Τα «θαύματα» του Γιούρο

ΕΚΔΙΚΗΘΗΚΑΜΕ ΤΗ ΜΕΡΚΕΛ ΜΕ ΔΥΟ ΓΚΟΛ, ΒΑΛΑΜΕ ΤΟΝ ΣΑΝΤΟΣ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΝ ΡΗΓΑ ΦΕΡΑΙΟ, ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΜΕ ΟΤΙ Ο ΜΠΑΛΟΤΕΛΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ ΠΑΙΔΙ

Tώρα που το γιούρο τελειώνει, κοιτάζω πίσω και βλέπω ότι μέσα σε ένα εικοσαήμερο συνέβησαν τα εξής θαυμαστά:
* (νομίζουμε ότι) εκδικηθήκαμε τη Μέρκελ επειδή βάλαμε δύο... ολόκληρα γκολ στους Γερμανούς
* αποφασίσαμε ότι ο Ρονάλντο είναι γατάκι επειδή δεν κατάφερε να κάνει κάτι τόσο απλό και τόσο συνηθισμένο, δηλαδή να πάρει το γιούρο... μόνος του. +/- Δείτε τη συνέχεια

* βάλαμε τον Σάντος δίπλα δίπλα με τον Ρήγα Φεραίο και τον Καραϊσκάκη, επειδή επέδειξε ηρωισμό με το να κάνει αποθεωτικές δηλώσεις για τη χώρα που τον... πληρώνει
* αποφασίσαμε ότι ο Μπαλοτέλι είναι τελικά πολύ αδικημένο παιδί, αφού μετά το τέλος του αγώνα με τους Γερμανούς πήγε και στην εξέδρα και έκανε κάτι που κανένας άλλος στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν έχει κάνει: αγκάλιασε τη μάνα του -ναι, τη μάνα του!
* ανακαλύψαμε τον Πίρλο
Τελικός μεθαύριο, όλο και κάτι καινούργιο θα συμβεί και θα... εκστασιαστούμε. Το ελληνικό FB -δυστυχώς και ο ελληνικός τύπος- ετοιμάζονται για... νέες περιπέτειες


Γιάννης Μπίλιος 
(Συντάκτης του Goal και του Sentra FM, άλλοτε δημοσιογράφος της «Αθλητικής Ηχούς». Από ανάρτησή του στο FB)

Υπαρξιακά ερωτήματα

Ήταν καιρό να ασχοληθούν και με τα εσωτερικά τους, να κοιτάξουν λίγο μέσα τους. Οι πολιτικοί ντεσπεράντος του ΠΑΣΟΚ άφησαν τον... τοκογλύφο της χρεοκοπίας Τσίπρα και ασχολούνται με τα συντρίμμια τους. «Υπάρχει ΠΑΣΟΚ;» αναρωτιούνται. Υπαρξιακό ερώτημα. Θα μπορούσαν να υπάρχουν κι άλλα τέτοια. Ποιος είμαι; Πού πάω; Τι είναι η ζωή; Πώς κατάντησα από ένα λαϊκό κόμμα, χειρότερη αντιλαϊκή παράταξη; Τι είδος πολιτικού όντος είναι ο Πάγκαλος; Τι σημαίνει «πάτος»; Κι άλλα πολλά. Οι σύντροφοι τώρα που σηκώθηκαν από τις καρέκλες της εξουσίας θα κάτσουν στις κερκίδες της αρένας. Για να παρακολουθήσουν το τελικό ξεκαθάρισμα.

Η μπάλα, οι ψυχώσεις και η γερμανική χυδαιότητα για τα... κοπρόσκυλα

Ο ΚΑΜΙ, Ο ΦΙΛΙΚΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΣΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ’50, ΤΟ VANFFANMERKEL ΚΑΙ Η ΡΗΣΗ ΤΟΥ ΡΟΖΕ ΜΙΛΑ: ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΚΡΑΤΗ ΝΙΚΟΥΝ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Γράφει ο HARDDOG

 Το ποδόσφαιρο δεν είναι πολιτική, δεν λύνει προβλήματα (γιατί αν έλυνε, στη Βραζιλία δεν θα υπήρχαν φαβέλες και ξυπόλητα παιδιά, όπως έγραψε πριν λίγες μέρες ο Baddog), αλλά είναι κάτι που εκφράζει συναισθήματα, αντιπάθειες, εχθρότητες, χαρακτήρες – ακόμα και τον χαρακτήρα μεγάλων τμημάτων ολόκληρων λαών. Όπως του γερμανικού, λόγου χάρη, που μέσα από την πλατιά αποδοχή κάποιων εφημερίδων του (εφημερίδων με τεράστιες κυκλοφορίες) και των τηλεοπτικών του δικτύων, εξέφρασε την αλαζονεία, την απρέπεια και τον ογκώδη εγωισμό του. Μάλιστα στην περίπτωση δύο σπορτκάστερ της γερμανικής τηλεόρασης που μετάδιδαν τον αγώνα με τους Ιταλούς βγήκε και χυδαιότητα – μεγαλύτερη από τις χυδαιότητες της Μπιλντ  – καθώς χαρακτήρισαν τον Μπαλοτέλι και τον Κασάνο «αδέσποτα κοπρόσκυλα» (κατ’ άλλους «αδέσποτα σκυλιά») που «χρειάζονται ειδική νοσηλευτική μεταχείριση». +/- Δείτε τη συνέχεια

Σε ένα χθεσινοβραδινό μου σχόλιο βγήκε ικανοποίησή μου για το αποτέλεσμα. Και μια χαιρεκακία – ίσως και κομπλεξισμός, το ομολόγησα στο ίδιο το σχόλιο. Το ξέρω, υπερβολή. Και άτοπο να μπλέκουμε πολιτική και ποδόσφαιρο. Αλλά αυτό έγινε σε όλη την Ελλάδα και στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης.

Άκουσα σε ανταποκρίσεις από τις Βρυξέλλες, στο περιθώριο της συνόδου κορυφής, ότι οι περισσότεροι δημοσιογράφοι που κατέκλεισαν αίθουσες τριών ορόφων για να δουν τον αγώνα, πανηγύρισαν έντονα, ορισμένοι έξαλλα, σαν να ήταν δική τους ομάδα η νικήτρια. Τυχαίο και ανεξήγητο; Καθόλου…

Το ίδιο κι εδώ στη Ελλάδα. Πανηγυρισμοί σαν η νίκη της Ιταλίας να ήταν μια δικαίωση, μια νέμεσις  Υπερβολή και πάλι. Αλλά (όπως έγραψα απαντώντας σε ένα φίλο στη fb) έχει άραγε σημασία να το παίζουμε πολιτισμένοι, πολίτικαλ κορέκτ, και να μην εκφραστούμε παρορμητικά για την ήττα μιας χώρας που μας έγινε περιστασιακά αντιπαθής για ΟΡΙΣΜΕΝΟΥΣ από τους ανθρώπους της; Δεν αντιπαθούμε τον λαό της (κάποιοι θα το θέλανε), αλλά την πολιτική της και αυτούς που την εκφράζουν και την επιβάλλουν – όπως και με όποιες έσωθεν βοήθειες την επιβάλλουν.

Το ποδόσφαιρο είναι απλό παιχνίδι, τίποτε παραπάνω. Αλλά συχνά μέσα από αυτό εκφράζονται και θρησκευτικά απωθημένα (Σκωτία) και εθνολογικά (Ρέαλ, Μπάρτσα) και εθνικά. Ένας ποδοσφαιρικός αγώνας (φιλικός μάλιστα) Ελλάδας-Τουρκίας τη 10ετία του ’50, είχε γίνει εθνικό γεγονός. Την εθνική ψύχωση την περιγράφει σε πολλές από τις σελίδες του στο «Δυο φορές Έλληνας» ο Κουμανταρέας. Μια χώρα ζούσε για το αποτέλεσμα αυτού του αγώνα, ήταν το θέμα των ημερών – και μιλάμε για μέρες μαύρος, γεμάτες ανέχεια και πολιτικό φόβο.

Κακώς δημιουργεί τέτοιες ψυχικές διεγέρσεις το ποδόσφαιρο; Κακώς! Αλλά έτσι είναι η φύση του. Και την έχουν παραδεχτεί πάρα πολλοί. Το ποδόσφαιρο δείχνει τον ψυχισμό ενός λαού, τα πάθη και τη συμπεριφορά του. Κάποιος μεγάλος του Πνεύματος (νομίζω ήταν ο σφόδρα ποδοσφαιρόφιλος, ο Αλμπέρ Καμί) είχε πει ότι αν τον έβαζες στη μέση ενός γεμάτου γηπέδου, με κλειστά μάτια, θα καταλάβαινε από τους ήχους, τον θόρυβο και τις αντιδράσεις σε ποια χώρα βρισκόταν. 

Και μην ξεχνάμε αυτό που είχε δηλώσει ο Ροζέ Μιλά, ο Καμερουνέζος ποδοσφαιρικός ήρωας: Πως «μόνο στο ποδόσφαιρο τα μικρά κράτη μπορούν να κερδίσουν τα μεγάλα». Φαίνεται κουτή αναγωγή, αλλά δεν είναι έτσι.

Υγ.: Το Vanffanmerkel του ιταλικού πρωτοσέλιδου (παράφραση του γνωστού vanffanculo = άντε γ….) είναι ενδεικτικό του πάθους κατά του γερμανικού εγωισμού που δεν αποτελεί μόνο ελληνικό φαινόμενο

Kostas Mousogiannis (Επιλογές από το fb) 

Η Εθνική Ιταλίας κέρδισε με σκορ 2-1 την εθνική Γερμανοπολωνοτουρκοτυνησιογκανοισπανιας

«Ο Πάγκαλος, άσχετοι, είναι ένας από αυτούς που δημιούργησαν το ΠΑΣΟΚ»

Αυτή τη φορά ο Πάγκαλος αφήνει τον Τσίπρα και τους χοντρούς χαρακτηρισμούς και πετροβολάει το, ας πούμε, πολιτικό του σπίτι. Γράφει λοιπόν στο Twitter:

«"Το ερώτημα είναι εάν ο κ. Πάγκαλος θα εγγραφεί στην τοπική οργάνωση της περιοχής του". Κοίτα ποιοι μιλάνε. Τον Αύγουστο του '74 πυρήνας πρωτοβουλίας δημιούργησε το ΠΑΣΟΚ στην Ελευσίνα. Ο Πάγκαλος, άσχετοι, ήταν ένας από αυτούς. Εσείς άραγε πού ήσαστε; Μερικοί δεν είχατε γεννηθεί, άλλοι κυκλοφορούσατε στην Ένωση Κέντρου και μερικοί κατά ΚΟΔΗΣΟ μεριά. Για να μην αναφερθούμε στις βαρύτερες περιπτώσεις που ανακάλυψαν το ΠΑΣΟΚ μετά το '81».

Ο υπαινιγμός είναι σαφής κατά του Βενιζέλου που ανήκει στη «δεύτερη γενιά» στελεχών του ΠΑΣΟΚ.

Νίκος Κούνδουρος: Η πείνα, σε λίγο, θα πάψει να ‘ναι άοπλη!

(...) Αν εμείς, από την άλλη πλευρά, ρίξουμε μια ματιά στην ιστορία, όλες οι επαναστάσεις είχαν κίνητρο την πείνα. Ο λαός, ο οποίος, για παράδειγμα, πήρε μέρος στη Γαλλική Επανάσταση, ή ο λαός που κατέβηκε στους δρόμους της Πετρούπολης, είχε κίνητρο την πείνα. Τίποτε άλλο. Όχι την εξουσία. Κι όταν μιλάμε για εξουσία, μιλάμε για την εξουσία που εξασφαλίζει τον επιούσιο. Λοιπόν, τώρα, θα πεινάσουμε και μεις. Γιατί, δεν είναι δυνατόν να υπάρχει τόσο μεγάλο ποσοστό ανέργων, αστέγων, υποαπασχολούμενων… Και η πείνα μπορεί να είναι άοπλη, τώρα, αλλά, σε λίγο θα πάψει να ‘ναι άοπλη! Και θα δούμε στο δρόμο εικόνες, που δεν τις έχουμε φανταστεί καν.

** Από συνέντευξη του Νίκου Κούνδουρου στο tvxs.gr

Μια γυμνασμένη βουλευτίνα...

Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις, λένε οι ΚΙνέζοι. Η φωτογραφία στην οποία απεικονίζεται η νεαρή βουλευτής της ΝΔ στην περιφέρεια Αττικής Γεωργία Μαρτίνου να… πηδάει τα έδρανα στην αίθουσα της Ολομέλειας της Βουλής προσπαθώντας να φτάσει στη θέση της είναι εκπληκτική.

