός Λεβί είπε: «Μου φαίνεται αδιανόητο όταν ακούω στο γύρισμα της χιλιετίας ανθρώπους να φωνάζουν "Εβραίοι γουρούνια να γίνετε σαπούνια"». +/- Δείτε τη συνέχεια

Έχω ξαναπεί την άποψή μου: Η ιστορία είναι οι άνθρωποι. Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο. Κάποιους από αυτούς οι καταστάσεις τούς ακουμπούν προσωπικά. Κι αυτό κάνει όλη τη διαφορά.. Είναι οι δικές τους ιστορίες και οι δικές τους απόψεις και θέσεις και καταστάσεις που μετράνε, και όχι οι θεωρητικές και αποστασιοποιημένες και ολίγον μπλαζέ των υπολοίπων. Την έχω ξαναπεί την άποψή μου και έχω κατηγορηθεί για φτηνό συναισθηματισμό. Νέβερμαϊντ.

Θα ήθελα, ας πούμε, να ρωτούσε κάποιος τον Σοφοκλή Σχορτσιανίτη πώς πραγματικά αισθάνθηκε όταν άκουσε τον εκλεγμένο από 450.000 Έλληνες βουλευτή Παναγιώταρο να λέει δημοσίως ότι δεν τον θεωρεί Έλληνα. Η απάντησή του μπασκετμπολίστα στα μμε, ότι «παίζει από 12 χρονών στις εθνικές ομάδες» ήταν μια χαρά για να «κλείσει» το θέμα. Εγώ όμως θέλω να ξέρω πώς αισθάνθηκε. Βαθιά μέσα του. Διότι δεν ήταν ο βουλευτής Παναγιώταρος που αμφισβήτησε την ελληνικότητά του. Ήταν 450.000 Έλληνες. Οι οποίοι, αν πιστέψουμε τις δημοσκοπήσεις, έχουν ήδη γίνει κοντά 1.000.000...

Ο ρατσισμός (και ο φασισμός) είναι ανορθόγραφος. Μικρό το κακό...

Οποιοσδήποτε στην Ελλάδα ανήκει σε οποιαδήποτε «μειονότητα», φυλετική, θρησκευτική, εθνική, ακόμα και σεξουαλικού προσανατολισμού, πιστέψτε με, κοιτάει τον τελευταίο καιρό λίγο πιο συχνά «πίσω από τον ώμο του». Έστω και υποσυνείδητα. Δεν έχει σημασία αν μια συγκεκριμένη μειονότητα έχει ήδη στοχοποιηθεί ή όχι. Δεν έχει και σημασία αν θα στοχοποιηθεί στο μέλλον. Αυτό άλλωστε είναι που μας έχει διδάξει (ή μάλλον θα έπρεπε να μας έχει διδάξει) η Ιστορία: ο φασισμός κάνει διακρίσεις χωρίς διάκριση. Έχει την ικανότητα να προσαρμόζει το ιδεολογικό του υπόβαθρο με τέτοιο τρόπο ώστε να στρέφεται με εκπληκτική ταχύτητα εναντίον οποιουδήποτε. Είναι εύκολο να έλθει η σειρά μας κι ας κοροϊδεύουμε τη ρήση τού Νιεμόλερ {ή Νιμέλερ (*)}.

Στενοχωριέμαι, αλλά μου φαίνεται πολύ δύσκολο να είμαι σήμερα εθνικά υπερήφανη. Μου φαίνεται εξαιρετικά υποκριτικό να πάω να γιορτάσω την ένοπλη αντίσταση, 70 χρόνια πριν, της Ελλάδας ενάντια στο ίδιο σκοτάδι που σήμερα το βάζουν οι ίδιοι οι Έλληνες στο σπίτι τους με την ψήφο τους ή -ακόμα χειρότερα- με την ανοχή τους. Δεν είναι η κακιά μάγισσα του παραμυθιού ο φασισμός, όσο κι αν θα το ήθελαν μερικοί. Δεν εξαφανίζεται μόνο και μόνο επειδή επιλέγεις να τον αγνοήσεις. Όσοι λοιπόν πιστεύουν ότι δεν έχουν λόγο να ανησυχούν προσωπικά για όσα συμβαίνουν, επειδή έχουν «και τους δύο γονείς Έλληνες και ανήκουν στην ευρωπαϊκή φυλή», να πάνε στην παρέλαση, να κουνήσουν το σημαιάκι και να σκεφτούν, παρακαλώ, αν αυτό το οποίο γιορτάζουν δικαιώθηκε τελικά ή όχι. Αυτό θα είναι μια καλή αρχή.

(*) Σημείωση Harddog: Μάρτιν Νιμέλερ, Γερμανός ιερέας που τάχθηκε κατά του ναζισμού. Πέθανε το 1984 σε ηλικία 92 ετών. Μια από τις φράσεις του που «έμειναν»: «Ο φασισμός δεν είναι άποψη, είναι έγκλημα». Στον Νιμέλερ ανήκει και ο παρακάτω πραγματικός σπαραγμός (κατ' άλλους πρόκειται για στίχο τού Μπρεχτ, όμωςη ισχυρότερη εκδοχή τον αποδίδει στον  Νιμέλερ ή Νιεμούλερ ή Νιεμόλερ - αλλά ας μη χαθούμε στη μετάφραση): 

«Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους,
δεν διαμαρτυρήθηκα, γιατί δεν ήμουν Εβραίος. 
Όταν ήρθαν για τους κομμουνιστές δεν φώναξα, 
γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής. 
Όταν κατεδίωξαν τους τσιγγάνους, 
ούτε τότε φώναξα, γιατί δεν ήμουν τσιγγάνος. 
Όταν έκλεισαν το στόμα των Ρωμαιοκαθολικών 
που αντιτάσσονταν στον φασισμό, 
δεν έκανα τίποτα γιατί δεν ήμουν καθολικός. 
Μετά ήρθαν να συλλάβουν εμένα, 
αλλά δεν υπήρχε κανείς να αντισταθεί μαζί μου».

(**) H Μαρία Δεδούση είναι φίλη (δική μας και του μπλογκ) και πολύ καλή συνάδελφος. Το άρθρο δημοσιεύτηκε στη σελίδα της στο fb και μας το παραχώρησε για αναδημοσίευση

Ο Μεταξάς, το «Όχι» το ΙΚΑ κλπ

Η ΑΝΕΡΓΙΑ, Ο ΑΚΡΟΝΑΥΠΛΙΑ ΚΑΙ Η ΔΥΑΔΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ. ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ-ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ BADDOG

Φυσικά και καθιέρωσε ο Μεταξάς τη γιορτή της εργατικής πρωτομαγιάς και την τίμησε τον Μάη του '36 με μερικούς νεκρούς εργάτες...
Φυσικά και θέσπισε τις συλλογικές συμβάσεις. Κομμάτι σικέ, βέβαια, διότι οι συνδικαλιστικές ηγεσίες διορίζονταν από το καθεστώς...
Φυσικά και ίδρυσε το ΙΚΑ, μόνο που ο νόμος για την ίδρυσή του ψηφίστηκε το 1934, δυο χρόνια πριν την εγκαθίδρυση του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου. Πάντως, τον εφάρμοσε μετά τις συγκρούσεις του '36... Και φαλκίδευσε συγχρόνως το ΙΚΑ υποχρεώνοντάς το να δίνει τα αποθεματικά του στο κράτος... +/- Δείτε τη συνέχεια

Φυσικά και φάνηκαν τ' αποτελέσματα της φαραωνικής Γραμμής Μεταξά. Σε τρεις μέρες είχαν εισβάλει οι Γερμανοί, αφού στο μεταξύ έκοψαν δρόμο και από τη Γιουγκοσλαβία...
Φυσικά κι εξαφάνισε και την ανεργία, στέλνοντας κόσμο στην Ακροναυπλία και διάφορα άλλα μέρη...
Φυσικά και δεν προλάβαινε να οχυρωθεί για τους Ιταλούς, αφού είχε "κάτσει" στη δημόσια διαβεβαίωση του Μουσολίνι ότι ποτέ δεν θα εξαπέλυε επίθεση στην Ελλάδα και όταν άρχισε να ψυχανεμίζεται τι "παίζει" ήταν αργά... Πάντως, αποφασίστε, ο Ελληνικός Στρατός ήταν ρακένδυτος και Δαβίδ αλλά με ηθικό, ψυχή και άλλα τέτοια ηρωικά ή καλά οργανωμένος από τον Μεταξά, άρα Γολιάθ εναντίον ιταλικού Γολιάθ;
Φυσικά και ήταν κοσμαγάπητος. ο Μεταξάς. Τόσο που... ξέχασε να κάνει εκλογές για να αποτυπωθεί η αγάπη του λαού...
Φυσικά και τότε ο λαός μιλούσε για τον μπάρμπα-Γιάννη, αλλά τον κανατά...
Φυσικά και είπε το ΟΧΙ, διότι η δικτατορία ήταν δυαδική: Μεταξάς - Γεώργιος Β'. Πιόνι των Άγγλων ο άναξ, αλλά και ο Μεταξάς ήταν θαυμαστής των Ναζί και συνάμα Αγγλόφιλος, που θεωρούσε τη Βρετανία ναυτική υπερδύναμη στη Μεσόγειο. Ουδέτερος ήθελε να μείνει, αλλά δεν μπόρεσε. Του την έφεραν τα "αδέλφια".
Φυσικά και ήταν πατριώτης, καθώς παρέδωσε στους κατακτητές τούς φυλακισμένους κομμουνιστές...
Να τον χαίρονται, λοιπόν, αυτοί που τον τιμούν!

Baddog

** Το κείμενο είναι από τα σχόλια σε προηγούμενο άρθρο του Baddog. Απαντά σε σχόλιο "Ανωνύμου"

Την επόμενη 28η Οκτωβρίου θα γιορτάζουμε την πρώτη επέτειο της σύλληψης Βαξεβάνη.

Μανώλης Γρηγοράκης (επιλογές από το fb)

Τέρμα οι μαγκιές τους…

H Λαγκάρντ με βλέμμα που σφάζει

Ο τρόικα διέγραψε με μονοκοντυλιά τις προτάσεις των Ελλήνων μαχητών για τα εργασιακά. Και μαζί το ξέκοψε στους αρματολούς τού ΠΑΣΟΚ που κάτι πήγαν να ψελλίσουν για τις αποκρατικοποιήσεις: θα γίνονται χωρίς την έγκριση της Βουλής, πάει και τελείωσε (ποια είναι στο κάτω κάτω η Βουλή για να έχει γνώμη απέναντι στις ευρωπαϊκές αποφάσεις;) 

Βάλτε φόντο αυτήν την, με συνοπτικές διαδικασίες, απόρριψη. Φόντο πίσω από ό,τι γινόταν με σοβαροφάνεια και με επίφαση εθνικής αξιοπρέπειας τόσο καιρό, για να καταλάβετε το μέγεθος της γελοιότητας όσων βλέπαμε, ακούγαμε και έκαναν οι πολιτικοί μας.

