Πόρος κατά… Σκοπέλου, Βέγγος εναντίον Πιρς Μπρόσναν

Το Σάββατο στο σούπερ μάρκετ η νεαρή πωλήτρια πρόσεξε τα σημάδια του ήλιου στο δέρμα μου και ενδιαφέρθηκε να μάθει πού είχα πάει διακοπές. «Στον Πόρο» απάντησα. «Στον Πόροοο;» στρίγγλισε έκπληκτη και μια κηλίδα οίκτου ανάμικτου με αποδοκιμασία απλώθηκε σαν πανάδα στο πρόσωπό της. Δεν με εξέπληξε η έκπληξή της…

Γιατί ο ταπεινός Αργοσαρωνικός είναι, από πλευράς προβολής, τελευταίος και καταϊδρωμένος στην πασαρέλα ομορφιάς των ελληνικών νησιών. Κυκλάδες, Σποράδες, Ιόνιο, Βόρειο Αιγαίο, Νότιο Αιγαίο λάμπουν με τα πλουμίδια τους τόσο, που Αίγινα, Πόρος, Σπέτσες κλπ μοιάζουν με σκιές φτωχών συγγενών. Αλλά είναι νησιωτικές οντότητες με ξεχωριστή ομορφιά. Ένα ταξίδι χωρίς προκατάληψη σε πείθει. Και δεν σε προσγειώνει στην πραγματικότητα, σε απογειώνει. Ο Πόρος για παράδειγμα. Μια πευκόφυτη ορεινή και θαλασσινή μαγεία – έστω κι αν σε κάποια σημεία ο μύκητας του τσιμέντου απλώνεται με τάση κατάληψης ακόμα και της κορυφής των κατάφυτων βουνών και των λόφων. +/- Δείτε τη συνέχεια

Η Σκόπελος πανέμορφη κι αυτή, αλλά δεν έχει να δείξει τίποτα παραπάνω εκτός από τη χολιγουντιανή αύρα τoυ Mama Mia και την προβολή της πέραν τού Αιγαίου, πέραν τής Μεσογείου, πέραν τού Ατλαντικού. Ο Πόρος, όπως και η Αίγινα, όπως και η Σαλαμίνα (εκεί να δεις!) προσπαθούσαν κάποτε να πείσουν τους πέραν τού Πειραιά να τις επισκεφθούν. Ήταν λαϊκά θέρετρα, τόποι φυσικής αναψυχής για τις πολυάνθρωπες κοινότητες τού άστεως.

Σήμερα οι εντυπώσεις έχουν ανατραπεί. Το βεβαιώνουν τα εκατοντάδες κότερα που τον πολιορκούν. Τα είδε μια κυρία από την πλαζ που κολυμπούσε και σχεδόν λυπήθηκε τους επιβάτες τους. «Να έχω ΕΓΩ κότερο και να έρθω στον Πόρο, δεν τρελάθηκα»! Εμείς τρελαθήκαμε από την έκπληξη διαπιστώνοντας την ομορφιά και την τουριστική απλότητα του Πόρου. Ο οποίος απέναντι στο Mama Mia έχει να αντιπαρατάξει το «Τύφλα να ’χει ο Μάρλον Μπράντο» (που γυρίστηκε στο νησί) και απέναντι στον Πιρς Μπρόσναν τον Θανάση Βέγγο…

Υστερόγραφο 1: Ωραίοι και οι άνθρωποι του Πόρου. Όπως η νεαρή κυρία στο ταξιδιωτικό γραφείο του νησιού που συνεργάζεται με τα ξενοδοχεία και τα Studio. Ανεπιτήδευτη ευγένεια και ομορφιά που δεν γυαλίζει. Τις πρώτες μέρες με τη γυναίκα μου την αποκαλούσαμε μεταξύ μας «Συγκούρνι», από την ομοιότητά της (προς το καλύτερο και το γλυκύτερο) με τη Σιγκούρνι Γούιβερ. Μέρες μετά ρωτήσαμε το όνομά της. Τη λένε Αικατερίνη. Ευχαριστούμε, Κατερίνα… 

Υστερόγραφο 2: Δεν κρύβω την έκπληξή μου από την τεράστια αφίσα σε βιβλιοπωλείο της παραλίας που ανήγγειλε την παρουσίαση βιβλίου του Μένιου Σακελλαρόπουλου. O κλάδος επιτίθεται! 

Υστερόγραφο 3: Η πωλήτρια σούπερ μάρκετ που ανέφερα στην αρχή θα πήγαινε πρώτα Μύκονο και μετά Πάρο. «Αν μου μείνουν λεφτά», έσπευσε να διευκρινίσει. Ήθελα να της υπενθυμίσω ότι ο Πόρος είναι από τα κατοικημένα νησιά το μοναδικό με αρσενικό όνομα. Αλλά το απέφυγα...