 Αν και δεν τρέχει, είναι βέβαιο ότι κάτι αντίστοιχο με το άλμα της Γεωργίας Μαρτίνου θα χρειαστεί να κάνει και η κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά. Να κάνει αγώνα μετ’ εμποδίων και να αξιοποιήσει ακόμη και μη συμβατικούς τρόπους για την υπέρβαση της κρίσης.

 ** Η φωτογραφία (αριστερά) και το κείμενο είναι από το protothema.gr

Οι θλιμμένες Γερμανίδες βλαχοπούλες και πού χάρηκα, πού λυπήθηκα...

ΧΑΡΗΚΑ που στο τέλος δεν νικάνε πάντα οι Γερμανοί. ΛΥΠΗΘΗΚΑ που τα σκορ δεν «έκατσε» σε μια τριάρα ή τεσσάρα - θα μπορούσε, αλλά ας όψεται ο Ντι Νατάλε (και όχι μόνο) με τη σούπερ ευκαιρία που έχασε στο 2-0. ΧΑΡΗΚΑ που οι Γερμανοί με την καλύτερή τους εθνική ομάδα εδώ χρόνια, επιβεβαίωσαν αυτό που είναι επίσης εδώ και χρόνια: οι ποδοσφαιρικοί λούζερ της Ευρώπης. ΛΥΠΗΘΗΚΑ ως Έλληνας που κάνω «κηδεία» στους Γερμανούς με ξένα κόλλυβα - αλλά ας όψεται η φτώχεια η ρημάδα! ΧΑΡΗΚΑ που το 2012 οι Γερμανοί είχαν «δύο στα δύο» φουσκωμένες ελπίδες για να σηκώσουν ευρωπαϊκή κούπα (Μπάγερν πρώτα, εθνική τώρα) και μάλιστα στο σπίτι ή δίπλα από το σπίτι τους, αλλά πήγαν για ύπνο με έναν κόμπο στο λαιμό (κι εμείς έχουμε κόμπο, αλλά είναι από το βρόχο που έχει τυλιχθεί εξωτερικά του λαιμού μας). ΧΑΡΗΚΑ που κάποιοι πανηλίθιοι δημοσιογράφοι της Μπιλντ υποφέρουν από την αναρρόφηση όσων εξέμεσαν επί μέρες, πρώτα κατά των Ελλήνων, μετά κατά των Ιταλών. ΛΥΠΑΜΑΙ που σκέφτομαι και γράφω σαν κομπλεξικός, αλλά δεν παύω να ΧΑΙΡΟΜΑΙ για τον αποκλεισμό αυτών που γεννάνε και τα κοκόρια τους (συχνά σε ξένες φωλιές υποβρυχίων κλπ).

ΛΥΠΗΘΗΚΑ που αυτή τη φορά η Μέρκελ δεν ήταν στο γήπεδο για να ... λυπηθεί από κοντά. ΧΑΡΗΚΑ που «έστειλε» τις γλυκές Γερμανίδες βλαχοπούλες για να πανηγυρίσουν στο πόδι της και τελικά τις είδα να δακρύζουν. ΛΥΠΗΘΗΚΑ που την ίδια ώρα δεν μπορούσα να δω στην Πιάτσα Ναβόνα (και όπου αλλού στην Ιταλία) γλυκύτερες Ιταλιδούλες να γελούν με εκείνη την αθώα προστυχιά τους.


Harddog

Ο Θωμάς, ο Κλωναρίδης και το σκοτάδι στην ΑΕΚ που φαίνεται τώρα βαθύτερο

Η ΑΕΚ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ Ο,ΤΙ ΚΑΝΕΙ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΤΡΕΛΟ ΡΥΘΜΟ: ΠΟΥΛΑΕΙ, ΠΟΥΛΑΕΙ, ΠΟΥΛΑΕΙ ΚΑΙ... ΑΠΑΛΛΑΣΣΕΤΑΙ, ΑΠΑΛΛΑΣΣΕΤΑΙ, ΑΠΑΛΛΑΣΣΕΤΑΙ ΑΠΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ

Γράφει ο HARDDOG

Ο Θωμάς δυσκολεύτηκε - λένε - να το κάνει, αλλά τελικά ο Κλωναρίδης πουλήθηκε στη Λιλ.Για τον Μαύρο δεν υπήρχε καλύτερο ξεκίνημα από το να μπουν στην ΑΕΚ με το «καλημέρα» κάπου 800 χιλιάδες ευρώ και χειρότερο απ' το να φύγει ένας 19χρονος που την περασμένη χρονιά έκλεισε το μάτι σε ένα ποδοσφαιρικό μέλλον που μπορεί να είναι μακρύ και πλούσιο.

Η ουσία είναι ότι και επί Μαύρου η ΑΕΚ συνεχίζει να κάνει ό,τι και με τους προηγούμενους που πήραν τα αναμμένα κάρβουνα στα χέρια και τσουρουφλίστηκαν: να πουλάει πρώτα τις σάρκες της και, όταν τελείωσαν αυτές, να βγάζει στο παζάρι την επιδερμίδα της που θα μπορούσε να της δώσει μια εικόνα πραγματικής δροσιάς ή, έστω, μια επίφαση φρεσκάδας. +/- Δείτε τη συνέχεια

Η ΑΕΚ πουλάει εδώ και χρόνια σε ρυθμό «περάστε κόσμε» και απαλλάσσεται από συμβόλαια με τη λογική «το μαγαζί ανακαινίζεται». Το έκανε με φτασμένους και επιτυχημένους (Κυργιάκος λ.χ.) το κάνει και με εκκολαπτόμενους. Το πραγματοποίησε με τον Νικολαΐδη, τον Θανόπουλο, τον Αδαμίδη, τον Δημητρέλο, το πραγματοποιεί και τώρα με τον Μαύρο.

Απλώς με έναν φρέσκο στην ηγεσία Θωμά, η εκποίηση περνάει στα μαλακά, σαν πράξη σωτηρίας και αδήριτης ανάγκης, ενώ με τον Αδαμίδη θα περνούσε ως κίνηση προδοσίας και ξεπουλήματος. Και στη μια και στην άλλη περίπτωση το αποτέλεσμα για την ΑΕΚ είναι το ίδιο. Αιμορραγεί, χάνει αίμα νεανικό, της φεύγουν οι σταθερές αξίες της, της φεύγουν και τα νιάτα - πρόσφατα ο Κώστας Μανωλάς, τώρα ο Κλωναρίδης.

Για να αποδειχτεί πως καλά είναι τα άφθαρτα πρόσωπα που μπαίνουν μπροστά για να γκρεμίσουν τα αδιέξοδα, αλλά χωρίς χρήμα θα αποδειχτεί πως κι αυτά είναι φθαρτά και κάποια στιγμή θα εισπράξουν τα επίχειρα: πρώτα δυσαρέσκεια και μετά οργή (όπως τις εισέπραξε ο Νικολαΐδης καίγοντας στη φωτιά τής ΑΕΚ τις δάφνες του). Οι προθέσεις είναι καλές, όμως μόνες τους δεν φτάνουν - είναι σαν σάλτσα χωρίς μακαρόνια.

Με τον Μαύρο άνοιξε στην ΑΕΚ ένα φωτάκι, αλλά μετά από την πρώτη αποχώρηση παίκτη, τόσο γρήγορα, φάνηκε ακόμα πιο πολύ η δύσκολη κατάσταση της ομάδας. Και ο διακόπτης έκλεισε. Ίσως για λίγο, αλλά τώρα το σκοτάδι φαίνεται ελαφρώς πιο βαθύ από όσο πριν από μια εβδομάδα. Μακάρι μόνο σε εμένα.

Στρατιώτες σε... «συνθήκες κόλασης», καταγγελίες για διοικητή που μοιάζουν απίστευτες!

«Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΔΕΧΕΤΑΙ ΠΕΡΙΕΡΓΕΣ ΔΩΡΕΕΣ ΑΠΟ ΔΙΚΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΑ». ΓΟΝΕΙΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΥΝ ΣΕ ΜΕΓΑΛΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ «ΝΕΟΝΑΖΙΣΤΙΚΟ». ΑΛΛΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΓΙΑ ΔΙΟΙΚΗΤΗ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΠΛΑΚΑ ΣΕ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ ΠΡΟΣΠΟΙΟΥΜΕΝΟΣ ΟΤΙ ΠΝΙΓΕΤΑΙ. ΚΑΨΟΝΙΑ ΑΛΛΩΝ ΕΠΟΧΩΝ...

Δεν είναι συνηθισμένο να βλέπουμε καταγγελίες, έστω και ανώνυμες, για τον τρόπο διαβίωσης (και... επιβίωσης κάποιες φορές) σε στρατιωτικές μονάδες. Έτσι, βρίσκουμε ενδιαφέρουσα την αποκάλυψη που γίνεται από «Διαμαρτυρόμενους Γονείς» για τις συνθήκες σε στρατόπεδο της Μυτιλήνης. Κι αυτό, μάλιστα, στο σάιτ μιας μεγάλης εφημερίδας.

Εντύπωση προκαλεί η αναφορά για τον διοικητή «που δέχεται ''περίεργες'' δωρεές από ''δικά του παιδιά''».

Εξάλλου, υπάρχει άλλο παλαιότερο δημοσίευμα-καταγγελία (σε μέσον ενημέρωσης της Λέσβου) για διοικητή κάποιου τάγματος του νησιού (δεν αναφέρεται ποιο τάγμα είναι σε αυτό το δημοσίευμα) που υποβάλλει τους στρατιώτες σε απίθανης έμπνευσης καψόνια καταβρέχοντάς τους με τη μάνικα μέσα στα χιόνια ή βάζοντάς τους να μαζεύουν φύκια μέσα από τη θάλασσα. Μια φορά προσποιήθηκε ότι... πνιγόταν και έχει ενδιαφέρον να διαβάσετε τη συνέχεια. Πέρα από αυτά, λέει στους στρατιώτες ότι η... τρόικα πρέπει να τους κόψει το μισθό γιατί είναι χαραμοφάηδες: Κύριε Παναγιωτόπουλε, δικό σας (για εξηγήσεις): +/- Δείτε τη συνέχεια

«Ενα νεοναζιστικό στρατόπεδο αναβιώνει στην καρδιά της πόλης της Μυτιλήνης: συνεχής εγκλεισμός των νέων μέχρι και 10 μέρες, εξουθενωτικές ασκήσεις, βολές σε μακρινά μέρη του νησιού, αγγαρείες, κρατήσεις, φυλακές και βρισιές. Σε όλα αυτά, βασικό ρόλο παίζει η συμπεριφορά του Αντισυνταγματάρχη διοικητή του τάγματος, που δέχεται «περίεργες» δωρεές από «δικά του παιδιά». Η ιεραρχία στρατεύματος στο νησί που βρίσκεται σε πολύ κοντινή απόσταση από το συγκεκριμένο στρατόπεδο δεν γνωρίζει ότι αυτά δεν γίνονται σε κανένα άλλο στρατόπεδο του νησιού; Δεν γνωρίζουν ότι οι στρατιώτες έχουν πολλά προβλήματα οικονομικά, υγείας και οικογενειακά; Δεν ξέρουν τουλάχιστον ότι οι μορφές πολέμου έχουν αλλάξει ή εθελοτυφλούν ηθελημένα για προσωπικούς τους λόγους.

 Διαμαρτυρόμενοι Γονείς»

Η καταγγελία έχει αναρτηθεί από το tovima.gr με τίτλο «Η ταφή των νέων στην κόλαση του 475 τάγματος Διαβιβάσεων Μυτιλήνης»


«Η τρόικα να σας κόψει τον μισθό, χαραμοφάηδες»! 