Ο Στουρνάρας είχε απειλήσει να πετάξει έξω από το γραφείο του τον Τόμσεν. Ο Βενιζέλος βροντοφώναξε με κλιμακούμενες οκτάβες ότι δεν θα δεχτεί η Ελλάδα να γίνει προτεκτοράτο. Ο Κουβέλης είπε «τέρμα, ως εδώ» για τα εργασιακά. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας απηύθυνε αυστηρό μήνυμα στους Ευρωπαίους ότι «δεν αντέχουμε άλλο».

Μακάρια και ατάραχη η τρόικα τούς άφησε να αλαλάζουν και να βρυχώνται. Φωνές-κονσέρβα ήταν, από το μαγνητόφωνο. Και θεατρινίστικες πιρουέτες στη άκρη του παλουκιού που οι δανειστές έχουν σηκώσει για την Ελλάδα. Μακάριοι, ατάραχοι και, μόλις τώρα, απορριπτικοί οι τροϊκανοί, ούτε που ένιωσαν τους γελοίους σπασμούς μας.

Πόσο αστείο να μιλάς μετά από αυτό για εθνική αξιοπρέπεια, όταν είσαι πετραδάκι στη σόλα των παπουτσιών τους. Σε ξύνουν στη άκρη του πεζοδρομίου και σε αφήνουν εκεί τσούλα.

Ζήτω η 28η Οκτωβρίου, ζήτω η ΕΡΤ!

ΤΟ... ΚΡΑΣΙ ΜΠΟΥΤΑΡΗ, ΤΟ CLASICO ME TON ΤΣΑΝΤΑΛΗ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΑ... *** Η ΕΘΝΟΚΙΤΣ ΦΑΝΦΑΡΑ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ ΚΑΙ Η ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ

Γράφει ο BADDOG 

Δεν έχω ζήσει ποτέ μου στη Θεσσαλονίκη, συνεπώς αγνοώ και ψιλοαδιαφορώ αν ο Γιάννης Μπουτάρης είναι καλός ή κακός δήμαρχος. Επίσης, στο «clasico» της μακεδονικής ποτοποιίας, Μπουτάρης VS Τσάνταλης, ήμουν ανέκαθεν με τον δεύτερο, για έναν και μοναδικό λόγο: ο ιδρυτής Τσάνταλης ήταν από το ίδιο χωριό με τον παππού μου, το οποίο βρίσκεται στον Μικρό Αίμο (Στράντζα), ανατολικά της Ανατολικής Θράκης, δυτικά της Μαύρης Θάλασσας: το Σαμακόβ(ι), ή Σαμάκοβο, ή Τσαμπάζ(ι), ή Σιδηροχώρι, ή Ντεμίρκιοϊ (ουφ! γ@#μώ τα Βαλκάνιά μου μέσα! Θυμήστε μου καμιά μέρα να σας γράψω σχετικά…). Αν και για να είμαι ειλικρινής, από τα κρασιά της Κεντρικής Μακεδονίας, μου αρέσει περισσότερο ένα τρίτο: το «Κτήμα Γεροβασιλείου», πλην όμως τσουχτερό… +/- Δείτε τη συνέχεια

Τέλος, η εκ Νυμφαίου Φλωρίνης οικογένεια Μπουτάρη φροντίζει εδώ και χρόνια για την προστασία της καφέ αρκούδας. Για την οποία αρκούδα διαβάζω ότι έπειτα από την κατασκευή της Εγνατίας Οδού έχει ψιλομπερδευτεί και πού και πού κάνει κάνα guest στο οδόστρωμα. Και οι οικολόγοι, λέει, ανησυχούν μη τυχόν τη χτυπήσει κανένα αυτοκίνητο. Συνεπώς, όποτε διασχίζω το δυτικό τμήμα της Εγνατίας έχω τα μάτια μου δεκατέσσερα. Γιατί αν τρέχεις με πάνω από 150 χιλιόμετρα και συγκρουστείς με τέτοιο χαριτωμένο ζώο, πρέπει να είσαι πολύ μαλ… οικολόγος, θέλω να πω, για να σε νοιάζει περισσότερο το αν θα γίνει κόκκινη η καφέ αρκούδα παρά το αν θα κοκκινίσει το δικό σου κρανίο!

Αφού λοιπόν ξεκαθάρισα ότι δεν είμαι Μπουταρικός, ούτε στο κρασί ούτε στην… καφέ αρκούδα, μπορώ πλέον να τον αποθεώσω με την άνεσή μου! Για το γεγονός ότι γύρισε επιδεικτικά την πλάτη σε αυτή την εθνικοκίτς φανφάρα του υπουργού Μακεδονίας – Θράκης, Θεόδωρου Καράογλου. Ο Καράογλου είναι ο άνθρωπος που η Ιστορία θα τον μνημονεύσει για δύο «κατορθώματα»:

1) γιατί σ’ έναν αγώνα Ηρακλή – Ολυμπιακού στο Καυτανζόγλειο μπούκαρε στο τερέν και κινήθηκε κατά του διαιτητή

2) για την «υπερπαραγωγή» α λα Τζέιμς Πάρις, με τη μεγαλύτερη σημαία –τη γαλανόλευκη- του κόσμου σε διαστάσεις (χαρά στο κουράγιο της μοδίστρας!) και σμήνη κομπάρσων ν’ αναπαριστούν την απελευθέρωση της πόλης πριν από εκατό χρόνια (εορτασμός δύο σε ένα στη φετινή 28η Οκτωβρίου της Θεσσαλονίκης).

Δεν θα το αναλύσω περαιτέρω, απλώς θα θέσω το ερώτημα (ρητορικά): Ποια από τις δύο πλευρές της διχασμένης προσωπικότητας της Πολιτείας τιμά καλύτερα, γονιμότερα και με μεγαλύτερο σεβασμό στην αισθητική την 28η και την εκατονταετηρίδα τής απελευθερωμένης Θεσσαλονίκης; Το παλαιοκαθεστωτικής εσάνς χάπενιγκ (αδυνατώ να το διατυπώσω κομψότερα) του Καράογλου; Ή η Δημόσια τηλεόραση;

Από τις 12 έως το τέλος του μήνα η ΕΤ1 έχει πολύωρη θεματική ενότητα για τη δεκαετία του ’40, με αφιερώματα, ντοκιμαντέρ, σπάνια ντοκουμέντα, συνεντεύξεις, σειρές του BBC κι ένα σωρό «διαμάντια». Η δε ΕΤ3, εδώ και μήνες προβάλλει την «Εκατογραφία»: αυτοτελή αφιερώματα σε γεγονότα, κτήρια και πρόσωπα που σημάδεψαν τη διαδρομή της πόλης, από την απελευθέρωσή της κι εντεύθεν (πρόσφυγες, πυρκαγιά 1917, Επταπύργιο, Τσιτσάνης, Εβραίοι αθλητικά σωματεία κλπ.). Όρεξη να έχεις και δουλειά να μην έχεις για να τα βλέπεις.

Η Λουλού δεν θα έλεγε ποτέ «όχι»…

Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΧΩΡΑ ΜΕ ΜΑΘΗΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ. ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΜΕ ΤΟΝ... ΠΡΙΑΠΙΚΟ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟ. ΟΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ... ΚΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΗ ΑΡΙΣΤΟΥΧΩΝ. Ο ΕΚΣΦΕΝ- ΔΟΝΙΣΜΟΣ  ΝΟΜΙΣΜΑΤΩΝ ΣΤΑ (ΠΑΛΙΑ) ΔΟΚΙΜΑΣΤΙΚΑ

Γράφει ο BADDOG 

Αυτή η γελοιότητα με τις μαθητικές παρελάσεις θα τελειώσει ποτέ; Προσπαθούν να μας πείσουν ότι περνάει η σημαιοφόρα (sic) με εκείνο το ολίγη από φούστα και όλοι σκέφτονται «μπράβο στην κοπελιά που έβγαλε 19 και 11/12» και κανείς δεν τη βλέπει ως «τούμπανο», «τσολιά» κλπ. Καμαρώνουν, λέει, οι γονείς. Για ποιο λόγο; Καμαρώνει ο γονιός επειδή το βλαστάρι κάνει καλό «εν – δυο»; Ε, αν είναι έτσι, ας παρελάσουν οι γονείς. Με σημαιοφόρο τον πιο μαλάκα! Ο οποίος φουσκώνει σαν παγόνι, επειδή έβγαλε μία διάνοια που μπορεί κι ανταποκρίνεται στο «αριστερό πόδι – δεξί χέρι» και δεν χάνει το βήμα! Και παραστάτη τον άλλον μαλάκα, εκείνου που το παιδί του, σε αυτό το τόσο παιδαγωγικό event, οι διακρίσεις το έχουν ρίξει στον Καιάδα του σχηματισμού της παράταξης, είτε επειδή δεν είναι αριστούχο είτε διότι υστερεί σε μπόι. +/- Δείτε τη συνέχεια

Μαθητική παρέλαση: πιο «ισχυρή» και από τη στρατιωτική (στην Αθήνα την 28η Οκτωβρίου παρελαύνουν μόνο μαθητές), καθώς δεν υπάρχει πόλη, κωμόπολη και μαχαλάς που να μην τιμά το «λαμπρό έθιμο». Στη μία μεριά του δρόμου, το… πριαπικό κοινό (ή οι άλλοι, που εκτός από το «μάτι» στα χρόνια της εφηβείας μου, πετούσαμε νομίσματα και κατά τα δοκιμαστικά στο Καλλιμάρμαρο η μία περιοχή/σχολείο της Αθήνας πλακωνόταν με την άλλη). Στη μέση, τα τουρλωτά οπίσθια που προχωρούν καμαρωτά.

Στην αντίπερα όχθη, η εξέδρα των επισήμων, όπου χρίζονται ως τέτοιοι, ιδίως στις μικρές κοινωνίες, ο διευθυντής του τελωνείου και ο… υπεύθυνος του κέντρου τεχνητής σπερματεγχύσεως βοοειδών! Τόση σπατάλη ενέργειας από μαθητές, καθηγητές και δημοτικούς υπαλλήλους για ένα πεντάλεπτο απύθμενης βλακείας, για μία κακοπαιγμένη παράσταση.

Μαθητική παρέλαση σήμερα

Κι από εθνική ανάταση; Οσο τα φιστίκια Αιγίνης παράγονται στην Αίγινα, άλλο τόσο η εθνική ανάταση ευδοκιμεί στις μαθητικές παρελάσεις. Χώρια που ο θεσμός τα τελευταία χρόνια προκάλεσε άπειρες εντάσεις, για το ποιος πρέπει να φέρει τη σημαία και άλλα τινά που δεν θ’ απασχολούσαν καν, εφόσον είχαν καταργηθεί οι μαθητικές παρελάσεις. Τόσο απλά.

