Συνάδελφος 2, τον οποίο για χρόνια ακούω να λέει βραδινές ώρες, επίσης στο ραδιόφωνο: «Βλέποντας τον ΑΠΟΛΛΩΝ, πιστεύω ότι…» κλπ. Ουδείς του έχει μιλήσει για αιτιατικές και τρίτη κλίση.
Συνάδελφος 3, επί σειρά ετών σε μεσημεριανό (πολιτικό) μαγκαζίνο, επαναλαμβάνει: επΕτρεψέ μου να σου πω.
Συνάδελφος 4, μαρτυρία στο fb από την (όχι μόνο φεϊσμπουκική) φίλη Ζωή Ρηγοπούλου: «Προ ολίγου στο ραδιόφωνο του ALPHA: "αναξιοπαθούντες οικογένειες"» (φυσικά η Ζωή δεν είναι συνάδελφος αλλά τα ελληνικά της είναι επιπέδου Φιλοσοφικής – της παλιάς Φιλοσοφικής, της καλής).
Συνάδελφος 5, χθες, Πέμπτη, στο βραδινό δελτίο του τηλεοπτικού Σκάι που αναμεταδίδεται και ραδιοφωνικά: «Οι μετανάστες προσπαθούν να μετακινηθούν προς την Ειδημενή» (προσέξτε τον τονισμό).
Μήπως μας χρειάζονται επειγόντως σεμινάρια; Όχι στη νέα τεχνολογία, αλλά στην παλιά αξεπέραστη Τέχνη: τη γλώσσα. Για τα στοιχειώδη μόνο. Και, κυρίως, τα απολύτως χρειώδη για να συνεχίζουμε αξιοπρεπώς το επάγγελμα.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Η δημοσίευση του σχολίου σήμερα, 11 Σεπτεμβρίου, έχει και το συμβολισμό της. Αρχίζουν τα σχολεία.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ (ΕΝΑ ΠΑΛΙΟ ΑΛΛΑ ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟ)
Κύριε καθηγητά, λάθος ελληνικά μου έμαθες; Γιατί αυτούς δεν τους καταλαβαίνω