Όμως, ψάχνοντας το θέμα βρήκαμε στο διαδίκτυο κι άλλο δημοσίευμα (lesvosnews.gr, ημερομηνία δημοσίευσης 5 Μαρτίου 2012), με πιο συγκεκριμένες καταγγελίες για τρομερές καταστάσεις σε στρατόπεδο της Λέσβου. Δεν αναφέρεται αν είναι το ίδιο που καταγγέλλεται στο «Βήμα», αλλά είτε έτσι είτε αλλιώς (αν πρόκειται δηλαδή για την ίδια ή άλλη μονάδα) οι καταγγελίες είναι... φρίκη. Τι συμβαίνει εκεί με λίγα λόγια:


**Ο διοικητής διατάζει τους στρατιώτες να μαζέψουν …φύκια από τη θάλασσα
** Στις ημέρες με την κακοκαιρία και τα χιόνια, κατάβρεξε την ώρα της αναφοράς στρατιώτες στο πρόσωπο, με το λάστιχο 
** Έστειλε οπλίτη σε απόσταση 100 μέτρων και του έλεγε να φωνάζει δυνατά, για να τον ακούει 
** Αποκαλεί τους στρατευμένους χαραμοφάηδες που πληρώνονται άδικα από τον ελληνικό λαό και τους λέει ότι η τρόϊκα, πρέπει να τους κόψει το μισθό. 
** Μία ημέρα που χιόνιζε, εμφανίστηκε στο στρατόπεδο με στολή βατραχανθρώπου και βατραχοπέδιλα. Όλοι όσοι τον είδαν τα έχασαν, πολλοί πίστεψαν ότι δεν είναι στα καλά του. Λίγο αργότερα τον είδαν να πέφτει στη θάλασσα κι αμέσως μετά να καλεί σε βοήθεια, γιατί πνιγόταν. Έντρομος ένας στρατιώτης, έπεσε με αυτοθυσία και με τα ρούχα του στη θάλασσα, προκειμένου να τον σώσει. Όμως, όταν έφτασε κοντά του, ο ίδιος άρχισε να γελάει και να προσπαθεί να τον βουλιάξει, βάζοντας το κεφάλι του μέσα στη θάλασσα… 
** Στρατιώτες καταγγέλλουν ότι έχουν δει συχνά τον διοικητή να τρώει αστακούς στο νησί με στρατιωτίνες από το τέγμα του.

Φίλε Γιάννη, σε χρησιμοποιεί η φαύλη πολιτική σκηνή

ΑΡΘΡΟ-ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗ ΣΤΟΝ ΣΤΟΥΡΝΑΡΑ. «ΤΟ ΕΥΡΩΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΟΛΑΒΕΙΣ»

Ως ανοικτή επιστολή προς τον νέο υπουργό Οικονομίας θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το άρθρο του Γιάννη Βαρουφάκη στο protagon.gr. «Άξιζες κάτι καλύτερο από το τιμόνι της οικονομίας αφού το πλοίο προσέκρουσε στα βράχια», αναφέρει ο αρθρογράφος απευθυνόμενος στον Γιάννη Στουρνάρα, ενώ μιλάει για «φαύλη πολιτική σκηνή» που τον περιμένει στη γωνία για να του φορτώσει την όποια αποτυχία. Ο Γιάννης Βαρουφάκης μιλάει με βεβαιότητα για επικείμενη κατάρρευση του ευρωσυστήματος και υποβάλλει στον υπουργό μια σειρά προτάσεων. Μερικά αποσπάσματα:  +/- Δείτε τη συνέχεια

(...) Από την μία μεριά θέλω να σου δώσω συγχαρητήρια. Από την άλλη, λόγω της ειλικρινούς φιλίας μας, νιώθω την ανάγκη να πω ότι άξιζες κάτι καλύτερο από το τιμόνι της οικονομίας αφού το πλοίο προσέκρουσε στα βράχια. 

(...) Ως προς το δεύτερο, όλοι θα καραδοκούν περιμένοντας να δουν πώς θα υλοποιήσεις τις μεταρρυθμίσεις που πρότεινες όλον αυτόν τον καιρό, καθώς και το αν τελικά θα οδηγήσουν (σε περίπτωση που εισαχθούν) στην ώθηση της οικονομίας που προέβλεπε το ΙΟΒΕ (π.χ. θεαματική αύξηση του ΑΕΠ). Γνωρίζεις ότι διαφωνούσα με εκείνες τις προβλέψεις σας. Πολύ φοβάμαι όμως, όχι ότι θα διαψευτείς από τα πράγματα, αλλά ότι δεν θα «προκάνεις» (πού ’λεγε κι ο Χαρίλαος) καν να εισάγεις τις μεταρρυθμίσεις σου καθώς ο εκτροχιασμός του τραίνου της Ευρώπης θα δημιουργήσει τέτοια πενία και τόσους κραδασμούς που η χώρα θα αποδειχθεί μη μεταρρυθμίσιμη για πολλά έτη μετά το τέλος της υπουργικής σου θητείας.

(...) Κλείνοντας πιο προσωπικά, γνωρίζεις τα συναισθήματά μου για σένα. Θεωρώ σκανδαλώδες, παρόλο που δυο χρόνια τώρα διαφωνούμε έντονα, ότι έπρεπε τα πράγματα να έρθουν εδώ που έφτασαν για να σε χρησιμοποιήσει η φαύλη πολιτική σκηνή. Δίπλα σου, στην ίδια κυβέρνηση, έχεις τους εκπρόσωπους του καθεστώτος που μας οδήγησε στον γκρεμό. Θα έχεις πολύ λίγη υποστήριξη από αυτούς – κι είμαι σίγουρος ότι το ξέρεις, όπως ξέρεις ότι σε περιμένουν στην γωνία για να σου φορτώσουν την όποια αποτυχία (είναι βλέπεις τόσο επιθετικά βλάκες που θεωρούν ότι θα υπάρξει «μετά»!). Σου εύχομαι να πετύχεις. Την μόνη βοήθεια που μπορώ να σου προσφέρω αυτή την στιγμή είναι η αγάπη μου και η έντονη προειδοποίηση ότι το ευρωσύστημα καταρρέει , κάτι που σου αφαιρεί την προοπτική μιας νέας παράτασης, επιμήκυνσης ή εξαγοράς χρόνου.

Οι αποτελεσματικές μέθοδοι Μέρκελ

Πέρασαν μέρες από τον αγώνα Γερμανίας-Ελλάδας, αλλά ακόμα βγαίνουν γελοιογραφικά σχόλια. Το σκίτσο είναι Νοτιοαφρικανού γελοιογράφου.

O αντιδήμαρχος με τα εκατομμύρια

Γίνεται να είσαι αντιδήμαρχος μιάς μικρής πόλης και να έχεις στον τραπεζικό λογαριασμό σου 3 εκατομύρια ευρώ; Αν μιλάμε για την Ελλάδα, γίνεται! Ο περί ου ο λόγος (τα στοιχεία του δεν έχουν δοθεί στη δημοσιότητα) ήταν αντιδήμαρχος μικρής πόλης στη Στερεά Ελλάδα και φαίνεται να είχε στήσει ολόκληρη κομπίνα επί σειρά ετών. Καταφέραμε να μάθουμε ότι είναι εργολάβος και ότι η εταιρεία του έπαιρνε έργα του Δήμου (στον οποίο ήταν αντιδήμαρχος) κατά προτεραιότητα! Έτσι, συγκέντρωσε 3 εκατομμύρια. Ήταν, άραγε, μόνο για τον ίδιο τα λεφτά ή υπήρχε «μαύρο ταμείο» από το οποίο σιτίζονταν κι άλλοι; Θα δείξει η περαιτέρω έρευνα του ΣΔΟΕ και της Δικαιοσύνης, η οποία προφανώς θα επιληφθεί της υπόθεσης.

** Διαβάσαμε το θέμα στο aixmi.gr, αλλά έχει «βγει» νωρίτερα από την «Παρασκευή και 13»

Η... μητρόπολις των Βαλκανίων

ΤΑ ΠΥΡΙΝΑ ΒΕΛΗ ΤΟΥ ΑΝΘΙΜΟΥ ΣΤΟ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΚΗΡΥΓΜΑ. ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΒΟΡΕΙΟΕΛΛΑΔΙΤΕΣ ΠΟΥ ΨΑΧΝΟΥΝ ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΦΤΗΝΗ ΒΕΝΖΙΝΗ


Γράφει ο BADDOG 

Έτσι, ατάκτως ερριμένοι... Μανώλης Ανδρόνικος, Σταύρος Κουγιουμτζής, Γιώργος Κούδας, Μαρινέλλα, Μανώλης Αναγνωστάκης, Κώστας Ταχτσής, Κώστας Βουτσάς, Άγαμοι Θύται, Νίκος - Γαβριήλ Πεντζίκης, Γιώργος Σκαμπαρδώνης, Χάρρυ Κλυνν, Γιώργος Ιωάννου, Γιάννης Αγγελάκας, Νίκος Παπάζογλου, Χρόνης Μπότσογλου. Και ακόμη μια... χιλιάδα χαρισματικών, απολαυστικών και σπουδαίων, τους οποίους δεν θυμάμαι αυτή τη στιγμή! Μέχρι και ο... φραπέ(ς), στη Θεσσαλονίκη γεννήθηκε! +/- Δείτε τη συνέχεια

Και όμως, αυτή η πόλη εδώ και κάτι χρόνια ακκίζεται με τιποτολογίες του τύπου «μητρόπολη των Βαλκανίων» και «δοξάζεται» από τον Παναγιώτη Ψωμιάδη και τον Άνθιμο. Από τον μεν «Πανίκα», νομίσαμε, όταν εξέπεσε του αξιώματός του, ότι γλιτώσαμε. Όμως, τον επανέφερε προεκλογικά ο Αντώνης Σαμαράς, σε ρόλο - έκπληξη. Από τον δε Άνθιμο, νομίσαμε ότι γλιτώσαμε προσωρινά λόγω... Euro. Διαψευστήκαμε. Στο τελευταίο κυριακάτικο κήρυγμά του, ο αμετροεπής μητροπολίτης τα έδωσε όλα! Εξακόντισε -από άμβωνος- πύρινα βέλη κατά των Εβραίων. Που θέλουν, λέει, να αγοράσουν «φιλέτα» στην παραλία της πόλης.

Ύβρις του φανατισμένου ποιμενάρχη προς την Ιστορία του τόπου που υποτίθεται ότι διακονεί. Ύβρις προς τους Εβραίους, που μέχρι τον πόλεμο αποτελούσαν σχεδόν τον μισό πληθυσμό της Νύμφης του Θερμαϊκού. Ύβρις προς την πάλαι ποτέ πολυάριθμη ισραηλιτική κοινότητα της Θεσσαλονίκης, που έδωσε τον πρώτο ανώτερο αξιωματικό που σκοτώθηκε στην Αλβανία (Μορδοχάι Φριζής), τον σκόρερ του πρώτου γκολ της εθνικής ποδοσφαίρου (Αλβέρτος Ναμίας), τα μπουρεκάκια μελιτζάνας (εβραϊκή σπεσιαλιτέ) και το «Μια βοσκοπούλα αγάπησα» (εβραϊκή -σεφαραδίτικη- μελωδία).

Παρεμπιπτόντως, στο ίδιο μισαλλόδοξο κήρυγμα ο Άνθιμος «τα έχωσε» και στους Βορειοελλαδίτες, εκείνους που πετάγονται στην FYROM και προμηθεύονται φτηνή βενζίνη. Υποτίθεται ότι οι επίσκοποι κηρύσσουν το λόγο του Θεού (τους) κι όχι... εμπάργκο. Ας είναι, όμως.

Ας προσπεράσω και τον παραλογισμό των διοικούντων τη δημόσια τηλεόραση, ότι η ΕΤ-1 και η ΕΤ-3 μετέδιδαν ταυτόχρονα λειτουργία από δύο διαφορετικές εκκλησίες της Ελλάδας (αφού η λειτουργία έχει τα ίδια λόγια, ποιος ο λόγος του πλουραλισμού; Για ν' ακούμε τους παρένθετους «δεκάρικους» του κάθε Άνθιμου;). Θα σταθώ στο γεγονός πως πριν από έναν χρόνο, όταν ανέλαβε υπουργός Οικονομικών ο Βενιζέλος, ο άγιος Θεσσαλονίκης, ο άνθρωπος που όλα τα σφάζει - όλα τα μαχαιρώνει, δήλωσε ότι έχει εμπιστοσύνη στις μεγάλες δυνατότητες του Σαλονικιού Ευάγγελου! Εκ παραλλήλου ξεδίπλωσε (προφανώς, δεν ήταν και τόσο πεπεισμένος για τις ικανότητες του Ευάγγελου...) το δικό του καταπληκτικό σχέδιο: εξέδωσε ντιρεκτίβα προς τις εκκλησίες της μητρόπολής του, να αναπέμψουν δεήσεις για να εξέλθει η Ελλάδα από την οικονομική κρίση!

Ωστόσο, το μεγαλοφυές σχέδιο, εάν κρίνουμε εκ του αποτελέσματος, μάλλον απορρίφθηκε από τον «Μεγάλο». Πάντως, δεν μ' εξοργίζει τόσο ο Άνθιμος. Τώρα, στα γεράματα, θ' αλλάξει; Όσο μ' εξοργίζει το ακροατήριό του· ότι εξακολουθεί να υπάρχει κόσμος -και όχι μόνον στη Θεσσαλονίκη- που παίρνει στα σοβαρά τα όσα λέει κατά καιρούς ο ρασοφόρος σταρ.