Μαθητική παρέλαση: ένας θεσμός που σε όλη την Ευρώπη μόνο εδώ απαντάται. Που έλκει την καταγωγή του στο τεταρταυγουστιανό καθεστώς. Και τότε, πάντως, αν και μεσοπόλεμος, η θήλυς νεολαία παρήλαυνε με φουστίτσες πάνω από το γόνατο. Και αρχηγός του κοριτσίστικου τμήματος της περίφημης ΕΟΝ ήταν η κόρη του Μεταξά, η Λουλού. Για την οποία Λουλού, μιλούσε τότε όλη η Αθήνα. Ότι την… είχε πάρει! Μπορεί ο μπαμπάς της να είχε πει, όπως το είπε, το πολυσυζητημένο «ΟΧΙ», αλλά η Λουλού δεν έλεγε ποτέ «όχι», και σε κανέναν… Νυμφομανής, λέει, η κόρη Μεταξά. Αλήθεια ή ψέματα; Θα σας γελάσω. Πάντως, αυτή ήταν η κυρίαρχη φήμη.

Μαθητική παρέλαση άλλοτε

Μάλιστα, το καθεστώς είχε απαγορεύσει ένα ρεμπέτικο τραγούδι, τη σκαμπρόζικη «Βαρβάρα» τού Τούντα, που… κυνηγούσε κέφαλους στη Γλυφάδα, τους έπιανε, της γλιστρούσαν. Κάτι τέτοια περιγράφουν οι στίχοι του. Θεωρήθηκε ότι μιλούσε συγκαλυμμένα για τη Λουλού, οπότε… χραπ! Μπορείς να το δεις κι έτσι, λοιπόν, φίλτατε συμπολίτη που επιμένεις –για τους Χ, Ψ, Ω λόγους- να υπερασπίζεσαι τις μαθητικές παρελάσεις: αν έχεις θυγατέρα, δεν θέλεις να σου λένε ότι συνεχίζει την παράδοση της Λουλούς… Ή μήπως θέλεις; Για σκέψου το…

Τίποτε δεν μένει σταθερό...


Το βράδυ αλλάζει ΚΑΙ η ώρα. Τα πάντα και οι πάντες κωλοτούμπα σε αυτή τη χώρα…

Εγγραφείτε στους ΦΙ.ΣΑ.ΠΑ

Οι Πασόκοι μεταλλάσσονται, αλλάζει το DNA τους. Το σωστό θα ήταν να μεταβάλονται από κάμπιες σε πεταλούδες, αλλά αυτοί ακολουθούν αντίστροφη πορεία: από πεταλούδες, κάμπιες! Μπαίνουν στο κουκούλι του μικρόκοσμού τους για να χωρέσουν εκεί και το μικροεκλογικό κοινό τους. Αλλά και για να μη φαίνονται.

Και δεν φαίνονται, μόνο ακούγονται. Λογικά αυτή τη στιγμή θα πρέπει να συντάσσεται το καταστατικό των ΦΙ.ΣΑ.ΠΑ. (Φίλοι Σαμαρά ΠΑΣΟΚ). Είναι πιθανό, βέβαια, να ερίζουν για την προεδρία (όντες διψασμένοι για εξουσία) οι σαμαρικότεροι του Σαμαρά Λοβέρδος, Σηφουνάκης και Πάγκαλος. Δικαιωματικά, η θέση πρέπει να πάει στον Σηφουνάκη που ήταν πιο εκδηλωτικός και ένθερμος: χαρακτήρισε τον πρωθυπουργό ήρωα («Ηρωικός ο χειρισμός του στο θέμα της τρόικας»). Ο τρίτος φώναξε «Όλοι με τον Σαμαρά» και ο τρίτος κάτι ψέλλισε, δεν με ενδιαφέρει.

Η μετάλλαξη έχει προχωρήσει και στα άτυπα όργανα. Μια ξεχασμένη σοσιαλιστική επαναστατικότητα ξεπηδάει από πρωτοσέλιδα άλλοτε σφοδρότατα μημνονιακών πράσινων εφημερίδων που ζούσαν πουλώντας σε οικονομικές οικογενειακές συσκευασίες αντιτσιπρισμό. Τώρα έχουν έγνοια για τον λαό. Και αντιπολιτεύονται συμπολιτευόμενες. Όπως ο παλαιοσοσιαλιστής αρχηγός Βενιζέλος: με «Ναι» και με «Όχι».

Πώς αλλάζει ο κόσμος! Πώς μεταλλάσσονται οι πολιτικοί, οι γραμμές, οι ιδέες. Τι κάνουν αυτοί οι άτιμοι οι ψεκασμοί!

Αφού δεν εκκένωσαν και τη Θεσσαλονίκη για να πάει για τα "γυρίσματα" η πολιτική ηγεσία, πάλι καλά! Έχουμε ακόμα δημοκρατία!

Κατερίνα Νικολοπούλου (επιλογές από fb)

«Εσχατόγεροι», παππούδες και εγγόνια

OΙ ΕΓΓΟΝΟΣ ΤΟΥ ΡΟΥΝΤΟΛΦ ΕΣ ΚΑΙ Ο ΕΓΓΟΝΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΠΑΓΚΑΛΟΥ. ΜΗΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΕΝΟΧΛΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΟΧΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΧΑΙΡΕΤΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΥΨΩΜΕΝΟ ΤΟ ΧΕΡΙ, ΑΛΛΑ ΟΙ ΦΑΣΙΖΟΝΤΕΣ;

Γράφει ο BADDOG 

Τρίτη βράδυ στην ΕΤ1. H τηλεόραση παίζει ένα ντοκιμαντέρ για τους απογόνους των πρωτοκλασάτων Ναζί. Βλέπεις, ας πούμε τον εγγονό τού Ρούντολφ Ες, να αυτοψυχαναλύεται για τις ενοχές που κουβαλά λόγω ονόματος. Μόλις τελειώνει η συγκεκριμένη εκπομπή, αρχίζουν –κατά σύμπτωση- στον ΣΚΑΪ οι «Νέοι Φάκελοι», όπου προσκεκλημένος είναι ο Πάγκαλος. Ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, διατυμπανίζει ότι δεν κατέβηκε στις τελευταίες εκλογές επειδή στα 73 του αποφάσισε ν' αποσυρθεί από την πολιτική, πλην όμως μέσα σε ένα τετραήμερο έδωσε τρεις συνεντεύξεις -στη Βίκυ Φλέσσα, στο ΒΗΜΑ FM, στον Αλέξη Παπαχελά. Δηλαδή, αν δεν είχε αποσυρθεί πόσες θα είχε δώσει; +/- Δείτε τη συνέχεια

Τέλος πάντων. Καθώς ξετυλίγεται το νήμα της τηλεοπτικής κουβέντας, φτάνει και στη Χρυσή Αυγή. Κι εκεί Πάγκαλος –μεταξύ διαφόρων εξοργιστικών που εκστομίζει- επαναλαμβάνει την πρότασή του να τεθεί εκτός νόμου η συμμορία. Η (τυχόν) ενοχή, η δική του ενοχή, που κουβαλά ο εγγονός του δικτάτορα; Μάντολες! Όποιος εξ αρχής έχει κρατήσει μικρό καλάθι με την ευαισθησία του πληθωρικού Θεόδωρου στο συγκεκριμένο ζήτημα, διαπιστώνει αυτοβοεί ότι καλώς, κάλλιστα, είχε πονηρευτεί.

Ο υποτιθέμενος πολέμιος της Χ.Α. έχει επί της ουσίας αυτομολήσει, έχει πάει στο από εκεί στρατόπεδο, καθώς λέει κατηγορηματικά ότι πρέπει να τίθεται εκτός νόμου οποιοδήποτε κόμμα προβαίνει σε άνομες πράξεις. Παρά την επιμονή του Παπαχελά, αποφεύγει να κατονομάσει τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά επειδή τα μέλη της τρικομματικής κυβερνητικής κοινοπραξίας δεν βγαίνουν ούτε για… καφέ στις πλατείες (!), διά της εις άτοπον απαγωγής η καμπάνα χτυπάει για όποιον αναπτύσσει κάποιας μορφής κοινωνική δράση. Δηλαδή: ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Η «αναρχία» και η «διασάλευση της τάξεως», άλλωστε, υπήρξαν ανέκαθεν τα προσφιλή προσχήματα για το κυνήγι του ιδεολογικού αντιπάλου. Και το «γιατί αυτοί και όχι κι εμείς» είναι η επωδός της θλιβερής δημοσιολογίας των ελληνοναζιστών. Οπότε ο Πάγκαλος αναδεικνύεται ως ο καλύτερος νεροκουβαλητής τους.

Εξάλλου, πρώτα είχε πει ο Πάγκαλος «γελοίος ο Τσίπρας» -το επανέλαβε και στον Παπαχελά- και κατόπιν ο… θεωρητικός της Χ.Α., Χρήστος Παππάς, αποκάλεσε «εσχατόγερους» τον Μανώλη Γλέζο και τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη (*). Ο εγγονός τού Ες, αν και αγέννητος την εποχή της χιτλερικής θηριωδίας, ένιωθε κάτι να τον βαραίνει. Αντίθετα, ο εγγονός του Πάγκαλου δεν δείχνει με τις πράξεις του να νιώθει κανένα βάρος. Τουναντίον. Η πορεία του, μάλιστα, μοιάζει αρκετά με του παππού του. Βουλευτής του σοσιαλιστικού κόμματος της εποχής του (του Παπαναστασίου) υπήρξε και ο Θ. Πάγκαλος ο Α’ προτού αρχίσει να διολισθαίνει… 

Φυσικά, ο παχυδερμισμός (και όχι με κριτήρια ζυγαριάς / ρατσιστικά) του πληθωρικού Θεόδωρου δεν αφήνει περιθώρια για αυτοψυχοχαναλύσεις τύπου εγγονού Ες. Αλλά αυτό είναι προσωπικό του θέμα. Εμάς άλλο πρέπει να μας απασχολεί: Τελικά, μήπως πρέπει ν’ αρχίσουν να μας ενοχλούν περισσότερο όχι αυτοί που χαιρετούν απροκάλυπτα με τεταμένη τη χείρα, αλλά οι κρυπτοφασίστες και οι φασίζοντες;

(*) Η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ για την χρυσαυγίτικη επίθεση στον Γλέζο δεν περιείχε ούτε μισή αναφορά στο όνομα του έτερου «εσχατόγερου», του Μητσοτάκη. Μπορεί να μην ήταν και σ’ εμένα ποτέ συμπαθής, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ μού θύμισε «Ριζοσπάστη» που είχε αναφέρει στο πρωτοσέλιδό του μόνο το όνομα της Κανέλλη –την επομένη του χαστουκιού από τον Κασιδάρη- και πουθενά της Δούρου.