Ο εφιάλτης στο δρόμο με τον Τσίπρα

«Καιροφυλακτεί ο Τσίπρας εάν αποτύχουμε», είπε μιλώντας στην (συρρικνωμένη όσο ποτέ άλλοτε) κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Ο Τσίπρας έχει γίνει για τον Βενιζέλο. αλλά και τα στελέχη του παρηκμεσμένου κόμματος, ο πολιτικός τους Φρέντι Κρούγκερ, ένας εφιάλτης στο δρόμο με τις λεύκες τής πολιτικής τους καριέρας. Γι' αυτό και οι συνεχείς επιθέσεις τους γίνονται γραφικές («πιο γραφικές και από τη Σαντορίνη» που θα έλεγε ο πάντα εύστοχος φίλος Baddog). Και δείχνουν αυτές οι επιθέσεις εμμονή. Επαναλαμβανόμενη εμμονή που χρειάζεται ανάλυση - ίσως και ψυχιατρική...

Οι ελληνάρες, η Χ.Α. και η αυτοδικία

(...) Ισως λοιπόν έχει κάποιο δίκιο η χρυσαυγίτικη ηγεσία όταν δηλώνει ότι δεν ήταν μέλη της όσοι χτύπησαν αλλοδαπούς στο ένα ή το άλλο σημείο της χώρας. Οσο πρόθυμα κι αν είναι τα παλικάρια της, οι αυτοχειροτονημένοι κυνηγοί κεφαλών, πού να τα προλάβουν όλα. Και ίσως αυτό είναι το επικίνδυνο: Οτι πλέον, από τη στιγμή που, διά της Χ.Α., η αυτοδικία και το λιντσάρισμα πέρασαν στο ρεπερτόριο των αντιδράσεών μας σαν κάτι ανεκτό, αν όχι υποχρεωτικό και απολύτως δικαιολογημένο, σε κάθε γωνιά της χώρας κάποιοι ελληνάρες μπορούν να αυτοσχεδιάσουν (ιδιαίτερα δε μικρής ηλικίας, όσοι μεγάλωσαν σε οικογένειες που ανάμεσα στο ψωμί και στο τυρί έριχναν και πέντε αναθέματα στους ξένους). Να δείρουν δηλαδή, να μαχαιρώσουν, να «σωφρονίσουν» μετανάστες, χωρίς να είναι οπωσδήποτε μέλη της Χ.Α.

** Απόσπασμα από άρθρο του Παντελή Μπουκάλα στην «Καθημερινή» με τίτλο «Η συνήθεια του ρατσισμού». Μια άλλη, πιο μακρινή ματιά, στο φαινόμενο της βίας κατά μεταναστών. Διαβάστε το

Nikos Saridis (Επιλογές από το fb)

Η Χρυσή Αυγή πότε θα τοποθετηθεί για την ΑΕΚ που έχει... Μαύρο πρόεδρο;

Δεν φρόντισαν να αποφύγουν την γκάφα

Δεύτερον, τι είναι πάλι αυτή η ιστορία με τον εφοπλιστή Βερνίκο, που παραιτήθηκε πριν προλάβει να κάτσει στην καρέκλα του υφυπουργού; Είναι δυνατόν ΚΑΝΕΝΑΣ από όσους χειρίζονται νομικά τη σύνθεση της κυβέρνησης να μην τον ρώτησε αν έχει οφ σορ εταιρεία; Αν βρεθεί τέτοιος εφοπλιστής, θα καταγραφεί στο βιβλίο Γκίνες! Και όμως ούτε αυτός που τον πρότεινε (ο Βενιζέλος, που ξέρει και νομικά) ούτε αυτός που τον αποδέχθηκε (ο Σαμαράς, που δεν ξέρει νομικά, αλλά έχει συμβούλους, οι οποίοι υποχρεούνται να τον προστατεύουν) φρόντισαν να αποφύγουν την γκάφα.

** Απόσπασμα από άρθρο του Γ. Καρελιά στο protagon.gr, με τίτλο «Να ήταν μόνο γκαφατζήδες...»

Πασόκ, αγάπη που ΄γινες δίκοπο μαχαίρι

Στο ΠΑΣΟΚ άρχισαν να πέφτουν σοβάδες, τούβλα και ταβάνια μετά τον διπλό εκλογικό σεισμό τού Μαΐου και του Ιουνίου. Η... ομοψυχία των δελφίνων του Παπανδρέου (Βενιζέλος-Λοβέρδος) για την ανάταξη τού κόμματος και το καλό τής χώρας (υποτίθεται) μεταλλάσσεται σε απόλυτη ψυχική ρήξη ανάμεσά τους. Και ο «έρωτας με το ζόρι», μεταβάλλεται σε «αγάπη που ΄γινες δίκοπο μαχαίρι».

Ο Βενιζέλος πρότεινε και χθες, όπως και το βράδυ των εκλογών, τη θέση του αντιπροέδρου του κόμματος στον Λοβέρδο, ο οποίος σε τηλεφωνική συνομιλία που είχε με τον αρχηγό αρνήθηκε την πρόσκληση. «Έχουμε διαφορετικές στρατηγικές» απάντησε. Αντίθετα, ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης έκανε αποδεκτή την πρόταση να αναλάβει κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος.

Εξηγήσεις για τα δάνεια στα κόμματα

Κλήσεις με την ιδιότητα του υπόπτου σε περισσότερα από 50 στελέχη τράπεζας απέστειλε ο οικονομικός Εισαγγελέας Γρηγόρης Πεπόνης, στο πλαίσιο της έρευνας για τις δανειοδοτήσεις πολιτικών κομμάτων με εγγύηση μελλοντικές κρατικές επιχορηγήσεις, την περίοδο 2000 έως και 2011. Πρόκειται για μέλη των αρμοδίων επιτροπών που εισηγήθηκαν αλλά και ενέκριναν τη χορήγηση των δανείων, ενώ οι πρώτοι κληθέντες έχουν ζητήσει προθεσμία από τον Εισαγγελέα για να παραδώσουν εγγράφως τις εξηγήσεις τους στις 3 Ιουλίου. Για εξηγήσεις θα κληθούν από τον οικονομικό εισαγγελέα και στελέχη άλλων πέντε τραπεζών που χορήγησαν δάνεια σε κόμματα την εξεταζόμενη περίοδο.

** Περισσότερα για το θέμα, και τα ποσά που χρεώθηκαν τα δυο μεγάλα κόμματα, στη Ναυτεμπορική

Manolis Grigorakis (Επιλογές από το fb)

Aν συνεχιστούν με αυτό το ρυθμό οι παραιτήσεις υπουργών, θα πάμε αναγκαστικά σε κυβέρνηση πρωτοδικείου.

Παραίτηση Βερνίκου, και... τα κακά τής αντιπολίτευσης

Τι κυβέρνηση! Εννέα μέρες μετά τις εκλογές: 1) Μόλις και μετά βίας απέκτησε υπουργό Οικονομικών, 2) Διαπιστώθηκε ότι δεν μπορεί να εκπροσωπηθεί σε πρωθυπουργικό επίπεδο στη σύνοδο κορυφής, 3) Αριθμεί δυο νοσηλείες, 4) Μετράει δυο παραιτήσεις υπουργών!

Η δεύτερη υπεβλήθη πριν από λίγο και ήταν του υφυπουργού Ναυτιλείας Γ. Βερνίκου, ο οποίος διαπίστωσε ότι υπάρχει νομικό κώλυμα, αφού νόμος απαγορεύει κατηγορηματικά σε υπουργούς και πολιτικά πρόσωπα να μετέχουν σε οφσόρ εταιρίες. Το θέμα ανακίνησε ο Σύριζα με σχετική ανακοίνωσή του και ακολούθησε η παραίτηση Βερνίκου, όταν βεβαιώθηκε για την ανακολουθία.

Τώρα ο Βενιζέλος δικαιώνεται που ήθελε τον Σύριζα εντός της κυβέρνησης. Είδατε τα κακά της αντιπολίτευσης;

Υγ.: Ο κ. Βερνίκος αποτελεί προσωπική επιλογή του κ. Βενιζέλου. Ο οποίος: α) Είτε δεν ήξερε τη συμμετοχή του υφυπουργού σε οφσόρ εταιρία (των νησιών Μάρσαλ!), οπότε τι έμπειρος πολιτικός είναι; β) Είτε δεν γνώριζε τον νόμο, οπότε τι κορυφαίος νομικός θεωρείται; γ) Είτε γνώριζε και τα δυο, αλλά προχώρησε στην επιλογή, οπότε τι ηγέτης είναι; 

Katerina Nikolopoulou (Επιλογές από το FB) 

Αν αρρωστήσει και ο Στουρνάρας τότε θα έχουμε δύο τραπεζίτες που (οδοντιατρικά) εξελίχθηκαν σε κουφάλες

Τους ξινίζει τώρα η κυβέρνηση...

ΕΠΙΦΥΛΑΞΕΙΣ, ΛΕΝΕ, ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΗΣ. ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ ΘΑ ΔΩΣΟΥΝ ΚΑΙ ΧΑΡΤΑΚΙ ΣΤΟΝ (όποιον) ΚΟΟΥΤΣ; 

Οι Βρυξέλλες με νύχια και με δόντια, με απειλές και καταστροφολογίες, με παραινέσεις και απροκάλυπτες παρεμβάσεις, με χαϊδολογήματα και και με αγριοφωνάρες έσπρωξαν όσο μπορούσαν τα γεγονότα και το εκλογικό αποτέλεσμα προς την κατεύθυνση που ήθελαν. Αλλά τώρα η κυβέρνηση, στη γέννηση της οποίας οι Ευρωπαίοι έπαιξαν το ρόλο της μαμής (και τράβηξαν έξω το «παιδί» με εμβρυουλκό), τους ξινίζει! +/- Δείτε τη συνέχεια

«Επιφυλάξεις και έντονο προβληματισμό για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στην Ελλάδα εκφράζουν οι Βρυξέλλες, αλλά και μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες», διαβάζουμε στην Καθημερινή. Όπου αναφέρεται και η πάγια απειλή των δύο τελευταίων χρόνων: «Δεν θα υπάρξει χρηματοδότηση, αν...» (στα αποσιωπητικά του «αν» έχουν μπει κατά καιρούς δεκάδες αιτίες, τι σημασία έχει η τωρινή πρόφαση;)

Μην το ξεχάσουμε κι αυτό. Ότι «Ευρωπαίοι αξιωματούχοι εκφράζουν επίσης έντονες επιφυλάξεις για το περιεχόμενο της προγραμματικής συμφωνίας των τριών κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση, αλλά και για τη σύνθεση της τελευταίας».

Προσέξατε; «...αλλά και για τη σύνθεσή της»! Την άλλη φορά μήπως δώσουν και χαρτάκι για το ποιους θα βάλει ο (όποιος) κόουτς στην ομάδα; Μαθημένοι από αυτά στο ποδόσφαιρό μας - εύκολα να το μάθουμε και στην πολιτική. 

Οι «γέροι» του ΠΑΣΟΚ

«ΣΤΑ 40 ΤΟΥΣ ΕΙΧΑΝ ΠΙΣΩ ΤΟΥΣ 20 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ». «ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΣΤΗ Β. ΚΟΡΕΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ 40 ΧΡΟΝΙΑ ΥΠΟΥΡΓΟΙ»

(...) Όλοι αυτοί, που κατά την κατσιφάρεια έκφραση, δεν τους ήξερε ο θυρωρός τους, προσδέθηκαν στο ακτινοβόλο άρμα του Αντρέα και υψώθηκαν στο στερέωμα της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Ήταν πολύ νέοι και γεύτηκαν πολύ νωρίς τη γοητεία της εξουσίας. Κάποιοι γλυκάθηκαν. Η πλειοψηφία, έστω αθέλητα, αλώθηκε μέσα στις μυλόπετρες της καθημερινής διαχείρισης. Πολύ γρήγορα πέρασαν από τα αμπέχονα στα κοστούμια, από τα ταβερνάκια των Εξαρχείων και της Καισαριανής με τα αντάρτικα, στα σινιέ κοστούμια, στις εντυπωσιακές γραμματείς, στα μπουζούκια, πρώτο τραπέζι πίστα, στα γκουρμέ ρεστοράν, στα ιν μπαράκια, στα κότερα των σκόπιμων κοινωνικών διασυνδέσεων, με άρωμα διαπλοκής. +/- Δείτε τη συνέχεια

Συν τω χρόνω, δημιούργησαν μια κρούστα εξουσίας που επισκίασε τις επόμενες γενιές. Στα 40 τους ήταν καρατερίστες της πολιτικής. Είχαν πίσω τους 20 χρόνια πρωταγωνιστικής παρουσίας, αλλά ήταν πολύ νέοι για να αποστρατευθούν. Έτσι συνέχισαν να κυριαρχούν στην επετηρίδα του κυβερνητικού ΠΑΣΟΚ, να διαμορφώνουν την ατζέντα του, καταπνίγοντας, ενίοτε ηθελημένα, κάθε νέα παρουσία («Μόνο στην Ελλάδα και τη Βόρεια Κορέα υπάρχουν άνθρωποι που είναι 40 χρόνια υπουργοί» είχε πει η τότε νέα βουλευτής Νάντια Γιαννακοπούλου).