Ετεροβαρείς δηλώσεις

Μετά τον μητροπολίτη Σιατίστης και ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος με δήλωσή του αποδοκίμασε τη δράση τής Χρυσής Αυγής.

Αλλά τι να το κάνεις; Όταν από την άλλη πλευρά υπάρχει ο ογκόλιθος Γαϊτάνος και το βουνό Σφακιανάκης, ο παλάντζα γέρνει ακατανίκητα.

Είμαστε χαμένοι από τους χαμένους!

Φυγή προς τα μπρος (και προς ΗΠΑ…)

Με αυτό που την περασμένη εβδομάδα έλεγε ο Βενιζέλος, μιλώντας σε άλλους Πασόκους, για «φυγή προς τα μπρος», εννοούσε τη σημερινή αναχώρησή του για την Αμερική; Τουλάχιστον σε αυτή τη φυγή προς τα μπρος, δεν παίρνει μαζί του όλα τα στελέχη του κόμματος και τους ψηφοφόρους που του απομένουν; Σίγουρα χωράνε στο αεροπλάνο.

Υγ.: Στην Ουάσινγκτον, λέει, θα κάνει και ομιλίες. Μετά τον Γ.Π και τον Παπακωνσταντίνου, άλλος ένας σοσιαλιστής πολιτικός μετέχει σε σεμινάρια ανά την Υφήλιο και πληροφορεί τον Κόσμο για το πώς κομματιάζεται αναίμακτα μια χώρα και πώς οδηγείται στη φτώχεια ένας λαός. Χρήσιμο…

Η εξαφάνιση κι η επιστροφή Τζήμερου

Αυτές τις μέρες πέφτω συνέχεια πάνω σε έναν Τζήμερο: σε τηλεόραση, ραδιόφωνο, εφημερίδες. Τον έβγαλαν πάλι από τη σιωπή του και έκαναν βουτιά στο αστείρευτο «θινκ τανκ» του. Δεν ψάχνω για τον λόγο. Μήπως και προεκλογικά δεν τον ανέδειξαν, έτσι ανεξήγητα, σαν να κουβαλούσε μαζί του χρόνια πολιτικής ή επιστημονικής ή καλλιτεχνικής ή πνευματικής καταξίωσης;

Η προβολή του, πάντως, μου έδωσε την ευκαιρία να θυμηθώ ότι ο κ. Τζήμερος δεν εμφανίστηκε καν στην επίσκεψη της Μέρκερλ. Ο πιο ένθερμος υποστηρικτής τής Γερμανίδας, με τα διαπρύσια κηρύγματα για τις δυνατότητές της, ήταν απών. Περίεργο. Θα έπρεπε να προσκληθεί για να τις πει και από κοντά ότι «κανένα από τα κόμματα εξουσίας στην Ελλάδα δεν μπορεί να αλλάξει το σύστημα» (άρα τι συνομιλεί μαζί τους) , ότι οι «οι πρώην αφισοκολλητές των δυο κομμάτων» αποτελούν το σημερινό ελληνικό κράτος (άρα, ας απολυθούν) και ότι αν εκείνος ήταν στη θέση της θα έλεγε «να πάει στο διάολο αυτή η απαίσια χώρα».

Και η γυναίκα γύρισε στη χώρα της χωρίς ενημέρωση από έναν δικό της άνθρωπο. Κακό δικό της, καλό δικό μας. 

M.Γ.1: Στην ερώτηση "κάποια στιγμή ο Ολυμπιακός έπαιξε με την φωτιά;" ο Κοντρέρας όφειλε να απαντήσει: "όχι, συνεχώς με τη Μονπελιέ παίζαμε".
Μ.Γ.2: Τέτοια ανατροπή σαν του Ολυμπιακού ούτε στα εργασιακά.

Μανώλης Γρηγοράκης (επιλογές απ’ το fb)

Το ξεβράκωμα της αισθητικής τού Νότη

Το διαδίκτυο (και αυτό που λέμε, «κοινωνικά δίκτυα») έχει τα κακά του: τον εύκολο προπαγαν- δισμό, τις πιο γρήγορες προπέλες ανεμι- στήρα για τον εκσφεν- δονισμό λάσπης, τη δήθεν ενημέρωση κάποιων σάιτ και μπλογκ πλάι στην πραγματική ενημέρωση άλλων, την αναπα- ραγωγή αφέλειας από (ποιους άλλους;) αφελείς αποδέκτες κάθε παπαριάς, την αναγόρευση της Αυτής Υψηλότητος Φήμης σε αυτοκρατορική Είδηση κλπ. Έχει ΟΜΩΣ και τα πολλά καλά του. Ένα από αυτά, ότι ξεβρακώνει πολύ γρήγορα αυτούς που το τραβάει ο πισινός τους να αεριστεί. Έτσι, λοιπόν, δεν υπάρχει πιο γρήγορο, έξυπνο, εύστοχο και… ξεβρακωτικό σχόλιο στη δήλωση του Σφακιανάκη για την… ακαλαισθησία των Πακιστανών των φαναριών, από παλιότερη φωτογραφία του – δολοφονικής αισθητικής – που αναρτήθηκε με τη λεζάντα «Μου χαλάνε την αισθητική οι Πακιστανοί στα φανάρια». Αυτό, μόνο αυτό, και τίποτε άλλο. Η φωτογραφία, που ταξιδεύει σαν βολίδα στα κοινωνικά δίκτυα, έδειρε, έφτυσε, τσαλάκωσε αντιλήψεις σαν κι αυτές που έχει ο (και ζηλωτής της Χρυσής Αυγής) Νότης. Βέβαια, «παίζει» στο διαδίκτυο μια ακόμα φωτογραφία απαράμιλλου αισθητικού κάλλους, με λιγότερη διάδοση αυτή, που θα δείτε πιο κάτω μαζί με μια δήλωση-δηλητήριο: +/- Δείτε τη συνέχεια

Είναι της Ναταλίας Ρασούλη, που απάντησε με ένα μεγαλοπρεπές «χέσε μας» στον αηδιασμένο (μόνο) από τα ελληνικά φανάρια και το κατάντημά τους, καλλιτέχνη. Έγραψε λοιπόν στο facebook η κόρη του αξέχαστου Μανώλη Ρασούλη:

«Σφακιανάκη, χ… μας κι εσύ. Εσύ που ‘‘βιάζεις’’ την Ιερά Οδό του Σωκράτη και του Πλάτωνα τραγουδώντας αρλούμπες; Και αφού μιλάμε και για αισθητική, τράβα βγάλε το γυαλί και τον Morrison, γιατί η αισθητική μας παραζορίζεται τα τελευταία χρόνια».

Και για τους ανενημέρωτους, ένα μέρος από όσα είπα ο Σφακιανάκης σε συνέντευξή του στην εκπομπή τής Τατιάνας Στεφανίδου:

«Η είσοδος της Χρυσής Αυγής στη Βουλή είναι απόφαση του ελληνικού λαού και πρέπει να τη σεβαστείτε. Η Χρυσή Αυγή δεν σπάει κανένα στο ξύλο. Σπάνε τους πάγκους σε όποιον δεν έχει άδεια, Μπορεί να πάρουν τα προϊόντα και να τα δώσουν σε φτωχές οικογένειες. Μια χαρά… ».

Ανακάλυψε ότι έχουμε αξιοπρέπεια

Βενιζέλος και Κουβέλης ξανάβγαλαν τα σπαθιά από τις θήκες μετά την μικρή περίοδο της ευφορίας από την πλασματική (και πλαστική) αίσθηση νίκης που είχαν χθες και προχθές. Ο Βενιζέλος βροντοφώναξε ότι «η Ελλάδα δεν είναι προτεκτοράτο» και ο Κουβέλης δήλωσε ότι δεν θα ψηφίσει τα μέτρα για τα εργασιακά (δηλαδή για ΚΑΠΟΙΑ εργασιακά).

Τη ίδια ώρα πληθαίνουν οι φήμες (πληροφορίες πείτε το καλύτερα) ότι οι δανειστές και κατ’ ευφημισμόν εταίροι μας, απαιτούν το άνοιγμα ειδικού λογαριασμού στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα που θα διαχειρίζεται (ερήμην μας) τα διαθέσιμα της χώρας, φυσικά για να διασφαλίσει τα συμφέροντα των δανειστών!

Και ξαφνικά οι δυο τους ξανασήκωσαν τις κόκκινες γραμμές σαν αλυσίδες τού Κεράτιου Κόλπου. «Θεωρώ αυτονόητο ότι θα γίνει σεβαστή, τουλάχιστον στα θεμελιώδη στοιχεία, η αξιοπρέπειά μας», δήλωσε έμπλεος οργής ο Βενιζέλος ο οποίος ανακάλυψε μόλις τώρα ότι έχουμε αξιοπρέπεια. Φυσικά μόνο για «τα θεμελιώδη στοιχεία», όπως δήλωσε ο πρώην υπουργός Οικονομίας. Για τα υπόλοιπα η εθνική αξιοπρέπεια αντιμετωπίζεται ως αρρώστια που θα περάσει. Γι’ αυτό και δεν έγινε σεβαστή επί των ημερών του αχαλίνωτου καλπασμού τού Βενιζέλου και του ΠΑΣΟΚ προς το πλήρες ξεβράκωμα.

Τώρα ο πρόεδρος του ακίνητου Κινήματος απαιτεί να γίνει «σεβαστή η αξιοπρέπειά μας». Η συγγραφή ανεκδότων συνεχίζεται. Συμπληρώνεται ο δέκατος τόμος

Με την καρδιά στον πάγο...

Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ. Ο Γ.Π. ΕΞΑΡΓΥΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ Ο ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΣΟΥΛΑΤΣΑΡΕΙ ΣΤΗΝ ΥΦΗΛΙΟ. ΠΩΣ ΑΝΟΙΞΕ Η ΜΠΡΟΣΤΙΝΗ ΠΟΡΤΑ ΣΤΟ ΔΝΤ ΚΑΙ Η ΠΙΣΩ ΣΤΗ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Γράφει ο HARDDOG

Αλληλοσυγχαίρονται, αλληλοεπαινούνται, αλληλοασπάζονται. Ο Βρούτσης έπλεξε το εγκώμιο του Βενιζέλου και του Κουβέλη για τη συμβολή τους στις συνομιλίες με την τρόικα. Ο Σαμαράς έστειλε τις ευχαριστίες του βιαστικά από την ξενιτιά για τους δύο – μπας και ξεθύμαινε ο έρωτας στην πτήση από τις Βρυξλέλλες στην Αθήνα. Και ο Πάγκαλος εξέφρασε τη θετική έκπληξή του για το πόσο καλά τα κατάφερε ο πρωθυπουργός τής τρικομματικής. «Με βάση το έργο που βλέπω ως τώρα θα έλεγα ‘‘όλοι μαζί με τον Σαμαρά, διότι δεν υπάρχει άλλη διέξοδος’’», αποφάνθηκε στην Καθημερινή τής Κυριακής. Μετά από δεκαετίες πολιτικής λύσσας και αντιπολιτευτικής ωμοφαγίας ανακάλυψαν τον πολιτικό πολιτισμό. +/- Δείτε τη συνέχεια

Είμαστε, λοιπόν μια ωραία ατμόσφαιρα. Μια οικογένεια πεινασμένη αλλά μονιασμένη. Που βγαίνει βόλτα στην εξοχή για να δείξει πανευρωπαϊκά και παγκοσμίως την ευτυχία της. Βόλτα εποχούμενη, αλλά όχι με αυτοκίνητο. Με οδοστρωτήρα βγήκαν οι τρισχαριτωμένοι συνεργάτες, εταίροι και εκδοροσφαγείς. Αργά, μεθοδικά, ισοπεδώνουν τα πάντα: ωράριο, πολυτεκνία, Υγεία, κοινωνικές παροχές, Παιδεία, κατώτατο μισθό, συντάξεις, δώρα εορτών, πολυετίες, όριο συνταξιοδότησης, αποθεματικά Ταμείων, αποζημιώσεις για απολύσεις, θέσεις εργασίας, χαμηλά όρια αφορολογήτων, υποφερτές τιμές στα καύσιμα για το κρύο που ήρθε ήδη στον βορρά και κατεβαίνει ανυπόφορο και προς το νότο. Οι ανυπόφοροι! 

Τη ίδια ώρα που γκρεμίζουν τα πάντα στο όνομα της σωτηρίας μας, χτίζουν βουνά από τοξικά μείγματα. Τοξικά για την ψυχή μας, τη διάθεσή μας, την ευφορία μας από απλά καθημερινά πράγματα – όχι την ευφορία όπως εκείνοι την ξέρουν και τη βιώνουν περιφερόμενοι ευτυχείς στην Υφήλιο. Βουνά από αναλγησία, αδιαφορία, απρονοησία, ατιμωρησία, ανοργανωσιά, ασυνέπεια. Και μαζί με αυτά, ένας εξοντωτικός κυνισμός, ένας εξοργιστικός θεατρινισμός, ότι δήθεν βάζουν τα στήθια τους μπροστά στους τροϊκανούς και σταματούν την επέλασή τους, απειλώντας ότι θα παραιτηθούν ή ότι... θα τους πετάξουν έξω από τα γραφεία τους.

Την στιγμή που ο Έλληνας δουλεύει (αν δουλεύει) με μισθούς κάτω από το όριο της φτώχειας και με ωράριο του προπάππου του («ήλιο με ήλιο»), ο πρώην ηγέτης τής χώρας, ο ολέθριος πρωθυπουργός Γεώργιος Ανδρέου Παπανδρέου, πουλάει την εμπειρία του από την καταστροφή και εξαργυρώνει την πολιτική μωρία του (αν είναι μόνο μωρία) σε ακριβοπληρωμένες διαλέξεις και «μαθήματα» οικονομίας σε φοιτητές.

Από την άλλη μεριά ο πρώην υπουργός Οικονομικών ταξιδεύει Ελλάδα-Λονδίνο-Αμερική την ίδια ώρα που είχε κληθεί για κατάθεση στην επιτροπή τής Βουλής και κανείς δεν τον καθίζει στο σκαμνί που εξαφάνισε ένα πολύτιμο έγγραφο, ένα εργαλείο εξυγίανσης – τη λίστα Λαγκάρντ – αφήνοντάς τo χωρίς καν καταχώρηση στο πρωτόκολλο. Όλοι αυτοί – και πολλοί άλλοι – άνοιξαν την μπροστινή πόρτα στο ΔΝΤ και την πίσω στη ναζιστική απειλητική ακροδεξιά που μεγαλώνει, απλώνεται και αφραταίνει με άγνωστες συνέπειες για το μέλλον και τις ελευθερίες μας. Δυο πόρτες ορθάνοικτες που μπάζουν ψωφόκρυο.

Με το πετρέλαιο στο 1,40 και την καρδιά μας στον πάγο, πώς θα αντέξουμε;

Η κρίση ίσως βγάλει παικταράδες, αν...

Άρθρα αναγνωστών 
Γράφει ο Μιχ. Καβαλλάρης 

Εν καιρώ κρίσης, αυτό που βλέπω εγώ είναι να υποφέρουν οι «μεσαίοι» και οι «φτωχοί». Ο όποιος Βραδινογιάννης-Μαρινάκης έχουν λιγότερα από όσα είχαν 2-3 ή και 5-10 χρόνια πριν; Ας μιλήσω για την δική μου ομάδα... Ο Ολυμπιακός λοιπόν, θα πάρει λιγότερα χρήματα του χρόνου που θα βγει Τσάμπιονς Λιγκ; Ή είναι τόσα πολλά τα έσοδα που χάνει από τους πληττόμενους τής κρίσης οπαδούς (εισιτήρια-μπλουζάκια κλπ); Εντάξει, είναι κάποια χασούρα αλλά δικαιολογεί την διαφορά από τις εποχές που πληρώναμε Ριβάλντο-Τζιοβάννι-Ζάχοβιτς-Καρεμπέ-Τζόλε-Γκαλέτι κοκ; +/- Δείτε τη συνέχεια

Όλοι οι σύλλογοι «έμπαιναν μέσα» -λογιστικά- τόσα χρόνια και απλά τώρα μαζί με την υπόλοιπη Ελλάδα βρήκαν πάτημα να «πτωχεύσουν».

Είναι λογικό και γίνεται παντού. Το μόνο ευχάριστο (ποδοσφαιρικά) από όλη αυτήν την ιστορία είναι πως από υποανάπτυκτες χώρες βγαίνουν οι μεγαλύτεροι παίκτες. Αργεντινή και Βραζιλία, Αφρική πιο πρόσφατα. Έτσι και εμείς, που πάμε να γίνουμε Αφρική πλέον, ίσως βγάλουμε παικταράδες. Αλλά αυτό θα γίνει μόνο αν αλλάξει η νοοτροπία μας. 

Στο μπάσκετ τα πάμε καλά, τα πηγαίναμε και πριν από την κρίση. Όμως εκεί έχει κτιστεί σωστή νοοτροπία, στο ποδόσφαιρο έχουμε ακόμα δρόμο... Με λίγα λόγια, σε μία πονεμένη χώρα, το «όπιο του λαού» είναι ο αθλητισμός. Κάτι που σε κάνει να νιώθεις δυνατός και ανταγωνιστικός. Είναι κανόνας αυτό. Ε, μας γαμήσατε που μας γαμήσατε την χώρα, φτιάξτε την ποιότητα του... παραισθησιογόνου μας τουλάχιστον.

Τούρκοι, ερχόμαστε!

Η Μιλιέτ αποκαλύπτει ότι περίπου οκτώ χιλιάδες Έλληνες πολίτες έχουν αποκτήσει εξοχικό σπίτι στην Τουρκία: Προύσα, Κωνσταντινούπολη και Μάνισα. Η Μεγάλη Ιδέα βρίσκεται σε εφαρμογή. Το επόμενο βήμα είναι εξοχικά στην Κόκκινη Μηλιά.

Υγ.1: Αυτό λέγεται και πολιτιστικές ανταλλαγές. Μας δίνουν σίριαλ, τους παίρνουμε σπίτια.
Υγ.2: Στην ιστορία με τον σύγχρονο ελληνικό εποικισμό τής Τουρκίας υπάρχει και ηθικό δίδαγμα. Ασφαλέστερο είναι να αγοράζεις σπίτι στη Μάνισα, κοντά στα παράλια τής Σμύρνης, παρά στη Νέα Σμύρνη. 
Υγ.3: Ας σταματήσουμε επιτέλους να δαιμονοποιούμε το μαύρο χρήμα. Επιτελεί (και) εθνικό σκοπό με ειρηνικά μέσα.

Ο Παναθηναϊκός, η στάνη και το γάλα

Ο Παναθηναϊκός ξανασχεδίασε με την «Παναθηναϊκή Συμμαχία» τούς χάρτες του, αλλά το ταξίδι δεν του βγαίνει. Καμιά έκπληξη. Ζούμε το χρονικό μιας προαναγγελθείσας αποτυχίας. Δεν έχουν νόημα οι αντιδράσεις των οπαδών για κάτι που φαινόταν εξ αρχής. Καλές οι προθέσεις όσων ανέλαβαν να βγάλουν τα καμένα κάστανα από τη φωτιά, αλλά ο δρόμος που είναι στρωμένος με καλές προθέσεις δεν οδηγεί πάντα στον παράδεισο – συχνά συμβαίνει το αντίθετο. Ο Παναθηναϊκός περνάει τα δικά του πέτρινα χρόνια. Τα πέρασε και ο Ολυμπιακός – μια ολόκληρη δεκαετία και βάλε. Τότε που είχε βγει το ανέκδοτο: «-Τι δεν έχει δει ένα παιδί δέκα χρονών;». «-Τον Ολυμπιακό πρωταθλητή», ήταν η απάντηση. +/- Δείτε τη συνέχεια

Το δυστύχημα με τον Παναθηναϊκό είναι ότι τα δικά του πέτρινα χρόνια έχουν (συμ)πέσει με την ξερολιθιά που έχτισε η Κρίση και οι γνωστοί πρωτομάστορές της στην Ελλάδα. Θα φτάσουν δέκα χρόνια για να ωριμάσει η παρακμή του και να βγει ο σύλλογος από τη γαλαρία; Δύσκολο.

Στο ποδόσφαιρο – όπως σε κάθε επιχείρηση – χρειάζονται λεφτά για την επιτυχία. Και αν δεν υπάρχουν λεφτά χρειάζεται ηρεμία. Στον Παναθηναϊκό ήταν δεδομένο το πρώτο (η έλλειψη χρημάτων, παρά τις όποιες προσπάθειες), τώρα ήρθε και το δεύτερο.

Οι καλές συνταγές έχουν και καλά υλικά. Το υλικό του Παναθηναϊκού βγάζει ένα άγευστο, άοσμο, ανούσιο «πράγμα» που δεν βλέπετε ούτε υποφέρεται. «Ο Παναθηναϊκός είναι κουραστικό θέαμα, ακόμα κι όταν τον ακούς από το ραδιόφωνο», έγραψε πριν από λίγο ο συνάδελφος Γιάννης Μπίλιος. Είναι μια απωθητική ομάδα που μπορεί να την κάνει υποκειμενικά ελκυστική μόνο η αγάπη που έχει ο φίλαθλός της γι’ αυτήν. Η αγάπη και η ελαστική ανοχή του απέναντι στα υπαρκτά προβλήματα. Στην περίπτωσή του Παναθηναϊκού ισχύει το γνωστό, «αυτή η στάνη τέτοιο γάλα βγάζει». Ας το καταλάβουν, για όσα τέρμινα χρειαστεί, εκείνοι που είναι ανεβασμένοι στα κάγκελα.

Στο κάτω κάτω όλοι έχουν – έχουμε – πολλά πιο σοβαρά προβλήματα από το «πρώτο δεύτερο πράγμα» της ζωής μας που μπορεί να είναι το ποδόσφαιρο. Ας στρέψουν προς τα εκεί οι δυσαρεστημένοι την ενέργεια και τον δυναμισμό τής ψυχής τους. Ο Παναθηναϊκός θα ζήσει και με χειρότερες εμφανίσεις από αυτήν που έδειξε απέναντι στον Άρη. Αλλά εμείς είναι δύσκολο να επιβιώσουμε με εκείνα που μας… δείχνουν κυνικά και ξετσίπωτα οι πολιτικοί μας ηγέτες και οι εντιμότατοι ξένοι φίλοι τους.

Φέρετρο από δεύτερο χέρι

Η ΕΝΔΕΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ. ΤΑ «ΜΗ ΕΥΑΛΛΟΙΩΤΑ ΛΗΓΜΕΝΑ», ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΜΕ ΤΟ ΖΥΓΙ, Ο ΑΝΟΙΚΤΙΡΜΩΝ ΠΑΓΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΘΑΜΕΝΑΤΖΗΔΕΣ ΤΟΥ «ΓΚΑΡΝΤΙΑΝ» 

Γράφει ο BADDOG 

Δεν ξέρω πόσο καιρό συμβαίνει, πάντως στη δική μου αντίληψη υπέπεσε τώρα: έχει ανοίξει μαγαζί –στεγάζεται, μάλιστα, σε πρώην θέατρο– που πουλάει ρούχα με το κιλό! Ρούχα second hand, που θα ‘λεγε και η θεια μου η Τασία απ’ τη Μελβούρνη. Φαντάζομαι ότι πηγαίνεις, διαλέγεις και τα βάζεις στη ζυγαριά. Δείχνει 970 γραμμάρια; Προσθέτεις κι ένα φανελάκι, για να «γίνει ένα», πληρώνεις και φεύγεις. Δεν γνωρίζω αν κυκλοφορεί κάτι ανάλογο και σε υπόδηση. Αν και εκεί δεν μπορώ να το φανταστώ το τελετουργικό. Όταν η ζυγαριά, φερ’ ειπείν, δείχνει 1.920 και θέλεις να το κάνεις στρογγυλό δίκιλο, τι βάζεις; Δεξιά σαγιονάρα ή αριστερή; Παίζει, βέβαια, να έχεις μπάρμπα που του έκοψαν το πόδι λόγω σακχάρου, οπότε βρίσκεις την ευκαιρία να του κάνεις ένα δωράκι. +/- Δείτε τη συνέχεια

Αλλά, άντε να θυμηθείς ποιο από τα δύο έχει ακρωτηριαστεί, το ζερβό ή το άλλο. Θα μου πεις, γι’ αυτό είναι τα κινητά. Του τηλεφωνείς επιτόπου, τον ρωτάς, σου απαντά, τι καλά… τραλαλά! Και αν δεν έχεις μπάρμπα μ’ ένα πόδι ή αν δεν διαθέτεις πια κινητό, γιατί στο μεταξύ σ’ το έχουν κόψει, μην απελπίζεσαι και μη θυμώνεις. Χαμένη δεν πάει η σαγιονάρα. Με τον ΕΟΠΠΥ και το ολοένα πιο υπέροχο σύστημα υγείας, πού θα πάει, θα σου προκύψει κάνας γείτονας, κάνας γνωστός… Και αν δεν προκύψει ατιθάσευτο σάκχαρο στο γείτονα και τον γνωστό, υπάρχουν και οι ακρωτηριασμοί από τα κρυοπαγήματα! Αποχαιρέτα το τό καλοριφέρ που χάνεις, όπως θα ‘λεγε και ο ποιητής της εξίσωσης πετρέλαιο κίνησης = πετρέλαιο θέρμανσης.

Τα ρούχα με το κιλό, αλλά και τα «μη ευαλλοίωτα ληγμένα» στα ράφια των σουπερμάρκετ αποτελούν –για να δανειστώ την έκφραση του Harddog, όπως προσφυώς τη διατύπωσε τις προάλλες– τα βήματα πριν από τον σκουπιδοτενεκέ. Τα τελευταία βήματα. Κι επειδή ο «Guardian» είχε ένα ρεπορτάζ για τα… κεσάτια των καθ’ ημάς γραφείων τελετών, ότι αρκετοί Έλληνες δυσκολεύονται πλέον να θάψουν τους νεκρούς τους, μπορώ να φανταστώ πώς θα είναι και το φέρετρο από δεύτερο χέρι. Λίγο στίλβωμα, λίγο καλαφάτισμα και… έτοιμο να την κάνει τη δουλειά του! Φυσικά, για το αποφώλιον τέρας της πασοκικής αλαζονείας και δοκησισοφίας, τον Πάγκαλο, που το βράδυ της Παρασκευής εισήλθε στο σπίτι μας, διαμέσου της εκπομπής της Βίκυς Φλέσσα, δεν πρέπει κανένας οίκτος στον Έλληνα του σκουπιδοτενεκέ. Ούτε ένα –κροκοδείλιο, έστω – δάκρυ ούτε μισή κουβέντα συμπάθειας για όλο αυτόν τον κόσμο που στενάζει.

Πεισματικά ταμπουρωμένος στις γνωστές του απόψεις. Κι εδώ που τα λέμε, για ποιο λόγο; Ο ίδιος και η παλιοπαρέα του δεν πρόκειται ποτέ να ψωνίσουν σαβούρα. Πόσω μάλλον που μας (προ)ειδοποίησε και ότι σκέφτεται ν’ αρχίσει διαλέξεις σε πανεπιστήμια. Δόξα να ‘χει ο γιαραμπής, δηλαδή, για τους Πάγκαλους. Εννοείται ότι ο Πάγκαλος διέρρηξε τα ιμάτιά του πως επί 30 χρόνια, ως βουλευτής «Υπολοίπου Αττικής», δεν έκανε ούτε ένα ρουσφέτι. Το ότι η συγκεκριμένη περιοχή έγινε η «πρωτεύουσα» της Ευρώπης στην αυθαίρετη δόμηση, προφανώς δεν σχετίζεται στο ελάχιστο με τον πολιτικό όγκο και τις παρακαταθήκες του πληθωρικού Θεόδωρου…

Σε άλλες εποχές, την έσπαγες την τηλεόραση πριν σου χαμογελάσει για καληνύχτα η Φλέσσα! Όμως, τώρα, την κρατάς. Και αν δεν την κρατάς, την προσέχεις. Για να την «σκοτώσεις» καλοδιατηρημένη, σε ώρα ανάγκης, σε κάποιο μαγαζί μεταχειρισμένων οικοσκευών…

Έτσι την είδε ο Στάθης...

(...) Αλλά εκείνο που θα τελειώσει τη Χρυσή Αυγή οριστικώς είναι ο Φόνος.Φόνος εν Μέση Οδώ και ντάλα μεσημέρι. Η συμπεριφορά των στελεχών της -όσων βγαίνουν στην τηλεόραση- το λεξιλόγιο, η γλώσσα του σώματος, η επιθετικότητα, το απόλυτο ανερμάτιστο, η κτηνώδης αμορφωσιά, η θρασύδειλη ευελιξία, όλα προειδοποιούν και μαρτυρούν για τον Φόνο που ελαύνει κι έρχεται.

** Απόσπασμα από άρθρο του Στάθη, στο enikos.gr

Όταν Έλληνες... έδερναν Γερμανό

Η ΝΥΧΤΑ-ΚΟΛΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΙΩΝΙΟΥ ΣΤΗ ΒΟΥΔΑΠΕΣΤΗ, ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ 41 ΧΡΟΝΙΑ. ΤΟ... ΑΨΙΚΟΡΟ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ ΚΙ O ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΗΘΙΚΟΣ ΔΙΑΣΥΡΜΟΣ. ΕΤΡΩΓΑΝ ΓΚΟΛ ΚΑΙ ΕΔΙΝΑΝ ΞΥΛΟ...  

Το ματς στο Νεπ Στάντιον της Βουδαπέστης έμοιαζε με εφιάλτη. Οι Ούγγροι ποδοσφαιριστές της Φερεντσβάρος, εκείνη τη βραδιά της 20ης Οκτωβρίου 1971 σκόραραν κατά βούληση. Οι ποδοσφαιριστές του Πανιώνιου τα είχαν χαμένα. Ο προπονητής τους Τζο Μάλετ μάταια προσπαθούσε να τους συγκρατήσει και ν’ αλλάξει την αγωνιστική εικόνα. Οι ποδοσφαιριστές τα είχαν με τον Δυτοκογερμανό διαιτητή Φέρντιναντ Μπίβερσι, από το Σααρμπρίγκεν, 37 χρόνων, ιδιωτικό αστυνομικό στο επάγγελμα. Πέρα όμως από τα λάθη που έκανε ο διαιτητής, το να αποβληθούν δύο παίκτες επειδή «χτύπησαν» τον «άρχοντα του αγώνα» δεν είναι καθημερινό φαινόμενο. +/- Δείτε τη συνέχεια

Η Πειθαρχική Επιτροπή της ΟΥΕΦΑ λίγες μέρες αργότερα τιμώρησε αυστηρά τον Πανιώνιο, αλλά και πέντε παίκτες των «κυανέρυθρων». Ακόμα και τον μασέρ

(...)

Τι έγινε όμως στον αγώνα;

Στο 24ο λεπτό λίγο πριν σημειωθεί το 2-0 ο Σέκερ γύρισε τη μπάλα στον σκόρερ Αλμπερτ ενώ είχε βγει καθαρά άουτ. Ο Μπάμπης Ιντζόγλου δεν αρκέστηκε στα λόγια, αλλά και χτύπησε τον διαιτητή για να τον πείσει ότι είχε δίκιο. Φυσικά αποβλήθηκε.

Στο 55ο δεν μέτρησε γκολ του Θανάση Ιντζόγλου ως επιθετικό φάουλ

Στο 65ο οι Πανιώνιοι υποστήριζαν ότι ο Μέγκεσι ήταν σε θέση οφ σάιντ όταν σημείωσε το 4ο γκολ. Ο Μωραϊτέλης ακολούθησε το… παράδειγμα του Μπάμπη Ιντζόγλου. Πήγε και χτύπησε τον διαιτητή. Φυσικά αποβλήθηκε κι αυτός.