** Από το άρθρο του Γιάννη Σιδέρη (ρεπόρτερ σε θέματα ΠΑΣΟΚ) στο protagon.gr Τίτλος του άρθρου «Να τελειώνουμε με το ΠΑΣΟΚ;»

Όλοι ήξεραν για Ράπανο

Μάλλον δεν έκανε με τον καλύτερο τρόπο το ντεμπούτο του ως κυβερνητικός εκπρόσωπος ο Σ. Κεδίκογλου. Χθες το πρωί, λίγες ώρες πριν γίνει γνωστή η παραίτηση Ράπανου, δήλωσε τα εξής: «Την Παρασκευή ο πρωθυπουργός πήρε τηλέφωνο τον κ. Ράπανο, όταν έμαθε ότι εισήχθη στο νοσοκομείο. Τότε έμαθε για πρώτη φορά το ιστορικό της υγείας του κ. Ράπανου. Ο κ. Ράπανος του είπε ότι είναι μια χρόνια κατάσταση, που έχει μάθει να ζει με αυτήν και ότι μπορεί να αντεπεξέλθει στα καθήκοντά του». +/- Δείτε τη συνέχεια

Η αλήθεια είναι ότι το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει ο Β. Ράπανος είναι γνωστό, εδώ και πολύ καιρό, στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ - και όχι μόνο σε αυτούς. Ακόμα και στην (απίθανη) περίπτωση που δεν το γνώριζε ο πρωθυπουργός, αδυνατεί κάποιος να πιστέψει ότι δεν το ήξερε κανείς από τους συνεργάτες του. Συνεπώς, ο ισχυρισμός του κυβερνητικού εκπροσώπου ότι ο Αντ. Σαμαράς πληροφορήθηκε μόλις την περασμένη Παρασκευή το ιστορικό της υγείας του Β. Ράπανου όχι μόνο δεν «στέκει» με τίποτα, αλλά συνιστά και δείγμα ανάρμοστης συμπεριφοράς απέναντι στον παραιτηθέντα υπουργό. Αν ήθελε ο Σ. Κεδίκογλου να «προστατεύσει» τον πρωθυπουργό, έπρεπε να βρει κάποιον άλλον, περισσότερο πειστικό και, κυρίως, λιγότερο απρεπή τρόπο...

** Σχόλιο από το «Έθνος»

Τον αφήνουν μόνο οι δυσαρεστημένοι...

(...) Ο κ. Λοβέρδος δεν είναι ο μόνος που λαμβάνει διακριτικές αποστάσεις από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Ανάλογη στάση φαίνεται ότι τηρούν τόσο ο κ. Μιχάλης Χρυσοχοΐδης όσο και η κ. Αννα Διαμαντοπούλου, αν και οι αιτίες για τις οποίες οι δύο τους διαφωνούν με τους χειρισμούς του κ. Βενιζέλου εκκινούν από πολύ διαφορετικές αφετηρίες. Κάποια από τα λεγόμενα κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ εκφράζουν επίσης τον προβληματισμό τους για την κατάληξη της «υπόθεσης Ράπανου». Ελεγαν ότι ο κ. Βενιζέλος μαζί με τους κ. Αντ. Σαμαρά και Φ. Κουβέλη συναποφάσισαν για τη σύσταση της σημερινής κυβέρνησης, ως εκ τούτου θα έπρεπε να έχουν σχεδιάσει το νέο σχήμα με τρόπο ο οποίος θα απέτρεπε τη χθεσινή εξέλιξη

** Απόσπασμα από την ειδησεογραφία της «Καθημερινής»

«Γιατί εκτέλεσα έτσι το πέναλτι»

Το εξαιρετικό χτύπημα πέναλτι του Αντρέα Πίρλο στην αναμέτρηση με την Αγγλία αποτελεί θέμα συζήτησης. Ο πολύπειρος άσος της Γιουβέντους δε φοβήθηκε να πάρει το ρίσκο και δικαιώθηκε απόλυτα. Ρωτήθηκε για το λόγο που αποφάσισε να το εκτελέσει έτσι και είπε: «Εκείνη τη στιγμή είδα τον τερματοφύλακα να κάνει περίεργες κινήσεις, έτσι περίμενα να κουνηθεί και να το εκτελέσω. Ήταν πιο εύκολο για εμένα να σκάψω την μπάλα. Ίσως η προσπάθειά μου να άσκησε ένα είδους πίεση στην Αγγλία, αφού στο ακριβώς επόμενο πέναλτι αστόχησε ο Άσλεϊ Γιανγκ».

** Από το Campion.gr, του Νίκου Νικολάου. Επισκεφθείτε το

Παραιτήθηκε τελικά ο Ράπανος

Πριν καν αναλάβει καθήκοντα, παραιτήθηκε «για λόγους υγείας» ο νέος υπουργός Οικονομικών Βασίλης Ράπανος. Η παραίτηση Ράπανου δεν αιφνιδίασε - αντίθετα αναμενόταν - και σύμφωνα με εκτιμήσεις πολιτικών σχολιαστών οι πραγματικοί λόγοι της παραίτησής του δεν είναι (μόνο) υγείας. Φανταζόμαστε ότι τις επόμενες ώρες (και μέρες) θα αποκαλυφθούν οι πραγματικές αιτίες της παραίτησης.

Οι «Ουρές Λοβέρδου» και το… προσκύνημα στο λιμάνι

Η ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΩΝ, Η ΚΑΘΟΔΟΣ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ ΓΙΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΙ Ο ΑΧΤΑΡΜΑΣ ΤΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ. ΤΑ «ΣΤΑΦΥΛΙΑ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ», Η ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΙΣΟΠΕΔΩΣΗ ΠΡΟΣ ΤΑ ΚΑΤΩ ΚΑΙ ΟΙ ΜΠΑΤΑΧΤΣΗΔΙΚΕΣ... ΣΥΝΙΣΤΩΣΕΣ ΤΟΥ ΕΟΠΥΥ

Γράφει ο HARDDOG 

Οι ουρές στα φαρμακεία του Πειραιά την περασμένη εβδομάδα ήταν ένας ακόμα βρόχος που τυλίχθηκε στο λαιμό τής προεκλογικής ελπίδας ότι κάτι μπορεί να αλλάξει στη χρεοκοπημένη Ελλάδα. Βέβαια το Σαββατοκύριακο ήρθαν να τυλιχτούν κι άλλα σχοινιά στον ίδιο λαιμό που όλο και περισσότερο δυσκολεύει την αναπνοή μας. Ήταν οι δηλώσεις Σόιμπλε («Κάντε πιο γρήγορα»!) και Βαν Ρομπάι («Όχι στη χρονική επιμήκυνση») οι οποίοι μετά το εκλογικό αποτέλεσμα της προπερασμένης Κυριακής ενεργούν σαν λαφυραγωγοί σε λεηλατημένη χώρα. +/- Δείτε τη συνέχεια

Την Πέμπτη και την Παρασκευή από την Αθήνα και τα περίχωρά της κατέβαιναν κάτω στον Πειραιά, στο λιμάνι, ταλαίπωροι ασφαλισμένοι του ΕΟΠΥΥ για να πάρουν τα φάρμακά τους (πληρώνοντας μόνο τη συμμετοχή) από τα πειραιώτικα φαρμακεία που διέκοψαν το εμπάργκο στο υπερταμείο-αχταρμάς. Η… εκδίκηση του Μαρινάκη (θα προσκυνήσετε όλοι στο λιμάνι, μπαγάσες!) ή το στοιχειωμένο πνεύμα τής «προσφοράς Λοβέρδου» στο κοινωνικό σύνολο; Το πρώτο (Μαρινάκης) είναι πλάκα, το δεύτερο (Λοβέρδος) είναι σοβαρό – πιο σοβαρό και από σοβαρή αρρώστια.

Γιατί οι ουρές που τελείωναν στα κράσπεδα των πεζοδρομίων του Πειραιά, συνεχίζονταν στα σκαλοπάτια των υποκαταστημάτων του ΙΚΑ της Αθήνας. Εκεί που όσοι ασφαλισμένοι είχαν χρήματα, ή δανείστηκαν, για να αγοράσουν φάρμακα πληρώνοντας τοις μετρητοίς, περίμεναν ώρες – κυριολεκτικά: ώρες! – για να καταθέσουν τις αποδείξεις και να εισπράξουν εν καιρώ ό,τι τους αναλογεί. Ώρα δωδεκάμισι το μεσημέρι, μου είπαν, και σε κάποια υποκαταστήματα είχαν τελειώσει τα χαρτάκια αναμονής. Όσοι πρόλαβαν να πάρουν σειρά πρόλαβαν, οι άλλοι από σήμερα και βλέπουμε.

Τα εσωτερικά ταξίδια από Αθήνα στον Πειραιά για εφόδια, θυμίζουν Κατοχή – τότε που για μια οκά ρύζι οι άνθρωποι έκαναν χιλιόμετρα. Όπως θυμίζει η όλη κατάσταση τα αριστουργηματικά «Σταφύλια της οργής», του Τζον Στάινμπεκ, την εποχή της αμερικάνικης κρίσης, όταν εκατομμύρια ανέργων μετακινούνταν εκατοντάδες χιλιόμετρα για να βρουν μισό μεροκάματο και μια χούφτα όσπρια και «οι εθνικές οδοί γίνονταν ρυάκια ανθρώπων» που μετακινούνται αδιάκοπα, ατέλειωτα, βασανιστικά.


Παρόλα αυτά υπάρχει ένας άνθρωπος που κομπάζει ότι εξυγίανε την Υγεία. Ποιος; Εκείνος που τσουβάλιασε στο ίδιο σακί ξοφλημένα, βαριά άρρωστα ταμεία (λόγου χάρη δημόσιου και ΟΤΕ) και σχετικά λειτουργικούς ασφαλιστικούς οργανισμούς, όπως ήταν το ΙΚΑ. Το οποίο, όπως με πληροφόρησε φίλος φαρμακοποιός, πριν από την ενοποίηση ήταν συνεπέστατο στις καταβολές του στα φαρμακεία κι έτσι αυτά μπορούσαν να αντέξουν τις πολύμηνες καθυστερήσεις από τα άλλα – τα μπαταξίδικα. 


Ο Λοβέρδος τα εξίσωσε όλα, αλλά προς τα κάτω. Κι έφτιαξε ένα αφερέγγυο υπερταμείο (χωρίς να ξεκαθαρίσει ποιοι θα εξοφλήσουν τα εκκρεμή χρέη των… συνιστωσών του ΕΟΠΥΥ ), έτσι ώστε από εκεί που δεν πλήρωναν πολλά ταμεία τώρα δεν πληρώνει ένα! Είναι θέμα εντυπώσεων και… σημειολογικόΓι’ αυτό δίκαια οι ουρές στον Πειραιά μένουν στην Ιστορία της Κρίσης ως «Ουρές Λοβέρδου». Του ανθρώπου που άφησε τα αποτυπώματά του στην Υγεία. Δακτυλικό, παλαμικό και πελματικό. Άξιος και…ανεξίτηλος!

Μίστερ Σάντος, μήπως ήσουν... ντεφορμέ;

Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ ΣΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ, Η ΜΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΒΥΝΤΡΑ, ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΑ ΧΑΦ. Ο ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΙΚΤΗΣ ΠΟΥ ΝΑ ΔΕΘΗΚΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΜΑΖΙ ΤΗΣ

Γράφει ο Γιάννης Μηνδρινός 

Τώρα που η εθνική ομάδα επέστρεψε στη βάση της, έχοντας πραγματοποιήσει μια πολύ καλή παρουσία στα τελικά του EURO, είναι μια καλή ευκαιρία να... γκρινιάξουμε. Με την καλή έννοια, πάντα! Και στη λογική πως λάθη δεν κάνουν μόνο οι πεθαμένοι! +/- Δείτε τη συνέχεια

Στα δικά μου μάτια, λοιπόν, ο Φερνάντο Σάντος φάνηκε να έχει αρκετές αμφιβολίες, πολλά ερωτηματικά κι ακόμη περισσότερους δισταγμούς σ΄ αυτό το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Γενικά, έδειξε να προβληματίζεται και να μην έχει απόλυτη εμπιστοσύνη στις επιλογές του.

Παραλείπω εντελώς το λάθος του να αποκλείσει τον Βύντρα από την αποστολή (ειδικά στο ματς με τους Γερμανούς έγινε άνω – κάτω σχεδόν όλη η ενδεκάδα εξ΄ αιτίας αυτού του λάθους), και στέκομαι σε κάποιες άλλες λεπτομέρειες:

-Δυο φορές ξεκίνησε τον Νίνη –και τις δυο δεξιά. Το πόσο λάθος ήταν η επιλογή του φάνηκε από το γεγονός πως τον αντικατατέστησε και τις δυο. Δεξιά υπήρχε ο πιο φορμαρισμένος, ίσως, Έλληνας επιθετικός, ο Σαλπιγγίδης, που αποδείχτηκε εγγύηση για τη θέση. Συνεπώς δεν υπήρχε λόγος να «ψάχνεται» κανείς. Αντίθετα, η απουσία του Καραγκούνη με τους Γερμανούς επέβαλε τη χρησιμοποίηση του Νίνη στον άξονα. Κάτι που δεν έγινε.

-Ξεκίνησε στη θέση του αριστερού οπισθοφύλακα τον Χολέμπας, όταν στα δύσκολα ευρωπαϊκά ματς του Ολυμπιακού ο Γερμανός δεν αγωνιζόταν ποτέ σε αυτή τη θέση. Ο Βαλβέρδε τον περνούσε στα χαφ και πίσω του έβαζε τον Μαρκάνο. Δίδυμο Τζαβέλλα – Χολέμπας δεν δοκιμάστηκε κι είμαι από εκείνους που πιστεύουν πως από ένα τέτοιο δίσυμο έχει πολλά να κερδίσει η εθνική.

-Οι αλλαγές στα χαφ δημιούργησαν σχεδόν όλες προβλήματα. Κι όταν βρέθηκε «χημεία» και καλή συνεργασία ανάμεσα σε Κατσουράνη – Μανιάτη, το δίδυμο «έσπασε» και στο πλευρό του Μανιάτη βρέθηκε ο Μάκος (κόντρα στη Γερμανία), με τα γνωστά αποτελέσματα.

-Χρησιμοποίησε τρεις διαφορετικούς παίκτες στη θέση του σέντερ φορ. Κάτι που σημαίνει πως είχε αμφιβολίες για πολλά πράγματα...

-Η επιμονή του στον Χαλκιά αποδείχτηκε λανθασμένη. Και ανεξήγητη. Λύσεις υπήρχαν, όπως φάνηκε (Σηφάκης), ενώ ο αποκλεισμός του Χιώτη εξακολουθεί να δημιουργεί πολλές απορίες.

Προπονητής δεν είμαι και ούτε είχα ποτέ τη φιλοδοξία να γίνω. Θα ήθελα, όμως, πολύ να δω να δοκιμάζεται ένα σχήμα με αμυντικά χαφ Μανιάτη και Κυριάκο Παπαδόπουλο, μπροστά τους τον Νίνη (ή τον Φορτούνη), δίδυμο δεξιά τους Τοροσίδη – Σαλπιγγίδη κι αριστερά τους Τζαβέλλα – Χολέμπας και σέντερ φορ τον Σαμαρά.

Κάτι ακόμα: Όταν αποφασίσει ο Γιώργος Καραγκούνης να αποχωρήσει, η θέση του είναι στην εθνική ομάδα. Δεν ξέρω σε ποιον ρόλο ακριβώς, εκείνο που ξέρω είναι πως δεν υπάρχει ποδοσφαιριστής στη σύγχρονη ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου που να «δέθηκε» περισσότερο με τη γαλανόλευκη φανέλα...

Να συγκριθούμε στο... μπάσκετ;

Ας υποθέσουμε ότι το μάτς του περασμένου Σαββάτου μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας δεν αφορούσε τις εθνικές ποδοσφαίρου αλλά μπάσκετ. Το αποτέλεσμα το πιθανότερο θα ήταν νικηφόρο για την εθνική μας, πόσω μάλλον που φαίνεται ότι ο Νοβίτσκυ δεν θα ξαναπαίξει με του Γερμανούς οπότε θα ήταν και θριαμβευτικό. Πλην του ’93 ο κανόνας είναι αυτός-το μπάσκετ στη χώρα μας εμφανίζει διαρκώς νέα ταλέντα και αφομοιώνει όλες τις εξελίξεις του αθλήματος, ενώ η Γερμανία παίζει παρωχημένο μπάσκετ και περιμένει τα πάντα από έναν παίκτη. Τι συμπεράσματα θα έβγαζε κάποιος που θα είχε την επιπολαιότητα να προβάλει τα εθνικά χαρακτηριστικά των δύο λαών (στον βαθμό που υπάρχουν τέτοια) στο παιχνίδι ανάμεσα στις ομάδες τους, κάτι που έγινε κατά κόρον για τις ομάδες ποδοσφαίρου; (...)

** Απόσπασμα από άρθρο του Ανδρέα Πετρουλάκη στο Protagon.gr

Έτσι γίνεται, μωρέ Μανώλη, πάντα;

ΚΡΗΤΙΚΗ ΠΑΡΑΝΟΙΑ... 

(...) Οπως έγινε γνωστό όλα ξεκίνησαν όταν ένας 34χρονος πήγε στο κρεοπωλείο 52χρονου και λόγω διαφορών που είχαν από παλιά τον εξύβρισε, του επιτέθηκε και τον πυροβόλησε με πιστόλι, με αποτέλεσμα να τον τραυματίσει στα πόδια. Ο 17χρονος γιος του τραυματία, προσπάθησε να αποτρέψει το δράστη, ο οποίος τον πυροβόλησε, τραυματίζοντάς τον στο λαιμό. Ακολούθως ο 52χρονος πήρε από το αυτοκίνητό του κυνηγετική καραμπίνα και πυροβόλησε τον 34χρονο, με αποτέλεσμα να τον σκοτώσει. Επίσης, τυχαία τραυματίστηκε και 64χρονος, θαμώνας καφενείου.

** Από τη σημερινή ειδησεογραφία

Ο Θωμάς τής καρδιάς τους

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΞΕΝΑΚΗΣ ΚΑΙ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΙΛΙΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΜΙΞΗ ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΥ ΣΤΑ ΚΟΙΝΑ ΤΗΣ ΑΕΚ. «ΓΙΑ ΝΑ ΞΑΝΑΠΑΝΕ ΤΙΣ ΔΕΥΤΕΡΕΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΕ ΨΗΛΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ»... 

Πόση αισιοδοξία μπορεί να δίνει στους Ενωσίτες η ανάμιξη του Θωμά Μαύρου στην ΑΕΚ; Με λογικές εκτιμήσεις τα περιθώρια για να αισιοδοξεί κάποιος που έχει κιτρινόμαυρες ανησυχίες είναι ελάχιστες. Αλλά η αγάπη των ΑΕΚτσήδων έχει ονοματεπώνυμο: «Θωμάς Μαύρος». Και η βουτιά του στο καζάνι τής κόλασης όπου βράζει η ΑΕΚ, φαίνεται ότι προκαλεί θετική ενέργεια, μια ψυχική ευφορία, αν κρίνουμε από τις σημερινές αναρτήσεις στο fb δυο αγαπημένων μας «Γιάννηδων» – αγαπημένων από την παλιά αγαπημένη όλων των μελών μιας μεγάλης συντροφιάς, της Αθλητικής Ηχούς: του Γιάννη Ξενάκη και του Γιάννη Μπίλιου. Τα σχόλιά τους θα μπορούσαν να δημοσιευτούν στους θρυλικούς «Ψιθύρους» που είχε η «Ηχώ μας» (με επιμέλεια Σαρίδη-Τσαπίδη νεότερου). Αλλά μια και δεν υπάρχουν «Ψίθυροι» (όπως δεν υπάρχει -  δυστυχώς! -  «Ηχώ»), τα φιλοξενούμε – με πολλή χαρά και αγάπη – εμείς εδώ, στο μπλογκ μιας συντροφιάς που έρχεται από τα πολύ παλιά και τα μεγάλα.... +/- Δείτε τη συνέχεια

Γιάννης Ξενάκης 

Είναι γεγονός. Μετά από 25 χρόνια επιστρέφει στην ΑΕΚ ο Θ(ε)ωμάς. Στις πιο δύσκολες στιγμές της ιστορίας του συλλόγου θα ηγηθεί της προσπάθειας διάσωσης και αναγέννησης της ομάδας. Προσπάθεια έντιμη που δεν στηρίζεται σε γερά πορτοφόλια, αλλά στην αγάπη του κόσμου, στο συναίσθημα. Στη λαχτάρα και επιθυμία να ακουστεί ξανά από 30, 40, 50.000 οπαδούς το «ποιος, ποιος, ποιος ο Μαύρος ο Θεός». Όσοι περισσότεροι ανταποκριθούν στο κάλεσμα, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες επιτυχίας του εγχειρήματος. Και για να μην ξεχνιόμαστε, το σύνθημα του Θωμά είναι: Ε-ΝΩ-ΣΗ...

Γιάννης Μπίλιος 

Στα δύσκολα χρόνια της δεκαετίας του '80, ήταν αυτός που μας επέτρεπε να πηγαίνουμε τις Δευτέρες στο σχολείο με το κεφάλι ψηλά. Οπως μου είχε πει κάποτε χαρακτηριστικά, «τότε προσπαθούσαμε να κρατήσουμε το σπίτι όρθιο». Τώρα πάλι το «σπίτι» είναι ετοιμόρροπο και ο Θωμάς εγκαταλείπει τα μετόπισθεν, θέτοντας σε ρίσκο την υστεροφημία του, όπως την έθεσαν στο παρελθόν και άλλοι λατρευτοί μας, με αποτέλεσμα να την τσαλακώσουν. Προσωπικά, δεν πιστεύω σε εγχειρήματα που περιέχουν τα πάντα εκτός από... λεφτά. Ούτε βλέπω εφικτές λύσεις τύπου «λαϊκής βάσης», ειδικά τώρα ο μέσος Ελληνας υποφέρει. Αλλά όταν δίνει το σύνθημα «ο Μαύρος ο Θεός», οφείλεις να είσαι εκεί και να βοηθήσεις όπως μπορείς. Για να ξαναπάνε τα παιδιά μας τις Δευτέρες στο σχολείο με το κεφάλι ψηλά.

Να ιδιωτικοποιηθεί η εθνική! (ένας «ειδικός» αποφαίνεται...)

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΣ ΓΡΑΦΕΙ ΠΩΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΕΙΝΑΙ - ΒΑΣΕΙ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗΣ - ΟΙ... ΠΙΟ ΤΕΜΠΕΛΗΔΕΣ ΤΟΥ ΓΙΟΥΡΟ! Η ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΕΤ-1 ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΗΦΑΚΗ ΚΑΙ Η... ΘΑΛΑΣΣΟΜΠΑΛΑ

Γράφει ο BADDOG 

Όπως έχει πει και ο Κλιντ Ίστγουντ στον «Βρόμικο Χάρι», οι απόψεις είναι σαν την κωλοτρυπίδα, καθένας έχει από μία. Μπορεί, ας πούμε, ο καλός Θεσσαλονικιός δημοσιογράφος Πάνος Μπλέτσος, που περιγράφει στην ΕΤ-1 το Ελλάδα - Γερμανία, να λέει επί 90 λεπτά πόσο εντυπωσιακή εμφάνιση πραγματοποιεί ο Σηφάκης, μ' εξαίρεση το γκολ του Κλόζε (πάλι καλά). Και ας βλέπει ακόμη και η... γιαγιά απ' τα Κράβαρα, που ξέρει τον Σηφάκη μόνο από το τηλεοπτικό σποτ της NIVEA, ότι ο Έλληνας τερματοφύλακας δεν μπορεί στο συγκεκριμένο ματς να μπλοκάρει ούτε θαλασσόμπαλα (απ' αυτές τις διαφημιστικές) της NIVEA! +/- Δείτε τη συνέχεια

Πάντως, η κορυφαία ανάλυση- πόρρω απέχουσα από κάθε άλλη- για την Εθνική Ελλάδας διατυπώθηκε παραμονή του αγώνα με τη «νατσιονάλμανσαφτ». Ανήκει στον (και) αρθρογράφο Τάκη Μίχα. Σεσημασμένος οπαδός του νεοφιλελευθερισμού ο Μίχας, διαπρύσιος κήρυκάς του, χτυπάει με το άρθρο του στο protagon.gr, το σαμάρι για να πονέσει ο γάιδαρος του... κρατισμού!

Με τίτλο «Οι πιο τεμπέληδες!», αυτός ο... βαθύς γνώστης του ποδοσφαίρου παρατηρεί: «Μπορεί τυπικά να μην είναι δημόσιοι υπάλληλοι όμως στην πράξη οι ποδοσφαιριστές που απαρτίζουν την Εθνική Ελλάδας κινούνται με τους ρυθμούς του… ελληνικού δημοσίου! Αυτό δείχνουν οι στατιστικές της Ουέφα: Οι ποδοσφαιριστές της Εθνικής μας βρίσκονται στην τελευταία θέση όσον αφορά τις αποστάσεις πού έχουν διανύσει κατά την διάρκεια των αγώνων αυτού του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Έτσι έχουν τρέξει μόλις 306,7 χιλιόμετρα».