Το τέλος του αγώνα βρίσκει τον διαιτητή να τρέχει προς τα αποδυτήρια και τους Πανιώνιους να τον κυνηγούς. Κάποιοι τον προλαβαίνουν και τον χτυπούν. Ο Τσέχος παρατηρητής από την εξέδρα βλέπει και γράφει τα πάντα.

Κι όμως με… καθαρό μυαλό οι παίκτες του Πανιώνιου και την βαριά ήττα θα είχαν αποφύγει και τον διεθνή διασυρμό που επέφερε η τιμωρία.

Ο Δέδες λίγο έλειψε να ανοίξει το σκορ στο 1ο λεπτό, ο Μαύρος είχε δοκάρι στο 60ο και γενικά μέχρι το 4-0 το ματς… παιζόταν.

Ο Τζο Μάλετ μετά τον αγώνα τάβαλε με τους παίκτες του και την έλλειψη ψυχραιμίας που είχαν 

** Ένα μέρος από την αναδρομή στον αγώνα Φερεντσβάρος-Πανιώνιος 6-0, που δημοσιεύεται με τίτλο «Η νύχτα-κόλαση του Πανιώνιου» στο μπλογκ «Έγιναν» του συνάδελφου Άγγελου Μενδρινού. Διαβάστε ολόκληρο το θέμα εδώ, στο eginan.blogspot.gr

Κάποιοι ακόμα μας στηρίζουν...

Tο βραδάκι -πριν τον ύπνο- η Αθηνά παίζοντας με τον Αρχέλαο, έπεσε από το κρεββάτι και (ξανα)έσπασε την κλείδα της. Αυτή τη φορά την αριστερή. Την πήγα ασθμαίνοντας στο "Παίδων" (Αγία Σοφία). Της έκαναν ό,τι εξετάσεις, ακτινογραφίες, υπέρηχους μπορεί να φαντασθεί άνθρωπος. Είναι μύθος ότι στην Ελλάδα ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ λειτουργεί. Το "Παίδων" λειτουργεί και μάλιστα άψογα. Περιποιόντουσαν τα παιδάκια τέλεια, αδιαφορώντας για την καταγωγή τους, το χρώμα τους ή οτιδήποτε άλλο. Η απόλυτη αξιοκρατία. Εχουν όλο τον σεβασμό και την εκτίμησή μου.

Μάνος Αντώναρος 

Το ΠΑΣΟΚ τού 5,5% και (ποιο πρέπει να είναι) το πολιτικό μέλλον τού Βενιζέλου

Ο «στικάκιας» Βενιζέλος τα έχει καταφέρει μια χαρά: στο 5,5% γκρέμισε το ΠΑΣΟΚ σύμφωνα με την τελευταία σφυγμομέτρηση της VPRC. Το πήγε όσο και η ΔΗΜΑΡ. Δεν είναι περίεργο. Περίεργο είναι ότι υπάρχουν ακόμα πεντέμισι στους εκατό Έλληνες που θέλουν να ψηφίσουν αυτό το μόρφωμα της καταστροφής. Ένα κόμμα που:

** έχει από καιρό μόνο πόρτα εξόδου για στελέχη και οπαδούς,
** ανέδειξε τον πρωθυπουργό σκαπανέα της ισοπέδωσης,
** μας οδήγησε στο ΔΝΤ με ταχυδακτυλουργίες και ερωτήματα για το πραγματικό έλλειμμα τη συγκεκριμένη εποχή,
** είχε υπουργό ο οποίος ψήφισε το μνημόνιο χωρίς να το διαβάσει,
** κάποιο άλλο στέλεχός του έφτιαξε έναν υπερ-λάκκο, τον ΕΟΠΠΥ για να θάψει όλα τα ταμεία, υγιή και άρρωστα.

Ένα κόμμα που ξεγέλασε το 44% των Ελλήνων με γλοιώδη ψέματα για λεφτά που υπάρχουν, για αναγέννηση, για μεγάλους ορίζοντας. Πεντέμισι στους εκατό Έλληνες ψηφίζουν το κόμμα τού οποίου ηγείται ένας άνθρωπος που κρατούσε για τουλάχιστον έναν χρόνο τη λίστα με τους μεγαλοκαταθέτες στην Ελβετία και δεν έκανε τίποτα (ΤΙ-ΠΟ-ΤΑ!) για να τους ελέγξει. Και ο οποίος με τις πράξεις του δηλώνει απροσχημάτιστα σε όλους τους Έλληνες ότι τους θεωρεί ηλίθιους λέγοντας ότι είχε τη λίστα Λαγκάρντ αλλά δεν την άνοιξε για να δει έστω και ένα όνομα επειδή αυτό είναι παράνομο!

Τόσο βλάκες μάς θεωρεί ο αρχηγός με τη συνεχώς διαψευδόμενη φήμη τού πανέξυπνου ανθρώπου. Αυτό το κόμμα της εκλογικής και ηθικής κατρακύλας, το κόμμα τού Τσοχατζόπουλου, του Τσουκάτου, του Μαντέλη,  θέλει να ξαναφτιάξει τα θεμέλιά του, να επαναθεμελιωθεί όπως προανάγγειλε ο Βενιζέλος. Δύσκολο να βρει χώμα στέρεο για να το σκάψει έτσι που έχει αποσαθρώσει τα πάντα. Μόνο διαβρωμένο χώμα θα συναντήσει όπου πατήσει.

Και ο Βενιζέλος θα καταλήξει «Ζίγδης» της δικιάς του ΕΔΗΚ. Αν, φυσικά, δεν επιστρέψει γρήγορα εκεί που κομπάζει ότι μπορεί να πάει, όταν διακηρύσσει ότι, δήθεν, δεν έχει ανάγκη την πολιτική: στο πανεπιστήμιό του. Για να βρεθεί αντιμέτωπος με ένα κοινό – το φοιτητικό – που βλέπει το μέλλον του γεμάτο από παγίδες, εξοντωτικά μέτρα, χρέη και μισθούς εξαθλίωσης. Εκεί θα αναγκαστεί να δώσει εξηγήσεις για τις δικές του - πολλές! - ευθύνες. Απέναντι σε ένα ακροατήριο που δεν θα είναι κομματικό (ούτε ευεργετηθέν από το κόμμα του) για να τον χειροκροτεί, αλλά απελπισμένο και οργισμένο για το καμώματά του(ς).

Πώς θα γλιτώσουμε την επαναθεμελίωση

Τώρα που η Ελλάδα έχει ξεθεμελιωθεί, ο Βενιζέλος προανήγγειλε συνέδριο τον Φεβρουάριο του 2013 για την επαναθεμελίωση του κόμματος. Η μόνη περίπτωση να τη γλιτώσουμε είναι ότι ώς την εκπνοή του 2012 μπορεί να έχει καταστραφεί ο κόσμος, σύμφωνα με τις προβλέψεις, και δεν θα φτάσουμε στον Φεβρουάριο. Οπότε η επαναθεμελίωση του ΠΑΣΟΚ (του 5,5% πλέον, σύμφωνα με τη VPRC!) θα έχει χειρότερα αποτελέσματα: την απολύτως απόλυτη καταστροφή, τουλάχιστον της Ελλάδας!

Υγ.1: Αν δεν καταστραφούμε το 2012 και φτάσει το κόμμα στη νέα θεμελίωση το 2013, μια λύση για να στεριώσει είναι να ακολουθήσουν τον μύθο για το Γεφύρι της Άρτας. Να κτίσουν, όμως, όχι τη γυναίκα του πρωτομάστορα αλλά τον ίδιο τον πρωτομάστορα. Δυνατή κολόνα!

Υγ.2: Απορία: Μπορούν να επανα-θεμελιώσουν οτιδήποτε, άνθρωποι που έχουν τόσες επιτυχίες στις ξεθεμελιώσεις; 

Οι... απροσάρμοστοι ήταν εκεί

Οι Έλληνες που «δεν προσαρμόστηκαν», κύριε Σπηλιωτόπουλε, και κατέβηκαν διαμαρτυρόμενοι και οργισμένοι στο κέντρο της Αθήνας, ήταν σήμερα πολλοί. Όχι όσοι θα έπρεπε, αλλά πολλοί. Γι’ αυτό πιθανόν οι προστάτες τής «προσαρμογής», ξαναχτύπησαν με χημικά, με κρότους και με λάμψεις την ώρα που το ποτάμι φούσκωνε στο Σύνταγμα. Γιατί ήταν ασύγκριτα περισσότεροι από την προηγούμενη φορά, που η συγκέντρωση έδωσε σε εσάς, και άλλους, την ευκαιρία να αναπτύξετε τη θεωρία ότι οι «Έλληνες προσαρμόζονται» και ότι έχουν προχωρήσει σε μια «επανάσταση νοοτροπίας», γι’ αυτό και δεν διαδηλώνουν μαζικά.

Το ότι ο Έλληνας, ο απλός πολίτης που θέλει να διαδηλώσει, μένει κλεισμένος σπίτι του γιατί οι μπαχαλάκηδες – το δεκανίκι σκοτεινών κατασκευαστών κόλασης – και τα ΜΑΤ πυρπολούν την Αθήνα με μολότοφ οι μεν, με δακρυγόνα οι δε, δεν ελήφθη υπόψη στη διαμόρφωση της θεωρίας σας. Και σήμερα που περισσότερος κόσμος αποφάσισε να πάρει τα πόδια του και να κατέβει στη διαδήλωση, επιχειρήθηκε μεθοδικά και συντονισμένο να τον πανικοβάλουν και να τον διαλύσουν.

Αλλά κι έτσι οι… απροσάρμοστοι ήταν πολλοί. Λίγοι βέβαια για το μέγεθος της συμφοράς που έχει φέρει στην Ελλάδα η τρόικα και οι εκφραστές της, αλλά αρκετοί για να ανατρέψουν την… επιστημονική θεωρία τής προσαρμογής.

Στημένο, και από πριν ξεπουλημένο...

Εφτάωρες και δεκάωρες συσκέψεις, ηρωικές απειλές για παραιτήσεις, διαρροές για ομηρικές κόντρες τροϊκανών και Ελλήνων «εκπροσώπων» μας στις σκληρές διαπραγματεύσεις. Και μετά από όλους αυτούς τους λεονταρισμούς ήρθε ο φιλικός συμβιβασμός. Τα βρήκαν λέει! Και πολιτισμένα μάλιστα. Οι δανειστές έβαλαν πενήντα σημεία για διαπραγμάτευση, πήραν πίσω τα πέντε (προφανώς προσωρινά) και οι Έλληνες νιώθουν θριαμβευτές. Η κακοστημένη, χονδροειδής, παράσταση πήρε τέλος με τα γιούχα των θεατών. Και στους παλιότερους θυμίζει αγώνες κατς στα γήπεδα της Λεωφόρου, της Νέας Φιλαδέλφειας και του Αιγάλεω όπου ο Καρυστινός, ο Τρομάρας και ο Καρπόζηλος κατατρόπωναν τον Μασκοφόρο Εκδικητή, τον Αιμοσταγή Μαύρο και τον θηριώδη Μοτζίλα.
+/- Δείτε τη συνέχεια

(...) Mα το ντέρμπι είναι στημένο, κι από πριν ξεπουλημένο 
κι εσύ πνίγεσαι με δίχρωμα κασκόλ 
Ελλάς, Ελλάς τι θα γίνει φίλε μου με μας


    

Κοιτάξτε! Πετάω με οικονομική...