Είναι εύκολο για κάποιον που βδελύσσεται οτιδήποτε έχει δημόσιο χαρακτήρα, ελλείψει πραγματικού στόχου να φτιάξει έναν ψεύτικο. Μόνον που κάτι τέτοιο δεν συνιστά απλώς το αδίκημα της ασχετοσύνης...

Σταματήστε τα ουρλιαχτά, σοβαρευτείτε

Αυτοί δεν ηρέμησαν! Τους πέταξε με τις κλωτσιές έξω ο λαός από την εξουσία και ξαναμπήκαν με τις ευλογίες του… ταξικού τους αντιπάλου (του Σαμαρά), έχουν πνίγει στα γαστρικά τους υγρά εμέσοντας προεκλογικά, αλλά και μετεκλογικά, πάνω σε κάθε έννοια λογικής (ακόμα και στη λογική ότι μια χώρα χρειάζεται να έχει αντιπολίτευση), αλλά δεν ησυχάζουν. Με υστερικές κραυγές και θεατρινισμούς, το κάποτε λαοφιλές και λαοπρόβλητο κόμμα προσπαθεί να πάρει πίσω από τον Σύριζα τις πράσινες ψήφους που έχασε με ρυθμό ακατάσχετης αιμορραγίας. Αλλά δεν θα το καταφέρει αν δεν αποκτήσει κάτι που γι’ αυτό ήταν είδος εν ανεπαρκεία στη διαδρομή του των τελευταίων χρόνων: ήθος και σοβαρότητα.

Η γνώμη ενός παλαιοαριστερού και νεοολυμπιακού για την Κατσέλη

«Αυτά είναι φτηνά πολιτικά πρόσωπα. Φτηνά. Χωρίς βάθος»

Μίμης Ανδρουλάκης πριν από λίγο στον Flash

«Παράσημο» η οκτάδα για τους Έλληνες διεθνείς

ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΕΠΑΙΞΑΝ ΣΟΒΑΡΑ, ΛΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΑΝ ΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ Ή ΤΗ ΒΡΑΖΙΛΙΑ. ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟΣ Ο ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΖΑΒΕΛΛΑ. ΣΤΟ ΑΚΕΡΑΙΟ ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΟΥΣ ΕΚΑΝΑΝ ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ

Γράφει ο Γιάννης Μηνδρινός 

Τελικά, αυτή τη φορά το μενού δεν είχε... θαύμα. Η (πολύ) καλύτερη Γερμανία επιβεβαίωσε τα προγνωστικά, πήρε τη νίκη –που τη δικαιούνταν απόλυτα- κι επιβεβαίωσε πως παραμένει το μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου. Και πήρε αυτή τη νίκη γιατί δεν έκανε το λάθος να υποτιμήσει την ελληνική ομάδα, όπως έκαναν οι Ρώσοι. Γιατί έπαιξε λες κι αντιμετώπιζε την Ισπανία ή τη Βραζιλία. +/- Δείτε τη συνέχεια

Βεβαίως, η εθνική δεν άξιζε αυτή τη βαριά ήττα. Και πιθανότατα το κοντέρ δεν θα έγραφε «4-2», αν δεν τραυματιζόταν ο Τζαβέλλας. Γιατί αυτός ο τραυματισμός έφερε τα πάνω – κάτω. Υποχρεώθηκε να έρθει αριστερά ο Τοροσίδης, υποχρεώθηκε να πάει δεξί μπακ ο Μανιάτης, υποχρεώθηκε να υποχωρήσει δίπλα στον Μάκο ο Κατσουράνης. Κι ήταν έξω ο Καραγκούνης και ο Χολέμπας. Μια άλλη ομάδα, εντελώς διαφορετική, την οποία πιστεύουμε πως ο Σάντος ποτέ δεν περίμενε ότι θα υποχρεωνόταν να εμπιστευθεί...

Το ότι η εθνική μας θα περνούσε μια δύσκολη βραδιά φάνηκε από την αρχή. Ο Σηφάκης έκανε 2-3 σπουδαίες αποκρούσεις στο πρώτο μισάωρο, αλλά μια στιγμή αδράνειας ήταν αρκετή για να γίνει η ζημιά. Ο πολύπειρος Φίλιπ Λαμ βρήκε το χώρο και με εντυπωσιακό σουτ από το ύψος της περιοχής, άνοιξε το σκορ. Κι από τη στιγμή που η εθνική δέχτηκε γκολ ήταν υποχρεωμένη να αλλάξει τρόπο παιχνιδιού, αν ήθελε να διεκδικήσει κάτι. Το έκανε, σκόραρε, αλλά το πλήρωσε. Απλά πράγματα. Ήρθε κι ο τραυματισμός του Τζαβέλλα κι «έδεσε το γλυκό», για τους λόγους που εξηγήσαμε. Όταν οι Γερμανοί βρήκαν ανοιχτή την ελληνική άμυνα, τους ήταν αρκετά εύκολο να πάρουν αυτό που ήθελαν.

Οι Έλληνες διεθνείς επιστρέφουν στην πατρίδα έχοντας κάνει στο ακέραιο το καθήκον τους. Όπως λέει στο τηλεοπτικό σποτάκι ο Σάντος, σημασία έχει να τα δίνεις όλα. Κι εκείνοι έδωσαν και κάτι παραπάνω. Είναι στις οκτώ καλύτερες ομάδες της Ευρώπης –κι αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάει κανείς.

Υ.Γ. Την προηγούμενη φορά που κάναμε ένα ποδοσφαιρικό ματς... εθνικό θέμα (την αναμέτρηση με την Τουρκία στο «Καραϊσκάκη») φάγαμε τέσσερα γκολ. Άλλα τέσσερα φάγαμε στη δεύτερη απόπειρα να κάνουμε το ίδιο. Ελπίζω να μας γίνει μάθημα. Το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι και τίποτε παραπάνω. Και τέτοιο θα παραμείνει –όσο κι αν κάποιοι θέλουν να τα μπερδεύουν όλα στο -έτσι κι αλλιώς- μπερδεμένο τους μυαλό.

Katerina Nikolopoulou (Επιλογές από το FB)

Είθε το μόνο που θα χαρεί από δω και πέρα η Μέρκελ να είναι το γκόλ που φάγαμε

Ο αθίγγανος, η Μέρκελ και η εθνική

ΟΙ ΜΙΣΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΟΒΗΘΗΚΑΝ ΝΑ ΤΗ ΒΓΟΥΝ ΣΤΗ ΜΕΡΚΕΛ ΕΚΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ, ΑΠΟ ΑΣΦΑΛΗ ΧΩΡΟ, ΑΡΧΙΣΑΝ ΤΑ «ΧΑΜΟΥΡΑ ΜΕΡΚΕΛ». ΑΝ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΕΛΥΝΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ Η ΒΡΑΖΙΛΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΕ ΞΥΠΟΛΗΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΦΑΒΕΛΕΣ

Γράφει ο BADDOG

Κάποτε ένας γνωστός μού είχε αφηγηθεί το εξής περιστατικό: Είναι, λέει, σε κάποιο δρόμο στην Αλεξανδρούπολη ένας αθίγγανος με το «Ντάτσουν» του. Ο οδηγός τού από πίσω αυτοκινήτου τα «έχει πάρει στο κρανίο» που ο αθίγγανος δεν ξεκινάει. Βγαίνει και πηγαίνει στο παράθυρο του οδηγού του «Ντάτσουν» κι αρχίζει… «Θα σε… μπιμπ, θα σου κάνω, θα σου δείξω…». +/- Δείτε τη συνέχεια

Αστραπιαία ο αθίγγανος ανεβάζει το χειροκίνητο παράθυρό του και καλού – κακού γέρνει δεξιά κι ανεβάζει και του συνοδηγού. Και τότε από το μεγάφωνο που είναι στον «ουρανό» της καμπίνας ακούγεται: «Θα μου κλάσεις τα αρχ…!».

Έτσι και οι μισοί Έλληνες. Ενώ φοβήθηκαν στις εκλογές «να τη βγουν» ευθέως στη Μέρκελ διά της ψήφου τους, μη τυχόν τους πετάξει από το ευρώ ή, έστω, αγριέψει περισσότερο από το σύνηθες, τώρα από τον ασφαλή χώρο του σπιτιού και της καφετέριας έχουν αρχίσει τα «χαμούρα Μέρκελ» και «τα έτσι σας… μπιπ εμείς που σας χρωστάμε».

Έχουν τη γραφικότητά τους τα προεόρτια του αγώνα Ελλάδας – Γερμανίας. Όπως θα την έχουν και τα μεθεόρτια, εφ΄όσον προκριθεί η ελληνική ομάδα στους «4». Αλλά ποδόσφαιρο χωρίς γραφικότητα τι αξία έχει; Όσοι ασχολούμαστε μ’ αυτό, το αγαπήσαμε για «όλο το πακέτο» κι όχι μόνο για τα τεκταινόμενα εντός των τεσσέρων γραμμών του γηπέδου.

Άλλοι, πάλι, επικαλούνται τον αρχαίο πολιτισμό, που τον γεννήσαμε, λέει, όταν οι Γερμανοί ήταν επάνω στα δέντρα. Προφανώς, γι’ αυτό εμείς κόψαμε όλα τα δέντρα της Αθήνας. Για να μην ανεβούμε ποτέ σ’ αυτά. Όχι σαν τους Γερμανούς που τα διατήρησαν! Διάβασα, επίσης, ένα άρθρο του Χατζημαρκάκη, του «νατουραλιζέ» ευρωβουλευτή των Γερμανών, όπου –μεταξύ των άλλων- αναφέρει, με αφορμή το αποψινό ματς, πως όταν στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1954 στη Βέρνη η Δυτ. Γερμανία νίκησε το μεγάλο φαβορί, την Ουγγαρία, εκείνη η ημερομηνία θεωρήθηκε ορόσημο για τή μεταπολεμική ανασυγκρότησή της. Κολοκύθια με τη ρίγανη! Όλοι έχουμε ανάγκη από παραμύθια. Ας μην ήταν το σχέδιο Μάρσαλ, ο Αντενάουερ και διάφορα άλλα και σου έλεγα εγώ.

Σιγά μην οφειλόταν το γερμανικό «baby boom» στα σουτ και τις κεφαλιές του Φριτς Βάλτερ. Θέλω να νικήσει η Ελλάδα, αλλά ώς εκεί. Εάν το κατορθώσει, θα πρόκειται για μία σπουδαία ποδοσφαιρική επιτυχία. Το αντίθετο θα συνιστά μία ποδοσφαιρική ήττα. Άντε, το πολύ να υψώσω τον δείκτη του χεριού μου όταν η τηλεόραση θα κάνει κοντινό στην Μέρκελ. Έτσι, για ψυχολυτρωτικούς λόγους. Τελεία. Εάν το ποδόσφαιρο σήμαινε εθνικές επιτυχίες κι έλυνε τα προβλήματα των κοινωνιών, στη Βραζιλία των πέντε Μουντιάλ θα έβλεπες φαβέλα και ξυπόλητο παιδί μόνο σε παλιά γκραβούρα.

Χειρουργείται εκτάκτως στο μάτι ο Σαμαράς!

Λίγες ώρες αφότου άρχισε να κινείται ως πρωθυπουργός, ο Αντώνης Σαμαράς διακομίστηκε στο Αττικό Νοσοκομείο όπου διαγνώστηκε «αρχόμενη αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς». Ο πρωθυπουργός θα χειρουργηθεί από τον Διευθυντή της Β´ Πανεπιστημιακής Οφθαλμολογικής Κλινικής του Αττικού Δημοσίου Νοσοκομείου Δυτικής Αττικής,  Πάνο Θεοδοσιάδη.

«Η Ελλάδα δεν θα χαθεί ποτέ»

«ΑΥΤΗ Η ΟΜΑΔΑ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΞΑΣΚΗΘΕΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ»

Γράφει ο Γιάννης Μηνδρινός

Τη γερμανική εφημερίδα Bild συνήθως τη γνωρίζουμε από τα προβοκατόρικα και ανθελληνικά της δημοσιεύματα. Σπάνια από δημοσιεύματα που εξυμνούν τις αρετές της ελληνικής φυλής και της ελληνικής εθνικής ομάδας. Ένα τέτοιο δημοσίευμα υπήρξε στη στήλη που διατηρεί στην εφημερίδα με τα εκατομμύρια αναγνωστών ο Φραντς Γιόζεφ Βάγκνερ. +/- Δείτε τη συνέχεια

Επειδή θεωρώ πως είναι το ιδανικό κείμενο που μπορεί να διαβάσει κανείς, περιμένοντας να ξεκινήσει η αναμέτρηση της Γερμανίας με την Ελλάδα, για τα προημιτελικά του EURO, προχωρώ στην αναδημοσίευσή του. Διευκρινίζοντας πως το συγκεκριμένο κείμενο γράφτηκε μετά την ιστορική νίκη – πρόκριση της εθνικής μας επί της Ρωσίας:

«Αγαπητή Εθνική Ελλάδος,

Όχι τόσο επειδή παίζετε καλό ποδόσφαιρο, φτάσατε στους προημιτελικούς. Κερδίσατε τους καλύτερους Ρώσους, γιατί αγαπάτε την πατρίδα σας.

Αυτή η ομάδα έχει κάτι το οποίο δεν μπορεί να εξασκηθεί στην προπόνηση. Η χώρα σας βρίσκεται σε κίνδυνο. Κι εσείς πρέπει να βοηθήσετε τη χώρα σας. Τρέχετε πίσω από κάθε μπάλα, πέφτετε μπροστά στα πόδια των αντιπάλων σας, τρώτε κλωτσιές και δίνετε κλωτσιές. Η χώρα της Εθνικής Ελλάδας βρίσκεται μπροστά σε μια χαμένη μάχη. Και μια χαμένη μάχη είναι τόπος για ήρωες.

Οι Έλληνες έπαιζαν για να ξανασηκωθεί η χώρα τους, για να χαμογελάσει ξανά. Για μένα οι Έλληνες είναι πραγματικοί διεθνείς ποδοσφαιριστές. Είναι ποδοσφαιριστές χωρίς κασέ εκατομμυρίων. Παίζουν για τη φανέλα, για τη σημαία, μπλε-λευκό. Παίζουν για τη χώρα τους που είναι κατεστραμμένη.

Και πρέπει να αναγεννηθεί.

Η Ελλάδα δεν θα χαθεί ποτέ.

F J Wagner»

Αφού δεν τους εμπιστευόταν, γιατί;

Αν λοιπόν ο κ.Βενιζέλος δε θέλει να βάλει στη νέα κυβέρνηση πρώην υπουργούς του που χειρίστηκαν αρκετά σοβαρά θέματα το τελευταίο κρίσιμο διάστημα, να μην τους είχε και στις λίστες ή να τους τοποθετούσε σε θέσεις που δεν εκλέγονται και να τους έστελνε σπίτια τους. Όμως, τους κράτησε όμως σε εκλόγιμη θέση για να εισπράξει τις ψήφους τους και να μην κατρακυλήσει περισσότερο. Με την περιθωριοποίηση κάποιων στελεχών δεν γίνεται η επανίδρυση του ΠΑΣΟΚ - είναι το μόνο σίγουρο.

Ilias_Chania (απόσπασμα από σχόλιo σε άρθρο του Harddog)

Η ομάδα του αιώνα

Η ΜΑΓΙΚΗ ΑΣΙΣΤ ΤΟΥ ΠΕΛΕ («ΤΟΝ ΑΚΟΥΣΑ ΝΑ ΕΡΧΕΤΑΙ»!), Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ ΚΑΙ Η ΣΤΕΨΗ ΠΡΙΝ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΠΟ 42 ΧΡΟΝΙΑ

Ο Ευάνθης Γκόγκουλης για τη θρυλική Βραζιλία του '70 (sday.gr) 

Στις 21 Ιουνίου 1970, η τελειότερη εθνική ομάδα όλων των εποχών ανέβηκε στον θρόνο της. Οι 110.000 φίλαθλοι που κατέκλυσαν τις εξέδρες του «Αζτέκα» σαν σήμερα, πριν από 42 χρόνια, ήταν ευλογημένοι. Είχαν την τύχη να δουν την τελευταία και πιο λαμπρή παράσταση της μεγάλης Βραζιλίας του Πελέ, του Τοστάο, του Ζαϊρζίνιο και των άλλων μεγάλων άσων. Της ομάδας του αιώνα, όπως την έχουν χαρακτηρίσει οι ειδικοί. +/- Δείτε τη συνέχεια

Η Ιταλία αποδείχθηκε αξιόμαχος αντίπαλος στον τελικό μέχρι τα μισά του δευτέρου ημιχρόνου. Έχοντας απαντήσει με τον Μπονινσένια στο γρήγορο γκολ του Πελέ, η «Σκουάντρα Ατζούρα» κρατούσε το 1-1 και περίμενε μήπως και της δινόταν η ευκαιρία να ξαναχτυπήσει σε κάποια αντεπίθεση.

Στο 66', όμως, ήρθε το γκολ για τη Βραζιλία με ένα ευθύβολο σουτ από τον Ζέρσον, τον πιο αδικημένο άσο αυτής της μυθικής ομάδας. Kαι η συνέχεια ήταν καταγιστική. Ο Ζαϊρζίνιο θύμισε... οδοστρωτήρα στη φάση του τρίτου γκολ, αλλά στην ιστορία έμεινε πιο πολύ το τέταρτο, το οποίο σημειώθηκε τέσσερα λεπτά πριν τη λήξη.

Πάλι ο Ζαϊρζίνιο πάσαρε παράλληλα με τη γραμμή της περιοχής στον Πελέ. Ο «βασιλιάς», ήρεμος, πάσαρε δεξιά του χωρίς να βλέπει και ο επερχόμενος Κάρλος Αλμπέρτο έγραψε με βολίδα το τελικό 4-1 (δείτε στο βίντεο από το 6'.15΄΄). «Τον άκουσα να έρχεται», εξήγησε ο Πελέ, για αυτήν την απλή του ενέργεια που έμεινε στην ιστορία.

Η Βραζιλία ήταν παγκόσμια πρωταθλήτρια για τρίτη φορά στην ιστορία της και το ολόχρυσο τρόπαιο «Ζιλ Ριμέ» θα έμενε για πάντα στα χέρια της (μέχρι που κλάπηκε το 1983 και δεν ξαναβρέθηκε ποτέ). Ιστορία έγραψε και ο Μάριο Ζαγκάλο, ο οποίος έγινε ο πρώτος άνθρωπος που κατέκτησε το Μουντιάλ και ως παίκτης και ως προπονητής.

Βραζιλία - Ιταλία 4-1 (19' Πελέ, 66' Ζέρσον, 71' Ζαϊρζίνιο, 86' Κάρλος Αλμπέρτο - 37' Μπονινσένια)

Βραζιλία (Μάριο Ζαγκάλο): Φέλιξ, Κάρλος Αλμπέρτο, Εβεράλντο, Μπρίτο, Πιάτσα, Κλοντοάλντο, Ζέρσον, Ζαϊρζίνιο, Τοστάο, Πελέ, Ριβελίνο.

Ιταλία (Φερούτσιο Βαλκαρέτζι): Αλμπερτόζι, Μπούρνιτς, Φακέτι, Τσέρα, Ροζάτο, Μπερτίνι (75' Ιουλιάνο), Ντε Σίστι, Ρίβα, Ντομενγκίνι, Ματσόλα, Μπονινσένια (84' Ριβέρα).

Γκολ ο Αντώνης!... Γκολ ο Αντώνης!...

Λίγο μετά την ορκωμοσία... 

Οι… γιωτάδες του ΠΑΣΟΚ!

ΜΕ ΠΟΙΑ ΛΟΓΙΚΗ ΞΙΝΙΣΑΝ ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ ΚΑΙ ΛΟΒΕΡΔΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΩΣ ΠΡΩΤΟΚΛΑΣΑΤΟΙ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ; ΟΧΙ ΑΠΛΩΣ ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟ, ΑΛΛΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΣΤΗΝ ΕΞΕΔΡΑ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΤΗ ΧΩΡΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΓΝΩΣΗ


Γράφει ο HARDDOG
Μερικοί στο ΠΑΣΟΚ νιώθουν σαν Γιωτάδες. Το δήλωσε κι ο Χρυσοχοΐδης στη (θυελλώδη λένε) συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. «Δεν πρέπει να εμφανιστούμε ως Γιώτα 5 στη νέα κυβέρνηση». Συμπλέων και Λοβέρδος – αλίμονο! Νομίζουν – νόμιζαν – ότι μπορούσαν να πάρουν την υπουργική καρέκλα σπίτι τους. Πως η εξουσία είναι δεύτερη πέτσα τους. Και τώρα που με το ξυστρί τού 12% ο λαός του ξεπέτσιασε υποφέρουν από τον πόνο και το τσούξιμο. Κατανοητό, αλλά δεν συμπάσχουμε με τον πόνο τους. Τι πρόσφεραν οι πρωτοκλασάτοι του ΠΑΣΟΚ στη χώρα και θέλουν επιβράβευση; Ένα μνημόνιο που «δεν το είχα διαβάσει» από τη μια κύριε Χρυσοχοΐδη, φτώχεια, ανεργία, ταπείνωση, λουκέτα και μια Υγεία που κοντεύει να γίνει ιδιωτική χωρίς… ιδιωτικές παροχές, από την άλλη κύριε Λοβέρδο. +/- Δείτε τη συνέχεια

Γιώτα 5 (Ι-5) στον στρατό γίνονται και αυτοί που πραγματικά δεν μπορούν να προσφέρουν τίποτα και εκείνοι που το παίζουν ψυχάκιες, τρελοί, για να πάρουν το απολυτήριο έστω κι αν χρειαστεί να περιβληθούν ζουρλομανδύα. Σε όποια κατηγορία κι αν εντάσσονται αυτοί που νιώθουν γιωτάδες στο ΠΑΣΟΚ, είναι καλό για τον τόπο να πάνε στην άκρη. Και κακό που δεν πήγαν σπίτια τους. Γιατί δεν μπορώ να καταλάβω, δηλαδή, τι βρήκαν οι ψηφοφόροι τού Λοβέρδου και τον ανέδειξαν πρώτο σε ψήφους του ΠΑΣΟΚ στη Β΄ Αθήνας; Πρώτος το '09, πρώτος και το '12 μετά τον όλεθρο στη χώρα και το ολοκαύτωμα στην Υγεία! Πόσο άτρωτοι πρέπει να παραμένουν οι κομματικοί μηχανισμοί και πόσο (πόσοι;) ευνοημένοι είναι κάποιοι που κοιμούνται με το ψηφοδέλτιο στο προσκεφάλι για να το ρίξουν ζεστό το πρωί στην κάλπη; 


Δεν ξέρω πόσο καλή θα αποδειχτεί η ομάδα που θα παίξει ο Σαμαράς. Μακάρι να είναι η καλύτερη. Αλλά αυτοί – οι δικοί του και οι πράσινοι – που αποσυναρμολόγησαν την Ελλάδα σαν Λέγκο, δεν έπρεπε απλώς να πάνε στον πάγκο της πολιτικής. Τους χρειάζεται εξέδρα – αν όχι και κλωτσηδόν έξω από το γήπεδο και υποχρεωτική επίσκεψη στο αστυνομικό τμήμα την ώρα διεξαγωγής τού «αγώνα». 


Όλοι αυτοί, πράσινοι και γαλάζιοι (υπουργοί των προσεισμικών δονήσεων επί Καραμανλή) απέτυχαν στην πολιτική και μου θυμίζουν τον Μάνο Χατζηδάκη που έλεγε αστειευόμενος (στον συνεργάτη του κατά τα άλλα) Φιλοποίμενα Φίνο: «Εσύ ξέρεις καλά ποιος είναι ο κακός κινηματογράφος, αλλά δεν θα μάθεις ποτέ ποιος είναι ο καλός». Έτσι και οι πολιτικοί της πράσινης και της γαλάζιας αποτυχίας: Ξέρουν καλά την κακή πολιτική, δεν θα πάθουν ποτέ την καλή. Επειδή δεν μπορούν ή επειδή – πολύ πιθανόν – δεν θέλουν. Και γιατί, όπως λέει ένα μήνυμα στην τοιχογραφία των συνθημάτων τής Αθήνας «δεν φτάνει να έχεις στόχους, πρέπει να ξέρεις και να τους πετύχεις». 


Αυτοί είτε απέτυχαν στους στόχους που είχαν είτε πέτυχαν στους στόχους δεν έπρεπε να έχουν – και τους έκρυβαν από τον ευκολόπιστο λαό. Γι’ αυτό ας κάτσουν στην εξέδρα. Μέχρι να πάνε οριστικά σπίτια τους. Αν και όταν οι μηχανισμοί και οι ευνοημένοι ή φοβισμένοι ψηφοφόροι αποφασίσουν να τους στείλουν - δίνοντάς τους μαζί απολυτήριο γιώτα 5...