ΤΑ ΔΕΙΝΑ ΕΝΟΣ... ΦΤΩΧΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ 

Ο Γιάννης Στουρνάρας, λέει, ταξίδεψε για τις Βρυξέλλες στην οικονομική θέση και όχι σε εκείνες των VIP. Αυτό λέγεται είδηση. Ως είδηση αναρτήθηκε. Και μάλιστα με… φωτογραφία-ντοκουμέντο που δείχνει τον Στουρνάρα όρθιο στον συνωστισμένο διάδρομο του αεροπλάνου να κατευθύνεται προς τη θέση του. Φωτογραφία που ελήφθη εκ του σύνεγγυς. Προφανώς από συνοδό του. Ή από δημοσιογράφο της ακολουθίας του. Ίσως και από τον ίδιο δημοσιογράφο που την ανέβασε στο twitter του ως… αποκλειστικό. Φυσικά, τέτοια επικοινωνιακά τρικ φαντάζουν για τους χειριστές των δημοσίων προφίλ σαν κολυμπήθρες του Σιλωάμ. Αλλά δεν φτάνουν οι κολυμπήθρες για να ξεπλύνουν τις αμαρτίες και τα λάθη των όποιων «Στουρνάρων». Με μια βουτιά στο κέντρο του ωκεανού κάτι θα μπορούσε να γίνει. Και ανάλογα με το αποτέλεσμα, φυσικά. (Αν θα σε βρει ψάρι, προπέλα ποντοπόρου η ο… Φέλιξ Μπόρχα στην επιστροφή του στη γη για να σε σώσει)

Το ντέρμπι-θρίλερ κυβέρνησης-τρόικας συμπεριλήφθηκε στον φάκελο των στημένων. Θα κάνει εκπομπή ο Θωμαΐδης

Γιάννης Φιλέρης (επιλογές από το fb)

Η τύχη, ο «Σάλπι», η Εθνική, το χούι τού «Κάρα» και... η εθνική απογοήτευση

Ο Ότο έφυγε αλλά άφησε στην Εθνική το τυχερό του κοκαλάκι. Το οποίο, μάλιστα φωσφόριζε το βράδυ της Τρίτης στην Μπρατισλάβα. Καλοδεχούμενη η τύχη που έχουμε ως εθνική ομάδα και δεν έχουμε ως χώρα – όπου βασιλεύουν οι τυχάρπαστοι και (μας) απομυζούν οι τυχοδιώκτες, της μορφής Άκη και των συμπαρομαρτούντων. Γι’ αυτό, φαίνεται, μας έχει εγκαταλείψει και η τύχη και ο «Θεός της Ελλάδας».

Η τύχη μάς έφερε μια καλή κλήρωση στο δρόμο προς του Μουντιάλ κι όταν, και με αυτήν, πήγαμε να τα σκατώσουμε ήρθε το κούρεμα στην υπεροχή και στις ευκαιρίες των Σλοβάκων μαζί με το γκολ του Σαλπιγγίδη. Του «εργατάκου που τον βρίζει ολόκληρη η ‘4’ της Τούμπας και η μισή Θεσσαλονίκη», όπως γράφαμε τον περασμένο Ιούνιο, στο ξεκίνημα του Γιούρο με αντίπαλους τους Πολωνούς.

Η καλή νεράιδα της Εθνικής βοήθησε στο 91΄ και τον εξαιρετικό, κατά τα άλλα, Καρνέζη να συμμαζέψει μια από τις συνήθεις γκάφες που χάραξαν την καριέρα του και παραλίγο να την καταστρέψουν. Για να έρθει τελικά η νίκη 1-0 κι ένα σημαντικό βήμα προς τη Βραζιλία σε μια εποχή που η Ελλάδα κάνει συνεχή βήματα προς τη διάλυση. Ήταν μια ακόμα χαρά από την Εθνική μέσα στην εθνική μας απογοήτευση.

Όταν όλα καταποντίζονται, όταν η χώρα και οι πολίτες της γκρεμίζονται, ας στέκεται και κάτι όρθιο. Έστω και με την τύχη. Έστω και με τις διαρκείς πτώσεις του Καραγκούνη που στη δύση της καριέρας του εξακολουθεί να πέφτει, διαρκώς να πέφτει. Και μετά να συναγωνίζεται  τον Χαρίδημο σφαδάζοντας σαν να του έχουν κόψει το πόδι από τη ρίζα. Για να επιβεβαιώσει πως στον άνθρωπο πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι.

Ο ΠΑΟΚ (με ή χωρίς Ιβάν) είναι παντού

Είναι φορές που το χιούμορ στο διαδίκτυο ανεβαίνει ψηλά. Φτάνει και ως την στρατόσφαιρα...

Αρχίζουν να μας προετοιμάζουν...

«Θέλουμε άμεσα τη δόση αλλιώς θα πεθάνουμε από ασφυξία», δήλωσε ο Γιάννης Στουρνάρας πριν από λίγο στη Βουλή. Κατά πώς φαίνεται μας προετοιμάζουν ψυχολογικά. Γιατί δεν λένε καθαρά ότι μας προβάρουν το σάβανο;

Θα μπορούσε ένα έργο να προσβάλει τη μνήμη του Ελευθέριου Βενιζέλου;

Άρθρα αναγνωστών
Γράφει ο NICTOR

Στη περίπτωση του "Χυτηρίου" έχουμε δυο διαφορετικά θέματα που εγείρονται και κάποιοι τα μπλέκουν είτε από βλακεία είτε τεχνηέντως, προκειμένου να περάσουν τις αποψεις που θέλουν. Έχουμε κατ' αρχήν την εμπλοκή της Χρυσής Αυγής και κατά δεύτερο το θέμα ουσίας. Ως προς τη Χρυσή Αυγή είναι αλήθεια ότι μας προέκυψαν όψιμοι υπερασπιστές της χριστιανικής πίστης, ενώ μέχρι πρότινος μάλλον προς τον παγανισμό και τη σατανολατρεία έρρεπαν. Προφανώς η πολιτική τους ανάδειξη και ο ερχομός τους στο προσκήνιο τους υποχρεώνει να γίνουν πιο mainstream και να προσπαθούν να κουκουλώσουν θέσεις απωθητικές για μεγάλο μέρος της πιθανής εκλογικής τους πελατείας. +/- Δείτε τη συνέχεια

Οι νεόκοποι υπερασπιστές της θρησκείας δεν μπορούν να πείσουν τους γνωρίζοντες και μη έχοντες μνήμη χρυσόψαρου. Μπορεί ωστόσο να προσελκύσει άτομα κυρίως μεγαλύτερης ηλικίας που δεν έχουν ασχοληθεί με τον πρότερο βίο της Χρυσής Αυγής, και τα οποία αγανακτισμένα και αηδιασμένα από την υπάρχουσα κατάσταση, ψάχνουν απεγνωσμένα για ένα αποκούμπι.

Αυτό όμως που έχει τη μεγαλύτερη σημασία είναι το θέμα ουσίας. Και η ουσία είναι αν η τέχνη ή αυτό που κάποιοι ονομάζουν τέχνη έχει όρια ή μπορεί να πραγματεύεται οποιοδήποτε θέμα, να εκφράζει οποιαδήποτε θεώρηση χωρίς κανένα περιορισμό. Για μένα τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Η θρησκευτική πίστη είναι κάτι το ιερό και δεν έχει κανένας δικαίωμα να το προσβάλει. Βέβαια στη σημερινή εποχή της "γνώσεως", η πλειοψηφία των ανθρώπων, ειδικά στις ανεπτυγμένες χώρες, θεωρεί την πίστη στο θείο ως κάτι το παρωχημένο και οπισθοδρομικό, και στην πραγματικότητα η πίστη έχει διοχετευθεί προς τη δύναμη του ανθρώπινου πνεύματος ή της ανθρώπινης θέλησης.

Τώρα για το αν αυτό είναι σωστό θα πω μόνο ότι ο άνθρωπος με όλη την πρόοδό του κατάφερε να αυξήσει το προσδόκιμο ζωής του για 20-30 χρόνια, τα οποία μόνο ως σταγόνα στον ωκεανό μπορούν να λογιστούν μέσα στην ανθρώπινη ιστορία. Η πίστη λοιπόν για όποιον πιστεύει στο Θεό είναι κάτι το ιερό. Για όποιον όμως δεν πιστεύει είναι ένα αγκάθι στα πλευρά του, ειδικά όταν αυτός έχει εφαρμόσει έναν τρόπο ζωής σε πλήρη αντίθεση με όσα πρεσβεύει η θρησκεία.

Έτσι βρίσκει την οδό της λοιδορίας, προκειμένου αφ' ενός να ικανοποιήσει το εγώ του, αφ' ετέρου δε να καταστείλει κάτι που τον ελέγχει. Έτσι έγινε και εδώ. Στον συγγραφέα και όποιους προωθούν το έργο, προκαλεί απέχθεια ο Χριστός και η διδασκαλία του. Διαστρεβλώνουν λοιπόν τη ζωή του και προβάλουν ως επιχείρημα την ελευθερία της τέχνης προκειμένου να μπορούν να σπιλώνουν ανεξέλεγκτα. Δεν είναι όμως έτσι.

Μπορείς να πιστεύεις ή να μην πιστεύεις. Δεν μπορείς όμως να προσβάλλεις την πίστη του άλλου. Αν θεωρείται ανεπίτρεπτο να ανεβαίνει ένα έργο που να προσβάλλει π.χ. τον Ελευθέριο Βενιζέλο, πολύ περισσότερο δεν μπορεί κάθε αρνητής ή επιτήδειος να συκοφαντεί το πρόσωπο που πιστεύω. Τώρα αν η δια της βίας παρεμπόδιση τέτοιων παραστάσεων είναι ορθός χριστιανικός τρόπος αντιμετώπισης τέτοιων πρακτικών αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Ωστόσο έχει πολύ θράσος η παρ' ολίγον ηθική αυτουργός σε ανθρωποκτονία για να κάνει μαθήματα ηθικής και προάσπισης των ατομικών ελευθεριών.

Πετρέλαιο... ούτε για εντριβή.

Κατερίνα Νικολοπούλου (επιλογές από το fb)